André Watts

Wykonanie przez Wattsa I Koncertu fortepianowego Liszta w E-flat na Young People’s Concert w dniu 12 stycznia 1963 r., zostało nagrane na wideo i ogólnokrajowo transmitowane w telewizji CBS w dniu 15 stycznia 1963 r. Przed koncertem Bernstein przedstawił Wattsa krajowej publiczności telewizyjnej, stwierdzając, że „odbiło mu”, gdy po raz pierwszy usłyszał grę Wattsa.

31 stycznia 1963 roku Bernstein poprosił Wattsa o zastąpienie chorego Glenna Goulda, zaplanowanego solisty na regularny koncert abonamentowy Filharmonii Nowojorskiej. Watts ponownie zagrał Koncert Es-dur Liszta. Kiedy zabrzmiała jego ostatnia cadenza, cała orkiestra przyłączyła się do owacji na stojąco. Pierwszy LP Wattsa, The Exciting Debut of André Watts, został wkrótce potem wydany przez Columbia Masterworks records i zawierał Koncert Liszta z Bernsteinem i Filharmonią.

Po ukończeniu studiów Watts zapisał się do Peabody Institute w Baltimore, gdzie studiował w niepełnym wymiarze godzin na Bachelor of Music u pianisty Leona Fleishera. W następnym roku wystąpił na nowojorskim Lewisohn Stadium z dyrygentem Seiji Ozawą i New York Philharmonic, wykonując II Koncert g-moll Camille’a Saint-Saënsa. We wrześniu 1963 r. ponownie wykonał koncert Liszta w Hollywood Bowl w Los Angeles. W sezonie 1964-65 otwierał działalność Narodowej Orkiestry Symfonicznej w Waszyngtonie, ponownie wykonując koncert Saint-Saënsa. W styczniu 1965 roku powrócił do Nowego Jorku, by wykonać II Koncert f-moll Chopina. Watts zadebiutował w Europie podczas występu w Londynie z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną w czerwcu 1966 r. Do 1969 r. prowadził pełny program koncertowy, rezerwowany z trzyletnim wyprzedzeniem. Watts zadebiutował w Bostonie w 1969 r. w ramach Peabody Mason Concert series. W 1972 roku ukończył Peabody Institute.

W lutym 1973 roku Watts został wybrany Muzykiem Miesiąca w Musical America. Inne wyróżnienia i nagrody obejmują tytuł doktora honoris causa Albright College i Yale University, Order Zairu, University of the Arts Medal od University of the Arts w Filadelfii oraz National Medal of Arts.

Do połowy lat 70. Watts dawał 150 koncertów, recitali i występów kameralnych w sezonie, występując przez około osiem miesięcy w roku. W 1976 roku, w wieku trzydziestu lat, świętował swój dziesiąty z rzędu występ w Lincoln Center Great Performers Series w Avery Fisher Hall. Niedzielna popołudniowa transmisja PBS była pierwszym solowym recitalem prezentowanym w programie Live from Lincoln Center i pierwszym pełnometrażowym recitalem, który został wyemitowany na skalę krajową w prime time.

W listopadzie 2002 roku Watts doznał krwiaka podtwardówkowego i przeszedł pilną operację. W 2004 roku miał również operację na pęknięty dysk, który miał wpływ na użycie jego lewej ręki. Po powrocie do zdrowia kontynuował regularne występy.

W 2004 roku Watts dołączył do grona wykładowców Indiana University, gdzie pełni funkcję Jack I. and Dora B. Hamlin Endowed Chair in Music.

W 2019 roku przeszedł operację uszkodzenia nerwu w lewej ręce, co spowodowało odwołanie kilku występów. Przerobił Koncert na lewą rękę Ravela, aby wykonywać go prawą ręką i będzie wykonywał utwór z Orkiestrami Symfonicznymi z Detroit i Atlanty.

.