Adjectives

Myśląc o przymiotnikach, adjectives w języku angielskim, rozumie się, że nie mają one gramatycznego znaczenia w zdaniu. Funkcja przymiotników odnosi się do aspektu semantycznego, ponieważ są one słowami treściowymi, które modyfikują znaczenie rzeczownika w zdaniu|1|.Oznacza to, że przymiotniki modyfikują wartość innego słowa poprzez opisywanie go i dlatego są ważne w nauce języka obcego.

Porównując je z językiem portugalskim, zdajemy sobie sprawę, że pozycja przymiotników występuje w sposób odwrotny, ponieważ przymiotniki, gdy są atrybutywne, poprzedzają rzeczownik. Jeżeli mają funkcję predykatywną, pojawiają się po czasowniku łączącym, w tym przypadku, jak w języku portugalskim. Dodaje się, że przymiotniki są używane do porównania rzeczowników i różnią się, w ten sposób, w stopniach wyższości i niższości.

Przeczytaj też: Jakie są zasady tworzenia liczby mnogiej w języku angielskim?

Pozycja przymiotników

W języku angielskim, przymiotniki mają pewne osobliwości, zwłaszcza w odniesieniu do ich pozycji w zdaniu. Aby je lepiej rozróżnić, będziemy operować pojęciem przymiotników atrybutywnych lub predykatywnych|2|.

Pierwszy typ to przymiotnik, który towarzyszy rzeczownikowi lub zaimkowi w zdaniu. Pamiętaj, że grupa nominalna może składać się z więcej niż jednego przymiotnika. Przymiotnik atrybutywny poprzedza zatem element, który opisuje i/lub kwalifikuje. Z drugiej strony, przymiotnik predykatywny ma funkcję dopełnienia i dlatego pojawia się zaraz po czasowniku łączącym (be, get, look, seem etc.):

1. The city is huge.
   (The city is huge.)

2. It is a huge city.
   (To jest ogromne miasto.)

Zauważ, że w pierwszym przykładzie, mamy przymiotnik predykatywny, ponieważ przymiotnik ogromny występuje zaraz po czasowniku łączącym is. Rzeczownik, który kwalifikuje, miasto, jest w pozycji podmiotu. W drugim przykładzie, z drugiej strony, mamy przymiotnik atrybutywny, ponieważ przymiotnik ogromny towarzyszy rzeczownikowi city.

Klasyfikacja przymiotników

W odniesieniu do rodzajów przymiotników, istnieje kilka sposobów na opisanie rzeczownika i zakwalifikowanie go, ponieważ możemy podkreślić wartości wielkości, kształtu, koloru, wieku, między innymi aspektami. Natomiast w przypadku przymiotników atrybutywnych cechy te zajmują bardziej specyficzną pozycję, gdy towarzyszą innym cechom lub są przez nie uzupełniane. Dzieje się tak, gdy mamy grupę nominalną z więcej niż jednym przymiotnikiem. W języku angielskim gramatycy rozdzielają te przymiotniki według znaczenia, jakie mają|1|||2|. Zwróć uwagę na następujące przykłady:

1. She was wearing a beatiful new purple dress.
   (Miała na sobie piękną nową fioletową sukienkę.)

2. We bought a big square cushion.
   (Kupiliśmy dużą kwadratową poduszkę.)

3. I have an old writing machine.
   (Mam starą maszynę do pisania.)

We wszystkich trzech przykładach, mamy przymiotniki atrybutywne, które towarzyszą rzeczownikom w zdaniach. Ponadto, w każdym zdaniu mamy grupy nominalne z więcej niż jednym przymiotnikiem. Dlatego ważne jest, aby znać ich kolejność. I tak, przy kwalifikowaniu rzeczownika za pomocą więcej niż jednego przymiotnika, jedną z najczęstszych sekwencji jest następująca|1||2|:

1. Opinia: zwykła, świetna, miła, cicha, straszna, brzydka

2. Rozmiar: ogromny, duży, mały, wysoki, ogromny

3. Wiek: stary, nowy, starożytny

4. Kształt: okrągły, kwadratowy, cienki, owalny, szeroki

5. Kolor: purpurowy, srebrny, czarny, biały

6. Pochodzenie: brazylijskie, francuskie, brytyjskie, włoskie

7. Materiał: papier, plastik, skóra, jedwab

8. Użycie/przeznaczenie: chodzenie, gotowanie, pisanie

Należy jednak pamiętać, że kolejność ta może się różnić w zależności od użytej gramatyki.

Z drugiej strony, według Eastwooda, porządek przymiotników predykatywnych nie jest tak stały jak porządek przymiotników atrybutywnych|2|.Zazwyczaj w tekstach o bardziej literackim stylu i jest używany, gdy w zdaniu występuje więcej niż jeden przymiotnik:

The room is large and comfortable.
(The room is large and comfortable.)

Zobacz także: Przysłówki – słowa, które dodają wartości do przymiotników, czasowników i innych przysłówków

Stopień przymiotników

Ciekawe jest to, że przymiotniki różnią się tylko w stopniu, gdy są używane do porównania rzeczowników. Oznacza to, że nie różnią się one ani liczbą, ani płcią. Porównanie może dotyczyć dwóch elementów tej samej kategorii, wówczas mamy do czynienia z wyższością lub niższością. Kiedy jeden z elementów jest porównywany ze wszystkimi innymi w tej samej kategorii, mamy porównanie superlatywne.

Przymiotniki są modyfikowane przez przyrostki lub towarzyszą im more/the most. Należy zwrócić uwagę na poniższą tabelę:

Exemplos:

Ona jest wysokim dzieckiem.
(Ela é uma criança alta.)

1. Ona jest wyższa niż jej brat.
(Ela é mais alta do que seu irmão.)

2. Ona jest najwyższa w swojej klasie.
(Ela é a mais alta da sala.)

3. To jest drogi samochód.
(Este é um carro caro.)

4. Ten samochód jest droższy niż inny.
(Este carro é mais caro do que o outro.)

5. To jest najdroższy samochód w sklepie.
(Este é o carro mais caro da loja.)

Exercícios resolvidos

Questão 1 – (PM-SC) W następującym fragmencie: „(…) the government received notifications of 3,306 potential victims of modern slavery in England and Wales (…)”, podkreślone słowa to odpowiednio:

a) rzeczownik; przymiotnik; rzeczownik; przymiotnik.

b) Przymiotnik; przymiotnik; rzeczownik; rzeczownik.

c) Przymiotnik; rzeczownik; przymiotnik; rzeczownik.

d) Rzeczownik; rzeczownik; przymiotnik; przymiotnik.

e) Przymiotnik; rzeczownik; rzeczownik.

Resolutionção

Alterntaiva C, porque tanto potential quanto modern são adjetivos que modificam a ideia dos substantivos victims e slavery.

Questão 2 – (EEAR 2018)

Wyrażenie „najbardziej sensacyjny”, w komiksie, jest używane jako

a) przymiotnik porównawczy.

b) przymiotnik superlatywny.

c) przyimek.

d) przysłówek.

Rozwiązanie

Alternativa B, porque temos a comparação superlativa de sensational = najbardziej sensacyjny, que está comparando entre todos os truques da personagem Mônica aquele que é o mais sensacional/extraordinário.

Notas

|1| DECAPUA, A. Grammar for teachers: a guide to American English for native and non-native Speakers. Springer: New York, 2008.

|2| EASTWOOD, J. Oxford guide to English grammar. Oxford University Press: Oxford, 2002.