Altijd Winter, Nooit Kerst

The Lion, the Witch and the Wardrobe, CS Lewis’ klassieke eerste boek in de Chronicles of Narnia-serie, vertelt het verhaal van 4 kinderen: Lucy, Edmund, Susan en Peter Pevensie. De setting is de Tweede Wereldoorlog, en de kinderen zijn vanwege de Duitse aanval op Londen naar familie op het Engelse platteland gestuurd.

Terwijl ze in het huis aan het verkennen en spelen zijn, verstopt Lucy zich in een kleerkast, alleen om te ontdekken dat het een portaal naar een andere wereld is. Als ze door de poort gaat, komt ze in Narnia terecht – een koude plek, bedekt met sneeuw. Ze ontmoet enkele wezens, die haar vertellen over de sombere toestand van Narnia: het is een land onder de vloek van een boze heks. Elke dag is het alsof het “altijd winter is, maar nooit Kerstmis.”

Dit is misschien wel een van de meest treffende en poëtisch beknopte beschrijvingen van hopeloosheid ooit geschreven: “Altijd winter, maar nooit kerst.”

2016 is op sommige fronten geen geweldig jaar geweest. Terreuraanslagen in Europa, dood en verderf in Syrië. Misschien heb je in je eigen leven dingen meegemaakt die je er acuut van bewust maken dat je in een land leeft dat onder een vloek staat – waar het voelt alsof je in een eeuwigdurende winter woont.

Toen Lucy en Edmund zich in Narnia bevonden, hoorden de kinderen plotseling het geluid van sleebellen naderen. Ze dachten dat het de boze heks was, dus verstopten ze zich. Maar het was niet de heks, het was de kerstman!

Hij was gevangen gehouden door de heks, maar eindelijk was hij vrij. “Ik ben eindelijk doorgebroken,” zegt hij. “Ze heeft me lange tijd buitengesloten, maar haar magie wordt zwakker. Aslan is in beweging! Vrolijk kerstfeest! Lang leve de ware Koning. We leven in een wereld met een vloek, met winter, kou en duisternis, met pijn en ontbering… maar altijd voor ons ligt de belofte van Kerstmis: dat Jezus naar de wereld is gekomen om ons te redden.

Avent gaat niet alleen over kijken naar het verleden, het gaat ook over kijken naar de toekomst – naar het feit dat de vloek verbroken wordt, dat de ware Koning komt en dat de winter eens voorbij zal zijn en de warmte en het leven van de lente zal komen.

Relient K schreef een paar jaar geleden een liedje over precies dit: