20 Wines That Define Alto Adige Right Now

14 min read

Wina z Alto Adige rzadko zawodzą. W tym alpejskim zakątku Włoch są one starannie pielęgnowane od winorośli do kieliszka z poziomem opieki i naukowej precyzji, które powinny być pochwalane. Pod względem objętości, region ten pozostaje w tyle za behemotami z Piemontu i Toskanii, ale w jednej, niejasnej, ale ważnej kategorii – nagród Tre Bicchieri, najbardziej prestiżowych we Włoszech – Alto Adige dominuje. W ciągu nagród, Alto Adige ma średnio prawie cztery razy tyle nagród na hektar jako Piemont i Toskania.

Wróciłem niedawno z Alto Adige (moja druga podróż w tym roku), gdzie wziąłem udział w corocznym szczycie wina Consorzio. To była wyjątkowa okazja, aby spotkać winiarzy i płótno jak najwięcej z win regionu, jak to możliwe. Poniżej przedstawiam 20 win, które uznałem za najbardziej przekonujące.

A Little Bit About the Grapes

Jesteś nowy w winach z Alto Adige? Pozwólcie, że spróbuję szybko podsumować krajobraz winogron.

Głównymi gwiazdami w Górnej Adydze są bez wątpienia wina białe. Tutejsi winiarze bardzo poważnie traktują Pinot Grigio. Jeśli wzdrygasz się na dźwięk tych dwóch słów, musisz jeszcze raz przyjrzeć się wersjom z Górnej Adygi. Niemal każda z nich, której próbowałem, ma potencjał, by zmienić wasze postrzeganie tego szczepu. Nie brakuje tu również Pinot Bianco (często uważanego za najlepszy na świecie), Gewürztraminera, Chardonnay i Sauvignon Blanc – ten ostatni ma tendencję do prawdziwego zaskakiwania.

Ale dla moich gustów i zainteresowań, najlepsze białe wina są albo mieszankami albo austriackimi odmianami z Valle Isarco, których najlepsze przykłady są wyszczególnione poniżej.

Najczęściej sadzonym winogronem jest w rzeczywistości czerwone – Schiava, które daje proste, ale rasowe wino, które obejmiemy w nadchodzącym przewodniku pierwszego smaku. Istnieje również Lagrein, śliwkowy i bogaty kuzyn Syrah, jak również spektrum Pinot Noir, a nawet sporadyczne Cabernet Sauvignon.

Było mniej superstar win na czerwonym spektrum w Alto Adige. Schiava jest zabawa, ale ograniczone; Lagrein często wydaje się zagubiony, a jeśli masz zamiar dodać Pinot Noir lub Cabernet Sauvignon do globalnej rozmowy o winie, zdolność do powiedzenia czegoś nowego jest wysokie zamówienie. (Tak, to samo można powiedzieć o Chardonnay, i uwaga, nie mam żadnego odmianowego Chardonnay wymienionego poniżej). Jednak kilka pchnął granice na to, i myślę, że jest to ważna kategoria, aby mieć oko na przyszłych roczników – zwłaszcza jak Alto Adige zaczyna się rozgrzać.

(Krótka uwaga: Pinot Noir jest nazywany Pinot Nero lub Blauburgunder w Alto Adige. Będę odnosić się do tych nazw tylko wtedy, gdy odnoszą się do wina, które jest oznaczone jako takie, w przeciwnym razie, będę odnosić się do niego jako Pinot Noir.)

Essential Winemakers

As far as producers go, I have two that are listed as Essential Winemakers of Italy – Abbazia di Novacella and Alois Lageder – and after revisiting each of their wines last month, I stand by those honors. Jednak kilka innych winnic pojawiły się, że będę śledzić uważnie na włączenie. Wśród nich:

• Cantina Terlano
• Cantina Kurtatsch
• Cantina Valle Isarco
• Pacher Hof
• Pfitscher (nie importowane do USA.)

Ze względu na szerokie portfolio tych winiarni, zajmie mi więcej czasu zbadanie wystarczającej ilości ich win, aby dać im kciuki w górę lub w dół na tej pozycji – kamień milowy, który osiągnąłem dawno temu z Abbazia di Novacella i Alois Lageder.

A Final Note

Wiele winnic w Górnej Adydze ma dwie nazwy – niemiecką i włoską. Cecha ta odnosi się głównie do spółdzielni, których jest wiele. Zdecydowałem się na tę nazwę, która jest najbardziej widoczna na etykietach, które można zobaczyć w Stanach Zjednoczonych. Czytanie artykułu, który jest zalany z ukośnikami i wielojęzycznych nazw każdego akapitu byłoby zbyt zniechęcające, więc mam uproszczone jak najlepiej I could.

Note, że trzy winnice zawarte poniżej nie są eksportowane do Stanów Zjednoczonych: Pfitscher, Baron Longo i Tröpfltalhof. (Jeśli jesteś importerem, proszę pomóc zmienić ten fakt poprzez ustalenie terminu z nimi!)

Oto 20 win, które odwróciły moją głowę na Wine Summit z Alto Adige.

Białe po lżejszej stronie

2018 Cantina Valle Isarco „Aristos” Sylvaner

Nasze pierwsze wino pochodzi z bajkowego krajobrazu Valle Isarco, gdzie Sylvaner po cichu zdobywa renomę. Sylvaner z Cantina Valle Isarco (★★★★ 3/4) pochodzi z okolic klasztoru Sabiona, imponującego domu bożego położonego na szczycie urwistych klifów. Połowa wina jest fermentowana w dużych beczkach z drewna akacjowego, które zdaje się przekazywać fakturę dębu bez dominującego smaku wanilii czy kokosa z nim związanego. Pyszne i intrygujące wino. Dowiedz się więcej.

2016 Cantina Terlano „Vorberg” Pinot Bianco Riserva

Pinot Bianco to uśpiony szczep Alto Adige. Winiarze z regionu (i włoskich insiderów winiarskich) mówią o nim z dużą dozą szacunku. Ale z mojego doświadczenia, ogólny konsument widzi to tak modne, jak para klapek z dżinsami.

Niektóre wina były w stanie wznieść się ponad to błędne przekonanie i polecenia znacznego popytu, a Cantina Terlano „Vorberg” Pinot Bianco Riserva (★★★★ 3/4) jest słusznie jednym z nich. Pochodzący z jednej, wysoko położonej winnicy o wulkanicznej glebie, „Vorberg” łączy diametralnie przeciwstawne elementy w coś wyjątkowego i pięknego: napięcie między kwiatami i dymem, ziołami i owocami, mogłoby utrzymać moją uwagę przez całą noc. Z jego ceną w przedziale 40 dolarów, masz prawo zapytać: czy warto? Jak na Pinot Bianco?

Jest. Dowiedz się więcej.

2018 Baron Longo Weinberg Dolomiten Solaris Sichlburg

Zatrzymałem się przy stoliku Baron Longo na premierze rocznika, ponieważ byłem ciekaw Solarisa, winogrona, które widziałem w kilku mieszankach. Oto i oni, serwujący jego odmianową butelkę. Solaris to odmiana wcześnie dojrzewająca, która została wyhodowana w Niemczech dla celów odporności na choroby grzybowe. Inna krzyżówka, Kerner, miała swój przełomowy moment w Valle Isarco. Czy Solaris może być następny?

Baron Longo’s Weinberg Dolomiten Solaris Sichlburg (★★★★ 3/4) sugeruje, że może być. Jest to szczodre i złożone białe wino, które wielokrotnie zmienia swoje kształty, wyczarowując myśli o trawie cytrynowej, żółtych kwiatach i siarce w nosie, a także grejpfrutach i brzoskwiniach na podniebieniu. „Jakby ktoś zapalił światło” – napisałem w swoich notatkach, opisując doskonałą kwasowość wina. Dowiedz się więcej.

Białe: Sauvignon Blanc

Jestem zaskoczony, że ja – zagorzały sceptyk szumu wokół Sauvignon Blanc – profiluję trzy wina z tego ziołowego i czasem obrzydliwego szczepu. Ale kilku winiarzy w Górnej Adydze wie, jak zrobić te wina z elegancją, powściągliwością i poczuciem tekstury, a oni zasługują na pochwałę za to.

2018 Kellerei Schreckbichl Sauvignon Lafóa

Kellerei Schreckbichl reprezentuje 300 rodzinnych winiarzy z wioski i okolic Schreckbichl (znanej także jako Colterenzio, alternatywna nazwa winnicy) na południe od Bolzano. Ich najbardziej ceniona winnica nazywa się Lafóa i z niej powstają ich cztery najbardziej prestiżowe wina. Lafóa Sauvignon Blanc (★★★★ 3/4) to jedna z najbardziej figlarnych wersji, jakie piłem od lat, pachnąca nektarynkami, kandyzowanymi owocami i odrobiną czegoś niezwykłego, co mogę porównać jedynie do gumy balonowej. Lafóa Sauvignon Blanc, pomimo poważnej, inspirowanej Gustavem Klimtem etykiety, jest odpowiednikiem piosenki pop, którą skrycie uwielbiasz. Dowiedz się więcej.

2016 Tröpfltalhof „Garnellen” Anphora Sauvignon

Niekiedy, na imprezach takich jak ta, nie widać wielu naturalnych winiarzy. Często działają poza przepisami apelacji konsorcjum, a więc nie dostają miejsca przy stole.

Na szczęście, biodynamiczny winiarz Andreas Dichristin z maleńkiej posiadłości Tröpfltalhof miał stół dla siebie, a on zdobył sporo uwagi od międzynarodowego kontyngentu sommelierów. Jego żywa wersja Sauvignon Blanc o nazwie „Garnellen” (★★★★ 3/4) miała złote odcienie i soczyste aromaty ananasów i trawy. Starzone w całości w amforze, z siedmiomiesięcznym kontaktem ze skórą i 14-miesięcznym leżakowaniem na osadzie, a następnie rocznym przechowywaniem w butelce, było żywe, bogate i strukturalne, niepodobne do żadnego innego wina Sauvignon Blanc, jakie piłem. Dowiedz się więcej.

2018 Kellerei St. Pauls „Passion” Sauvignon

Wino 2018 Kellerei St. Pauls „Passion” Sauvignon (★★★★ 1/2) uderzyło mnie jako najlepszy ambasador najbardziej znanego stylu Sauvignon Blanc: rześkiego, owocowego, ziołowego i stężającego. Było poważniejsze niż Lafóa z Kellerei Schreckbichl, a jego struktura miała cechy słonawe i pikantne. Wyprodukowane z prawie 40-letnich winorośli, ma w sobie dojrzałość, która nie męczy podniebienia. Jest to wino, które wyraźnie pochodzi z wielkiego owocu. Dowiedz się więcej.

Białe: Germanic Varieties

2018 Pacher Hof Grüner Veltliner

Znany ze swojego lekkiego i pikantnego profilu oraz nut „białego pieprzu” w nosie, Grüner Veltliner może dość mocno odbiegać od swojego typowego wizerunku, gdy mu się na to pozwoli. Grüner Veltliner z Pacher Hof (★★★★ 3/4) pokazał tajemniczą stronę tej odmiany, wyczarowując aromaty, które przywoływały limonkę, irys i tost, ale znane były z pieprzu kojarzonego z tym szczepem. Była też siarkowa smuga przez środek, która mi się podobała. Doskonale zbalansowane, z finiszem, który trwa i trwa. Learn more.

2018 Cantina Isarco „Aristos” Grüner Veltliner

Drugie wino z Cantina Valle Isarco, które trafiło na moją listę, to jedno z dwóch najlepszych win, jakie degustowałem w Górnej Adydze (o drugim patrz Pacherhof Kerner 2018 poniżej). Grüner Veltliner „Aristo” (★★★★★) to wino solidne, ale atletyczne – nie pada ofiarą anonimowości czy ospałości, jak wiele białych win stylizowanych na międzynarodowe. Dzięki szczegółowym aromatom przypominającym rześkie nektarynki, skórkę cytrusową, tymianek i słabo wyczuwalne ziarna pieprzu, wino to było jeszcze bardziej obecne na podniebieniu i miało czysty finisz. To właśnie tekstura – po raz kolejny tekstura! – tego wina, która sprawiła, że się wyróżniło. Czuć w nim pieszczotę i miękkość, co jest być może wynikiem siedmiomiesięcznego leżakowania na delikatnym osadzie i częściowej fermentacji w beczkach z drewna akacjowego. Dowiedz się więcej.

2018 Abbazia di Novacella Praepositus Riesling

Po raz kolejny zameldowałem się w Abbazia di Novacella, choć tylko trzy miesiące dzieliły mnie od wizyty w tej starożytnej winnicy. Lali właśnie dwa białe wina z nowego rocznika 2018, Praepositus Grüner Veltliner i Praepositus Riesling (★★★★ 3/4), z których to drugie zrobiło na mnie większe wrażenie. Przywołując świeże owoce pestkowe i kwiaty polne na podniebieniu, było to jak lato w kieliszku, bez żadnych oleistych, petroly tonów, które często zdradzają Rieslinga. Dowiedz się więcej.

Białe: More Substantial

2018 Alois Lageder „Porer” Pinot Grigio

Recenzowałem „Porer” Lagedera z 2017 roku w lutym i było to pierwsze włoskie Pinot Grigio, które otrzymało ocenę w mojej najwyższej echelonie. W zeszłym miesiącu ponownie przyjrzałem się nowemu Porer Pinot Grigio z 2018 roku (★★★★★) i nadal jest to najwyższa półka. Magiczna mieszanka trzech różnych technik winifikacji – stal nierdzewna, 14 godzin na skórkach i kilka miesięcy na skórkach – aby stworzyć najbardziej okrągłe, kremowe Pinot Grigio po tej stronie Alp. Pierwsze z dwóch win, które potwierdzają pozycję Aloisa Lagedera jako Essential Winemaker of Italy. Dowiedz się więcej.

2018 Pacher Hof Kerner

Kerner Pachera Hofa (★★★★★) też dostał najwyższe noty. Boże, jak ja pokochałem to wino. Poprosiłem o drugą degustację, co jest chyba w złym tonie, ale nie skończyłem go analizować/rozkoszować się nim. (Oto prawda: na takich degustacjach czasem masz dość ucinania wina w połowie zdania. To jak speed dating, a ten Kerner był tym jedynym.)

Bogaty w perfumy nos przywołuje soczystego ananasa, skórkę pomarańczową, morelę i garść białych kwiatów, podczas gdy jego bogata, ale śliska struktura łatwo przesuwa się po podniebieniu. Tak żywe. Tak oszałamiające. Jedno z najlepszych win w Alto Adige. Learn more.

2015 Kellerei St. Michael Eppan „Appius” Südtirol Weiß

Podczas moich dalszych badań nad tym winem właśnie teraz na stronie internetowej Kelleri St. Michael Eppan, zauważyłem, że mają odliczanie do uruchomienia tego wina – coś w rodzaju CNN teasing następnej debaty kandydatów na prezydenta Demokratów. Degustowane przeze mnie „Appius” (★★★★ 3/4) miało prostą białą etykietę z czarnym tekstem – nowa etykieta nie była jeszcze gotowa (podobno będzie w środę!). Każdy rocznik to inna mieszanka, a tegoroczne wydanie to cuvée z Chardonnay (55%), Pinot Grigio (25%), Pinot Bianco (15%) i Sauvignon Blanc (10%).

Jeśli brzmi to jak film z gwiazdorską obsadą – ale nie możesz sobie wyobrazić, jak ci aktorzy zazębią się na ekranie – to jest nas dwóch. W rzeczy samej, Appius jest jednym z najbardziej fascynujących, ale i wymagających win, jakie próbowałem w tym roku. Było naładowane nutami tostowymi, a także peryferyjnymi tonami benzyny, kwiatów i orzechów. Czego brakowało? Owocu. Czy nadal było smaczne? Tak. To wino z pewnością będzie miało ciekawe życie w piwnicy. Dowiedz się więcej.

2017 Kellerei Kurtatsch „Amos” Südtirol Weiß

Wiele z najbardziej przekonujących i szczegółowych win Górnej Adygi występuje w postaci białych mieszanek. „Amos” Südtirol Weiß (★★★★ 3/4) z Kellerei Kurtatsch jest z pewnością jednym z nich. Mieszanka Chardonnay, Pinot Bianco i Pinot Grigio pochodzi z wysoko położonych (600-900 metrów) winnic nad miejscowością Kurtatsch/Cortaccia. Wino spędza 14 miesięcy na delikatnym osadzie w dużych drewnianych beczkach. Spowite w dekadenckie aromaty przywołujące brzoskwinię, lawendę i migdały, było to wino, które z pewnością przykuło moją uwagę swoim pięknem i wdziękiem. Ponadto: czy mogę przyznać punkty bonusowe za etykietę inspirowaną Wassily Kandinsky’m? Dowiedz się więcej.

2010 i 2017 Cantina Terlano „Nova Domus” Südtirol Terlaner

Jedno z najsłynniejszych białych win Górnej Adygi, „Nova Domus” Cantiny Terlano to mieszanka Pinot Bianco (zawsze w roli głównej), Chardonnay (by zaokrąglić ciało) i Sauvignon Blanc (by dodać szczyptę aromatycznej sprawności). Istnieje pewne zróżnicowanie w procentach w zależności od rocznika.

Degustowałem go dwa razy, raz na kolacji otwierającej (2010) i na podglądzie nowego rocznika (2017). 2010 (★★★★★) pokazał, dlaczego to wino jest tak ikoniczne: wydaje się, że może się starzeć przez dziesięciolecia. Każda porcja jest oddzielnie winifikowana w dębie, a następnie mieszana przed butelkowaniem. Było to wino, które przez całą noc dawało kilka złudzeń, momentami przywołując tak wyraźne nuty brzoskwini i ananasa, że miałem wrażenie słodyczy, mimo że było zupełnie wytrawne. Jest to szczodre wino z pikantnymi i kwiatowymi akcentami. Wino z 2017 roku (★★★★ 1/2), w którym jest większy udział Chardonnay, jest nadal godne uwagi, ale jest to rzadkie wino białe, które wyraźnie potrzebuje czasu w piwnicy, by w pełni dojrzeć. Dowiedz się więcej.

Lżejsze czerwone

2018 Obermoser „Noblis” St. Magdalener Classico

Schiava jest na fali wznoszącej, ponieważ garstka producentów poświęca się jej pełniej. To już nie jest tylko tania, jasna czerwień do wysyłki przez Alpy do germańskich sąsiadów. Schiava może być poważna, szczególnie gdy doda się do niej odrobinę Lagrein – mieszanka znana jako St. Magdalener/Santa Maddalena od zbocza góry, na którym znajdują się winnice. St. Magdalener Classico firmy Obermoser o nazwie „Noblis” (★★★★ 1/2) jest tak intensywne, jak żaden inny St. Magdalener, którego próbowałem. Wiśniowe, kirschy, wiśniowe smaki mają w sobie pluszowość, która zaskakuje, jako że Schiava jest często winem chudym i spirytusowym. Ta żywiołowość pojawia się dopiero na finiszu – dokładnie wtedy, gdy potrzebujesz jej do drugiego łyku – czyniąc to wino zniewalającą interpretacją. Dowiedz się więcej.

2018 Pfitscher Fuchsleiten Pinot Nero

Och, jak ja bym chciał, żeby Pfitscher był importowany do Stanów Zjednoczonych. Przydałoby się nam więcej takich Pinot Noir na naszych półkach. Rodzinna winnica jest dumna ze swoich stromo nachylonych winnic w trafnie nazwanej wiosce Montagna, a Pinot Noir o nazwie Fuchsleiten (★★★★ 3/4) jest imponującym ambasadorem Alto Adige Pinot Noir. Z przodu jest pikantne, w środku owocowe, a na finiszu mięsne i pikantne. Co więcej, jest w rozsądnej cenie, ale trzeba będzie je dostać we Włoszech. Dowiedz się więcej.

2006 and 2016 Pfitscher Matan Pinot Nero Riserva

If the Pfitscher’s Fuchsleiten is a fireworks display, the Matan Pinot Nero Riserva is a ballet. Wcześniej zauważyłem, że jeśli zamierzasz zrobić Pinot Noir, który dodaje coś do globalnej rozmowy o winie, to lepiej powiedzieć coś wyjątkowego. Matan Pinot Nero Riserva to jedyne wino, które się do tego zbliżyło, a to dlatego, że rodzina Pfitscher podzieliła się rocznikiem 2006 (★★★★★) obok rocznika 2016 (★★★★ 3/4). Z czasem i cierpliwością Matan zachowuje swój idealny kształt, ale ujawnia całą gamę aromatów i smaków: z kieliszka wyłaniają się wiśnie, czarna herbata, róże, laska cynamonu, wanilia, igły sosny i mięta. Odnosząc się do nowszego wydania, niektóre z tych szczegółów były tam obecne, ale wino było węższe. Musiało się rozpakować, by ujawnić więcej. To dobrze. Poczekam.

Czy Matan „powie coś nowego” czy nie, nie jestem jeszcze pewien, ale na pewno pokazuje, że Alto Adige ma niesamowity potencjał dla Pinot Noir. Learn more.

The Heartier Reds

2016 Cantina Girlan Trattman Pinot Nero Riserva

W moim raporcie o tym, co warte uwagi w winach z Alto Adige, opisałem Pinot Noir z Cantina Girlan jako „rajd monster trucków”. Być może ich moc spotęgował fakt, że próbowałem ich obok rówieśników z Pfitschera, Castelfedera i Franza Haasa. Prawdą jest, że Pinot Noir z winnicy Mazzone doświadcza więcej ciepła i dojrzewania niż wysoko położone winnice Pfitschera. W rezultacie sprawiają wrażenie, jakby pochodziły z Russian River.

Trattman Pinot Nero Riserva 2016 (★★★★ 1/2) chwalił się intensywnie dojrzałymi czerwonymi owocami z krawędziami owoców dzikiej róży i skóry, a także dębową gravitas. Momentami wysoki alkohol trochę przeszkadzał, ale to było wino, które coś znaczyło, a znam wielu entuzjastów wina, którzy bardziej niż ja cenią sobie odważniejsze, bogatsze Pinot Noir. Spodobałby im się ten monster truck. Learn more.

2016 Tröpfltalhof „Barleith Anphora” Cabernet Sauvignon

Drugie wino z Tröpfltalhof, które trafiło na moją listę, to świeże i witalne ujęcie Cabernet Sauvignon przez winnicę, o nazwie Barleith (★★★★ 3/4). Winiarz Andreas Dichristin zdecydował się na stabilizację wina przez 21 miesięcy w amforze, co sprawia, że w kieliszku nie widać odmiany Cab, a raczej jej nagi charakter: jest tu mnóstwo chrupiącego pieprzu pochodzącego z wysokiego poziomu pirazyn w winogronie, a także łagodny kakaowy i wiśniowy kontrapunkt. „Z lekką taniną” nie jest częstym określeniem dla Cabernet Sauvignon, ale wina takie jak Barleith przekonują, że powinno to być bardziej powszechne. Dowiedz się więcej.

2016 Alois Lageder Römigberg Cabernet Sauvignon

Dokładne przeciwieństwo Barleith pod wieloma względami, 2016 Alois Lageder Cabernet Sauvignon z cenionej winnicy Römigberg (★★★★ 1/2) to klasycznie stylizowany, śmiały i odważny Cabernet, który chce wejść na ring i zadać kilka ciosów Bordeaux i Napa. Przyozdobione malinowym owocem i sporymi nutami pieprzu, jest to świetne wino – choć nieco mało zaskakujące i spodziewane. Ale sens jest jasny: wszystko, co wy robicie, my też możemy zrobić, a w przypadku Aloisa Lagedera – także biodynamicznie. Dowiedz się więcej.

Uwaga: Ten artykuł był możliwy dzięki wyjazdom prasowym, które pokryły koszty mojej podróży: jeden przez Wines of Alto Adige na ich Wine Summit, a drugi od Trentodoc, który zapłacił za bilet lotniczy. Dowiedz się więcej o mojej polityce redakcyjnej i reklamowej.

Otwórz butelkę w swoim e-mailu

Zapisz się do naszego miesięcznego biuletynu e-mail.

.