De Russische Vliegende Tank
Antonov A-40
De Tweede Wereldoorlog heeft zeker een zeer innovatief perspectief op militaire techniek gebracht en zowel in het geval van de geallieerden als de assen, werden de ideeën steeds gekker naarmate de oorlog vorderde. Dit specifieke idee kwam van Oleg Antonov die de grondlegger was van de luchtvaartindustrie binnen de Sovjet-Unie in die tijd. Elke kant van de oorlog was op zoek naar een concurrentievoordeel door verbeterde militaire technologie.
Het idee van het vliegtuig/gepantserd voertuig was om zo snel mogelijk naar het slagveld te vliegen waar nodig en na de landing de vleugels los te maken. Het prototype zou ook worden gebruikt om bommenwerpers van geringe hoogte uit te schakelen en over vijandelijke linies te vliegen om van achteren te flankeren. Het eerste en enige prototype werd gebouwd in 1942 door een van de lichtste Russische tanks te nemen, de T-60 en deze te combineren met enkele gefabriceerde tweedekker vleugels en een dubbele staart.
Wat veel mensen verwarrend vinden is dat ze geen motor zien en dat komt omdat dit vliegtuig nooit bedoeld was om een motor te hebben. Dit toestel was bedoeld om als zweefvliegtuig te worden gebruikt en op lage hoogte naar het slagveld te vliegen. Het is noodzakelijk om te begrijpen dat het geplande gebruik voor dit vliegtuig niet was om te worden gebruikt in luchtgevechten, maar als een snelle manier om gepantserde voertuigen in te zetten op het slagveld. Het belangrijkste idee was om het vliegtuig te slepen totdat het naar het slagveld zou glijden, in theorie klinkt dit geweldig, Antonov hield echter geen rekening met het gewicht van 5,8 ton van de tank.
In theorie met genoeg trekkracht en stevige vleugels, zou het vliegtuig op zijn minst moeten zijn opgestegen. Volgens enkele oude archieven uit de Tweede Wereldoorlog die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie werden gevonden, maakte het Antonov A-40 prototype op 2 september 1942 zijn eerste vlucht. De piloot die werd uitgekozen om de A-40 uit te proberen was Sergei Anokhin, een beroemde Sovjet experimentele piloot.
Het werd gesleept door een TB-3 bommenwerper en toen het halverwege de startbaan zo’n 160 kilometer per uur had bereikt, was de luchtweerstand te groot voor de houten tweedekker vleugels. Sergei verloor de controle en de enige manier om een einde te maken aan het experiment was de vleugels weg te gooien en een “zachte” landing te maken in een 6-tons tank. Sergei had slechts enkele lichte verwondingen.
Nadat enkele analyses waren gedaan, waren er 3 grote problemen. Het eerste was dat de vleugels gewoon te groot waren en niet zo stevig omdat ze van hout waren gemaakt. Het tweede was dat om het pantservoertuig lichter te maken door een deel van de munitie en brandstof uit de tank te halen, het op het slagveld als zeer inefficiënt zou overkomen. Last but not least, voor 1942 was de tank te zwak.
De T-60 was bewapend met een 20mm kanon en 10-25mm bepantsering, tegen 1942 waren de Duitsers al bezig met het inzetten van panzer F4’s die kwamen met een 75mm kanon en 40-65mm bepantsering. Na deze analyses, heeft Oleg Antonov dit project opgegeven zodat hij zich kan concentreren op meer realistische vliegtuigen die daadwerkelijk kunnen helpen de oorlog te winnen.