19 mężczyzn dzieli się tym, jak to jest brać antydepresanty

Jeśli chodzi o zdrowie psychiczne, każdy radzi sobie inaczej – co oznacza, że różne metody leczenia działają dla różnych ludzi.

Podczas gdy niektórzy ludzie radzą sobie z samoopieką i mechanizmami radzenia sobie, inni korzystają z terapii, psychiatrii i leków.

Jednakże istnieje stygmat wokół leków. Ludzie często patrzą na nie jako na „ostatnią deskę ratunku”, mimo że mogą być pierwszym – i najlepszym – środkiem pomocy dla wielu.

Metro.co.uk rozmawiało z 19 różnymi mężczyznami na temat przyjmowania antydepresantów, aby zobaczyć, jak to wpłynęło na ich zdrowie psychiczne, i aby, miejmy nadzieję, udzielić porad i wsparcia tym, którzy obecnie sami rozważają przyjmowanie leków.

Duncan 40, ma depresję z PTSD

Duncan po raz pierwszy otrzymał antydepresanty w 2014 roku, po tym jak został zdiagnozowany i przepisany przez swojego lekarza rodzinnego. Załamał się płaczem w jego gabinecie podczas wizyty w celu omówienia stresu i zaburzeń erekcji.

Szybko rozmowa przeniosła się na bieżące stresy w jego małżeństwie, w tym radzenie sobie z problemami psychicznymi żony.

Duncan powiedział: 'Miałem skutki uboczne w postaci żywych snów, lekkiego snu, który nie był spokojny i uczucia senności do późnego ranka. Efekty uboczne różniły się w zależności od tego, kiedy brałem lek. Zostałam wtedy przeniesiona na inny lek przeciwdepresyjny i nie miałam żadnych skutków ubocznych.

’Przyjmowałam leki przeciwdepresyjne przez około rok.’

’Leki przeciwdepresyjne były dla mnie bardzo pomocne, pozwalając mi kontynuować pracę, nadal utrzymywać rodzinę i opiekować się dziećmi podczas rozpadu rodziny.

’Ustabilizowały mój nastrój, ale dawka jest na tyle niska, że nadal doświadczam wahań nastroju. Powinno mi to wyjść na dobre, kiedy je odstawię.

„Poleciłabym leki osobom cierpiącym na choroby psychiczne. Antydepresanty, jeśli są odpowiednie, lub inne leki w zależności od choroby. Przeszedłem również przez poradnictwo od stycznia 2017 do września 2017, które było bardzo korzystne.’

Adam, 18, ma lęk społeczny i depresję

Adamowi po raz pierwszy przepisał leki przeciwdepresyjne we wrześniu ubiegłego roku jego lekarz pierwszego kontaktu. Przez kilka miesięcy przed tym wydarzeniem czuł się „okropnie” po opuszczeniu college’u i braku pracy.

„Czułem się porażką dla siebie i innych bliskich mi osób”, powiedział.

Adamowi przepisano fluoksetynę, która spowodowała u niego szereg skutków ubocznych, w tym zmęczenie, utratę wagi i nocne poty.

Chociaż nie zrobiły one ogromnej różnicy w samopoczuciu Adama, powiedział on, że poleciłby je każdemu, kto cierpi na depresję lub lęk.

Powiedział: 'Będąc na antydepresantach od około siedmiu miesięcy, nie mogę powiedzieć, że zrobiły one ogromną różnicę – ale miałem pewien postęp, jeśli chodzi o moją pewność siebie i robienie nowych rzeczy.

’Jeśli ktoś cierpi z powodu swojego zdrowia psychicznego, poleciłbym przyjmowanie antydepresantów. Wraz z terapią / doradztwem, czuję, że są to odpowiednie kroki do poprawy naszego samopoczucia psychicznego.’

John Paul, 38, ma lęk i depresję

’Zdiagnozowano mnie pięć lat temu’, powiedział.

’Około trzy lata temu była to chroniczna depresja przez około sześć miesięcy. My original diagnosis was from my GP and have seen a couple of psychiatrists since then as well as regular visits to a GP.

’I was put on Fluoxetine and have been on it consistently. I recall being told not to expect much to happen for the first few weeks after first taking it but I distinctly remember experiencing a dramatic relaxation around my chest within 48 hours of starting treatment.

’It made me realise how tense I have been up until then. To była taka ulga. Zastanawiam się, czy był to efekt placebo, ponieważ szukałem pomocy, więc moje ciało naturalnie zaczęło się relaksować.”

John mówi, że od czasu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych jego „niespokojne, negatywne i paniczne myśli” zmniejszyły się.

Paul, lat 29, również ma depresję i lęk

Po raz pierwszy przepisano mu leki przeciwdepresyjne w 2013 roku. Zostały mu one przepisane przez lekarza pierwszego kontaktu, do którego udał się w związku z „przytłaczającym uczuciem zmęczenia i melancholii”.

Powiedział, że stracił większość swojego entuzjazmu i czuł się „nękany fatalistycznymi uczuciami”.

Paul powiedział: „Generalnie miałem szczęście i nie doświadczyłem skutków ubocznych zdecydowanej większości leków, które mi przepisano”.

’It’s only relatively recently I’ve seen side effects at all, and even then that’s been on a relatively high dosage of the latest medication I’ve been given.

’I’ve been on varying courses of antidepressants for most of the last five years now. Podczas gdy różne leki były mniej lub bardziej pomocne, mogę z całego serca zapewnić, że bez nich byłabym absolutnym wrakiem.

’Podczas gdy szukamy kombinacji leczenia, które poprawi jakość mojego życia, leki, na których byłam, umożliwiły mi radzenie sobie, czego nie mogłam zrobić bez nich, co odkryłam na swój koszt, kiedy przypadkowo opuściłam kilka dawek.’

Dodał: 'Nie będę udawał, że są magicznym lekarstwem na wszystko, ani że koniecznie działają w pełni bez innych zabiegów, takich jak terapia. Ale szczerze mówiąc zmieniły one moje życie i ani przez chwilę nie żałuję, że je wziąłem.’

Gareth, 42 lata, ma chorobę dwubiegunową

Jeśli chodzi o chorobę dwubiegunową, musisz być bardzo ostrożny przy przyjmowaniu antydepresantów, ponieważ mogą one wprowadzić cię w manię. Większość specjalistów zdrowia psychicznego zaleci stosowanie stabilizatora nastroju lub leku przeciwpsychotycznego obok leku przeciwdepresyjnego.

„Miałem 27 różnych leków przeciwdepresyjnych, pierwszym z nich była sertalina. Dał mi je lekarz pierwszego kontaktu. Pomagały przez około cztery do sześciu miesięcy, co jest moim doświadczeniem ze wszystkimi lekami przeciwdepresyjnymi, które brałem”, powiedział Gareth.

„Uwolniły mnie od depresji. Wszystko, co chciałbym powiedzieć, to spróbować antydepresantów, jeśli działają dla ciebie, to świetnie. Jeśli nie, wróć i spróbuj innego.’

Waliu, 37, ma depresję i lęk

Po raz pierwszy otrzymał leki przeciwdepresyjne wiosną ubiegłego roku, po tym jak poszedł do lekarza ogólnego, wyrażając niskie i stresujące uczucia, których doświadczył na przestrzeni kilku lat, choć objawy były najgorsze w ubiegłym roku.

Powiedział: 'Równowaga między pracą a życiem była naprawdę zła. Nawet rozstałem się z moją dziewczyną marzec 2017, ponieważ nie chciałem, aby pomogła mi w jakikolwiek sposób kształt lub forma.

’Ona naprawdę nie rozumiała, przez co przechodziłem. Więc to było bardziej, aby chronić ją niż to było dla mnie.

’I został umieszczony na 50mg Sertraline i przez pierwsze kilka tygodni. Byłem raczej mdły i senny. Więc dostałam 100mg.

’Zdecydowanie pomogły mi z moją depresją i niepokojem. I still have my down days, but that’s a given.

’I am more engaged with people around me, but I know when to keep my distance. W przyszłym tygodniu jestem u lekarza ogólnego, aby przyjrzeć się dalszemu zmniejszeniu mojej dawki i mam nadzieję, że nie będę od nich zależny jeszcze w tym roku.

’Świadomość, że są one dostępne, jest dobra, gdybym kiedykolwiek powrócił do nałogu.’

Jasraj, lat 28, również ma depresję i lęk

Powiedział: 'Po raz pierwszy przepisał mi leki przeciwdepresyjne w grudniu 2016 r. mój psychiatra. Po odejściu z pracy w poprzednim roku, ukończyłem studia magisterskie i próbowałem przez jakiś czas robić „swoje”.

„Kiedy okazało się, że ten biznes nie wypali, poczułem się bardzo zagubiony i nisko – po raz enty.

„Odizolowałem się, nie chciałem wychodzić z domu i przestałem angażować się w kontakty z przyjaciółmi.

„Siłownia, która była dla mnie źródłem ukojenia i szczęścia, stała się wręcz przykrym obowiązkiem; pamiętam, jak w najgorszym nastroju szedłem na trening, ale nie miałem ochoty na nic i miałem paranoję, że inni na siłowni wyczują, że coś jest ze mną nie tak”.

„Zmartwiona mama namówiła mnie w końcu na wizytę u psychiatry i ku mojemu zaskoczeniu zdiagnozowano u mnie depresję i stany lękowe. Nie uwierzyłam wtedy w diagnozę.

„Czuję, że sertralina przynajmniej pomogła ustabilizować mój nastrój. Trudno powiedzieć, jak bardzo pomogła, ponieważ prawie zawsze jednocześnie przechodziłam terapię.

’Czuję się dość pewnie, że przynajmniej w jakiś sposób pomogła i nadal to robi.’

Chris, 26 lat, ma zaburzenia dwubiegunowe

Chris po raz pierwszy otrzymał leki antydepresyjne w wieku 19 lat podczas studiów.

Przez jakiś czas przyjmował leki antydepresyjne, choć nie pomogły one zbytnio, ponieważ miał zaburzenia dwubiegunowe. Następnie przeniósł się na kombinację stabilizatorów nastroju, które działały lepiej.

Powiedział: „Absolutnie poleciłbym (i mam) antydepresanty innym ludziom z problemami psychicznymi, z zastrzeżeniem, że ważne jest, aby pracować z lekarzem regularnie, aby dostroić to, co działa dla Ciebie.

’It’s way more trial and error than you expect, and sometimes it takes time to find the right treatment for you – but it’s out there!’

Dan, 33, has depression

He said: 'The first ever time I was on antidepressants was when I was 12 years old. Miałem ME i lekarz zdecydował, że muszę się skupić na tym, aby być szczęśliwszym, co może pomóc w moich objawach. Nie pomogło.

„Pierwszy raz jako osoba dorosła, kiedy miałam 19 lat. Potem z przerwami od tego czasu.”

Dan powiedział, że doświadczył wielu skutków ubocznych, w tym wahań nastroju, myśli samobójczych i opóźnionego wytrysku. Jednakże, po wielu próbach i błędach, znalazł lek, który pracował dla niego.

Powiedział: 'Polecam ludziom próbowanie tak długo, jak to możliwe bez, ponieważ kiedy już jesteś na nich, trudno jest się od nich uwolnić.

’Zapomniałem moich tabletek, kiedy wyjechałem na weekend. Bez nich byłam chora, miałam zawroty głowy i wszystko mi się kręciło w głowie. Jestem od nich całkowicie uzależniony.”

Reu, 24 lata, doświadczył myśli samobójczych po śmierci członka rodziny, który popełnił samobójstwo

Reu mówi, że nie miał żadnych rzeczywistych skutków ubocznych, chociaż jest na lekach przeciwdepresyjnych dopiero od miesiąca.

Powiedział: „Polecam ludziom, aby spróbowali i zobaczyli, czy to jest dla nich, porozmawiali z lekarzem o różnych tabletkach, czy zadziałają leki przeciwdepresyjne, czy może beta-blokery.

’To indywidualne doświadczenie i może wymagać pewnych prób i błędów, więc dana osoba musi być na miejscu, aby podjąć te szanse.’

Karl, 21, ma depresję

’Przepisano mi leki antydepresyjne w styczniu/lutym 2016 roku, na pierwszym roku studiów,’ wyjaśnił.

’Cierpiałem na depresję od lat i w końcu zostały mi przepisane. W tamtym czasie wstydziłem się tego i uważałem to za przyznanie się do porażki, moja toksyczna męskość była wtedy na wysokim poziomie i uważałem, że to niemęskie brać leki (absurdalne przekonanie, patrząc wstecz).

’Jestem wyjątkowo szczęśliwy, że nie mam prawie żadnych skutków ubocznych, jestem na nich od 2016 roku i nie opuściłem ani jednego dnia dawkowania.

’Bardzo mi pomogły, dając mi dno, pod którym nie upadam. I tak, absolutnie poleciłbym leki innym. Znalezienie odpowiedniego leku, takiego, który ma najmniej skutków ubocznych, może trochę potrwać, ale trzymaj się, warto.’

Tom, 33 lata, ma lęk społeczny i depresję

Tomowi po raz pierwszy przepisano antydepresanty, gdy miał 16 lat. Od dłuższego czasu zmagał się z depresją, jednak incydent podczas rodzinnych wakacji spowodował załamanie, kiedy to zamknął się w łazience w „kompletnej panice”, co skłoniło jego rodziców do zabrania go do lekarza.

Powiedział: „Od 17 lat biorę różne leki przeciwdepresyjne. Pomagają mi, bo pozwalają mi wstać rano z łóżka. Bez nich staję się zamknięty w sobie i nigdy nie wychodzę z domu.

’Odstawiałem je kilka razy i prawie straciłem pracę i życie z powodu konsekwencji.

’Nie podoba mi się, że muszę być na lekach do końca życia. Pomagają mi one jednak prowadzić nieco „normalne” życie. Zalecam je tylko w razie absolutnej konieczności, w przypadkach, gdy normalna funkcjonalność życiowa staje się niemożliwa.’

Peter, 25, ma depresję i lęk społeczny

He said: 'I was first prescribed antidepressants in May 2016 and decided to ask for them after having several trips to the doctors the previous year and feeling like I needed some help.

’Mój lekarz bardzo zachęcał mnie do ich przyjmowania, a ja czułem, że doradztwo na uniwersytecie nie robiło wystarczająco dużo dla mojej depresji.

’Tak więc, przepisano mi fluoksetynę. Na początku doświadczyłam kilku skutków ubocznych, byłam bardzo zmęczona, bardzo ospała i dość drażliwa, a mój sen był trochę zakłócony również w nocy, jednak wróciłam do lekarzy i zwiększyli dawkę leku do 20 mg, na którym jestem od tamtej pory, około 20 miesięcy.

’Moje antydepresanty naprawdę mi pomogły, tak mi się wydaje. Czasami jest to trudne, szczególnie kiedy depresja wciąż uderza i czasami może uderzyć we mnie naprawdę mocno, ale mogę spojrzeć wstecz na to, jaka byłam przed ich zażywaniem i jak częsta była moja depresja i widzę, że teraz jest mi lepiej, częściowo dzięki mojej terapii, ale także dzięki antydepresantom.

„Poleciłabym je, ale powiedziałabym ludziom, aby zawsze otrzymywali od swojego lekarza jak najwięcej informacji na temat skutków ubocznych, terapii i innych opcji i zrozumieli, że nie są one uniwersalne.

’Często nie będą działać dla niektórych ludzi i to jest w porządku, ale są tam inni i inne opcje, jak również.’

Steve, 36, ma lęk i depresję

Jest na lekach przeciwdepresyjnych od listopada 2017 roku, przepisanych przez lekarza po weekendzie, kiedy doświadczył poważnych myśli samobójczych, których nie mógł kontrolować.

Mówi nam: 'Widziałem się z lekarzem w poniedziałek rano i przepisano mi sertralinę, a także zalecono skierowanie do DAS (Depression and Anxiety Service) w Devon. Początkowo na dawce 50 mg, która została zwiększona do 100 mg około miesiąc temu.

’Nie doświadczyłem żadnych skutków ubocznych, o których jestem świadomy. I’ve now been on them for five months.

’The antidepressants stopped my panic attacks and have allowed me to go back outside as I’d originally stopped wanting to be in public or near crowds as that was making me anxious.

’Większa dawka działa, jestem w stanie kontrolować swoje myśli i nie mam żadnych myśli samobójczych od kilku tygodni.

’Pozwoliły mi one stać się bardziej zrównoważoną osobą, a tego naprawdę potrzebowałam.

Tommy, 20, ma depresję

Mówi: 'Zostały mi przepisane dwa miesiące temu przez Zespół Leczenia Domowego po udaniu się do A&E po próbie odebrania sobie życia.

’Jestem na mirtazapinie i jedyne efekty uboczne, jakie mam, to: uczucie senności przez cały dzień po zażyciu jednej z nich w nocy z powodu silnego środka uspokajającego; oraz moje sny, które wydają się tak realne i często są koszmarami.

’Żywe sny są lepsze niż brak snu, który miałem przed ich zażyciem, jednakże.

’Jestem na nich od dwóch miesięcy. When I first started taking them, they really helped me to both fall asleep, and stay asleep all night.

’Now, they seem to have calmed my spikes of depression and the grogginess has worn off a little. Nie sądzę jednak, że wykonałyby tak wspaniałą pracę bez pomocy terapii.

„Myślę, że zarówno leki przeciwdepresyjne, jak i terapia, stosowane w połączeniu, mają największy pozytywny wpływ.”

On dodał: „Zawsze odrzucałem pomysł przyjmowania leków na moje zdrowie psychiczne, ponieważ chciałem spróbować wszystkiego i niczego innego, zanim pójdę tą drogą.

’Droga, którą poszedłem (bez przyjmowania antydepresantów) była jednak o wiele bardziej szkodliwa dla mnie – dwa razy próbowałem się zabić; moi najbliżsi przyjaciele porzucili mnie, ponieważ było to dla nich zbyt wiele; i skrzywdziłem moją rodzinę.

’Poleciłbym antydepresanty innym ludziom z chorobami psychicznymi, ale upewnij się, że nie są one jedyną rzeczą, której używasz/zależą od nich, jeśli możesz.’

Alex, 24, ma uogólnione zaburzenie lękowe

Alex jest na antydepresantach od 2014 roku. Zostały one przepisane przez jego GP po tym, jak cierpiał z lękiem od dzieciństwa.

„W wieku 21 lat miałem poważny nawrót zdrowia psychicznego, który doprowadził mnie do pójścia do mojego GP będąc umieszczonym na liście oczekujących na IAPT, jak również rozpoczęcie na Citalopram,” powiedział.

Niestety, Alex doświadczył wielu skutków ubocznych na leku.

Powiedział: 'Suchość w ustach, zmęczenie, problemy ze zdrowiem seksualnym, szczególnie wokół niezdolności do utrzymania erekcji i problemów z wytryskiem.

Nocne koszmary, które nasiliły się w miarę upływu miesięcy do punktu, w którym w zasadzie każdej nocy budziłem się z krzykiem w głębokim pocie.

’Byłem na Citalopramie przez prawie rok, ale zmieniłem go z powodu skutków ubocznych. Koszmary były ostatecznością.

„Przeszedłem przez okres próbowania różnych innych leków przeciwdepresyjnych, które miały inne skutki uboczne i nie pomagały, ale teraz w końcu jestem na dobrej kombinacji wenlafaksyny i klonazepamu, która bardzo mi pomogła w ciągu ostatniego roku lub tak.”

Alex mówi, że poleciłby leki przeciwdepresyjne innym cierpiącym z powodu lęku.

Powiedział: „Myślę, że każdy powinien wybrać, z czym czuje się komfortowo i z pewnością nie powinny one zastępować terapii i innych metod leczenia, a ludzie powinni być świadomi ich skutków ubocznych”.

’Ale mogą one i pomagają w ogromnym stopniu, a obecne leki, na których jestem, sprawiły, że zarządzanie moimi lękami i depresją jest o wiele łatwiejsze.’

David, 30, ma depresję

Mówi portalowi Metro.co.uk: 'Po raz pierwszy przepisano mi antydepresanty, kiedy miałem 23 lata, przez mojego miejscowego lekarza pierwszego kontaktu. Widziałem depresję u bliskich mi osób, więc znałem jej objawy.

„Myślę, że miałem depresję od kilku lat, ale przez długi czas nie chciałem się do tego przyznać. Eventually I reached a point where I felt suicidal, and knew I needed to arrest the decline.

’I had to try a couple of different types of antidepressant due to mild side effects with the first (Citalopram, which made me feel too emotionally flat and messed with my sleep), and quite bad side effects with the second (I forget its name, sapped me of all energy so I dosally just lay on the floor).

’Jestem teraz na fluoksetynie, która daje mi niespokojne nogi i trochę zabiła mój popęd płciowy, ale nic zbyt poważnego.’

On dodał: 'To nie jest coś, co można kocem polecić, jak ludzie będą reagować inaczej, ale zdecydowanie polecam rozważenie antydepresantów, jeśli myślisz, że to może pomóc.

’I’ve spoken to numerous people who have been quietly considering it, but are frightened of terrible side effects or being turned into an emotionless zombie.

’The truth is that with proper consultation, they can make a huge difference, and it’s a shame that these ideas put people off.’

Donald, 56, ma depresję

Powiedział: 'Przepisano mi je wkrótce po swego rodzaju załamaniu w 1997 roku, gdzie uciekłem do USA, aby uciec od myśli samobójczych, paranoi i samotności.

’Trudno powiedzieć, czy miałem skutki uboczne, czy nie. Lekarz w klinice zdrowia psychicznego w północnym Londynie powiedział, że leki będą działać przez kilka tygodni, ale prawie natychmiast zacząłem się czuć niewyraźnie i dysocjacyjnie.

’Obwiniałem leki, lekarza i przestałem je brać około tygodnia.

’Nigdy nie brałem żadnych od tego czasu, moim leczeniem depresji była terapia poznawczo-behawioralna, która była doskonała.’

Wreszcie, rozmawialiśmy z Pietro, 26, który ma lęk i depresję

On został po raz pierwszy przepisany antydepresanty w 2011 roku, po tym jak miał załamanie.

Skutki uboczne dla Pietro obejmowały mdłości i uczucia gniewu, oraz niezdolność do prawidłowego snu. Powiedział, że na początku leki pogorszyły jego samopoczucie i przestał je przyjmować na pewien czas.

Od dwóch miesięcy znowu je przyjmuje i czuje się o wiele lepiej od czasu ponownego rozpoczęcia ich przyjmowania.

Wyjaśnił: 'Czuję, że mój nastrój jest bardziej stabilny, lepiej śpię i jem, a mój apetyt wrócił do normy. They take the edge off my anxiety and make it feel manageable.

’I would recommend them but they come with side effects and I always feel they should not be your only option. To nie jest łatwa decyzja, ale czuję, że przynoszą korzyści.”

WIĘCEJ : Jak Harry Potter zmienił nasze życie – i poprawił nasze zdrowie psychiczne

WIĘCEJ : Ludzie tweetują jedną rzecz, której nie należy mówić osobom z chorobami psychicznymi

.