Alizaryna
Alizaryna, pisana również jako Alizarine, czerwony barwnik pierwotnie otrzymywany z korzenia rośliny madery, Rubia tinctorum, w którym występuje w połączeniu z cukrami: ksylozą i glukozą. Uprawa madery i wykorzystanie jej zmielonego korzenia do barwienia w skomplikowanym procesie czerwieni tureckiej były znane w starożytnych Indiach, Persji i Egipcie; zastosowanie rozprzestrzeniło się w Azji Mniejszej około X wieku i zostało wprowadzone do Europy w XIII wieku.
Laboratoryjne metody otrzymywania alizaryny z antrachinonu zostały odkryte w 1868 r., a po komercyjnym wprowadzeniu syntetycznego barwnika w 1871 r. naturalny produkt zniknął z rynku barwników do tkanin, chociaż naturalny różany mącznik jest nadal okazjonalnie używany, jako jezioro, do farb dla artystów. Stosowanie alizaryny na bawełnę, wełnę lub jedwab wymaga uprzedniej impregnacji włókna tlenkiem metalu, czyli zaprawą. Uzyskany odcień zależy od obecności metalu: aluminium daje kolor czerwony, żelazo – fioletowy, a chrom – brązowawo-czerwony.