Babilończycy (Civ5)

Powrót do listy cywilizacji

Wikipedia ma stronę o nazwie:

Babilończycy reprezentują cywilizację DLC do Civilization V, która została wydana w październiku 2010 roku.

• Symbol: Lamassu
• Temat muzyczny: Hurrian Hymn (A Zaluzi to the Gods; skomponowany przez Rolanda Rizzo)
• Zestaw muzyczny: Bliski Wschód
• Architektura: Bliski Wschód
• Imiona szpiegów: Rim-Sin II, Smerdis, Ilum-ma-ili, Peshgaldaramesh, Ur-zigurumaš, Semiramis, Em, Ishtar, Bilit Taauth, Aruru
• Preferowana religia: Islam
• Preferowana Ideologia: Porządek

Strategia

Babilończycy są cywilizacją naukową, co oznacza, że są nastawieni na prześciganie innych cywilizacji w postępie technologicznym. Darmowy Wielki Naukowiec po odkryciu Pisma pozwala na zbudowanie Akademii na bardzo wczesnym etapie gry. To zazwyczaj zwiększa Nauki imperium o współczynnik 3, pozwalając na wczesne objęcie przewagi technologicznej. Ta przewaga staje się trudna do pokonania dla SI na wszystkich poziomach trudności poza Immortal i Deity.

Znowu, dzięki unikalnej zdolności Babilonu, zdobywanie Wielkich Naukowców jest również szybsze (i łatwiejsze). Dzięki temu można wyprzedzić technologicznie każdą inną nację. Spróbuj połączyć to z Racjonalizmem, aby inni nigdy nie byli w stanie dogonić cię w rozwoju technologicznym.

Co więcej, Babilończycy są również bardzo dobrzy w walce defensywnej, szczególnie we wczesnej fazie gry. Ich unikalny zamiennik dla łucznika, Łucznika, oraz unikalny budynek obronny z początku gry, Mury Babilonu, mogą stanowić świetny sposób na obronę twoich miast. Wykorzystaj oba te elementy, a będziesz miał silną obronę przed atakami wroga.

Z drugiej strony, szybki rozwój technologiczny oznacza również, że więcej budynków będzie dostępnych wcześniej. To może okazać się dużym problemem, jeśli nie jest zrównoważone z Produkcją miasta lub Produkcją złota w całym imperium, więc warto spróbować albo poprawić Produkcję miasta, albo zbudować silną gospodarkę. Wielu graczy woli skupić się na rozwoju gospodarczym, ponieważ drzewko Racjonalizmu u Bogów & Królów przyznaje atut, który sprawia, że Słupy Handlowe zapewniają Naukę oprócz zwiększania produkcji złota.

Wpis w Civilopedii

Historia

Imperium Babilońskie było, raczej niż nowym pomysłem, ożywieniem starego sumeryjskiego imperium miasta Ur, które również zajmowało Żyzny Półksiężyc na terenie dzisiejszego południowego Iraku. Babilonia powstała z połączenia około tuzina miast-państw i została nazwana na cześć swojej stolicy Babilonu. (Przed epoką miasto Babilon istniało co najmniej od 24 wieku p.n.e.)

Teren i klimat

Babylon znajdował się w Żyznym Półksiężycu, niezwykle płodnym regionie wokół rzek Tygrys i Eufrat, rozciągającym się na zachód do Morza Śródziemnego i w dół przez współczesny Izrael. Żyzny Półksiężyc nie tylko czerpie korzyści z bogatej gleby i nawadniania zapewnianego przez te dwie starożytne rzeki, lecz także leży na skrzyżowaniu trzech wielkich mas lądowych: Afryki, Azji i Europy, co oznacza, że występują na nim owady, rośliny i zwierzęta ze wszystkich trzech źródeł. Dzięki temu region ten charakteryzuje się różnorodnością biologiczną niespotykaną nigdzie indziej na świecie. Oznacza to również, że jego ludzcy mieszkańcy mieli ogromną różnorodność roślin i zwierząt, z którymi mogli eksperymentować, ucząc się, jak uprawiać rolę i hodować zwierzęta, co wyjaśnia, dlaczego ludzie tak szybko awansowali w tym obszarze.

Imperium starobabilońskie

Początkowo niezorganizowany region, Babilon i Babilonia zaczęły się rozwijać jako centrum kultury, handlu i religii pod rządami Hammurabiego w 1728 r. p.n.e. Hammurabi był pierwszym znanym władcą zjednoczonej Babilonii, a także jej największym prawodawcą. Kodeks praw Hammurabiego wyszczególniał czyny przestępcze oraz kary za ich popełnienie. Obywatele nie byli już zdani na łaskę kapryśnych sędziów lub szlachty, którzy mogli kaprysem decydować, co jest, a co nie jest nielegalne. Kodeks babiloński był tak wszechstronny, że niewiele się w nim zmieniło w ciągu 1200 lat istnienia imperium.

Prowadzenie zapisów i matematyka

Babylonia, podobnie jak Imperium Sumeryjskie, z którego się wywodziła, była narodem fanatycznych stróżów zapisów. Począwszy od Hammurabiego, aż do rozpadu imperium z rąk Cyrusa i wielkich cesarzy perskich, każda transakcja finansowa, każdy wyrok sądowy, każda umowa i wszystko, co tylko dało się zapisać, było zapisywane na glinianych tabliczkach. Wraz z prawami dotyczącymi niemal każdego aspektu codziennego życia, zapisywano znaczącą ilość danych, a wiele z nich zostało odkrytych i wydobytych w epoce nowożytnej. Naukowcy znaleźli nawet kilka urządzeń optycznych, podobnych do szkieł powiększających, które były używane, aby umożliwić zapisy mniejszym pismem klinowym, aby zmieścić więcej informacji na każdej glinianej tabliczce.

Pomimo licznych zmian reżimu, edukacja osiągnęła wśród Babilończyków wyjątkowe wyżyny. Osiągnięcia techniczne, takie jak stworzenie systemu matematycznego o podstawie 60, „sexigesimal”, są używane do dnia dzisiejszego. Sześćdziesiąt sekund na minutę, sześćdziesiąt minut na godzinę: współczesny czas, to w rzeczywistości czas babiloński.

Przerywany chaos, z szansą na masakrę

Po śmierci Hammurabiego (1750 p.n.e.), imperium powoli traciło na sile i wpływach. Po najeździe Hetytów, który osłabił miasto, w około 1600 r. p.n.e. zostało ono podbite przez Kassytów, którzy wyłonili się z dzisiejszych gór Iranu. Kassyci kontrolowali Babilonię przez 500 lat, zmieniając nazwę miasta na Karanduniash.

W 1234 r. asyryjski król Tukulti-Ninurta I tymczasowo podbił miasto, ale Kassyci w końcu odzyskali niepodległość, akurat na czas, gdy Elamici złupili miasto w 1158 r. Następnie Babilończycy odzyskali kontrolę nad miastem. Wtedy Babilończycy odzyskali kontrolę nad miastem (prawdopodobnie dlatego, że Elamici ukradli wszystko, czego mógł chcieć najeźdźca). W 1124 r. babiloński Nabuchodonozor I złupił elamickie miasto Susa w odwecie za ich wcześniejszy atak na Babilon. Ale już w 1000 r. p.n.e. Babilon ponownie znalazł się pod presją odradzającej się Asyrii. Babilon pozostawał mniej więcej pod dominacją Asyryjczyków aż do 627 r. p.n.e.

Imperium neobabilońskie

W 627 r. p.n.e. Babilonia z powodzeniem zbuntowała się ponownie spod kontroli Asyryjczyków. Na czele rewolty stanął nowy przywódca, Nabopolassar, który panował przez około dwadzieścia lat, zanim przekazał rządy swemu bardziej znanemu synowi.

Nabuchodonozor II

Syn Nabopolassara, Nabuchodonozor II, rządził Babilonią od 605 do 561 r. p.n.e. Wcześnie dał się poznać jako przywódca wojskowy, prowadząc pod wodzą ojca armię w Asyrii, a później niezależne dowództwo przeciwko Egiptowi, niszcząc egipską armię pod Carchemish i zdobywając babilońską kontrolę nad całą Syrią.

Nabuchodonozor był głęboko zaangażowany w miasto Babilon. Za jego panowania przeżywało ono coś w rodzaju renesansu. Nabuchodonozor zaangażował się w różne projekty rewitalizacji miasta, odbudowując starożytne świątynie i budynki, budując rozległe fortyfikacje i tak dalej. Stworzył również Wiszące Ogrody Babilonu. Do ciężkiej pracy zatrudnił cudzoziemskich robotników, co dodatkowo znacznie zwiększyło populację miasta. Nabuchodonozor zmarł w 561 r. p.n.e. Aby dowiedzieć się więcej o Nabuchodonozorze II, zobacz jego wpis w Civilopedii.

Upadek Babilonu

Przywódcy podążający za Nabuchodonozorem byli mniej znaczącymi ludźmi, a w ciągu trzydziestu lat babilońska władza i prestiż zostały znacznie osłabione. Mówi się, że gdy Cyrus II z Persji zaatakował w 539 r. p.n.e., miasto upadło niemal bez oporu. Pozostawało pod kontrolą Persów do 331 r. p.n.e., kiedy to zostało zdobyte przez Aleksandra Wielkiego, a po jego śmierci przez dynastię Seleucydów. Od tamtego czasu Babilon niemal zniknął, zredukowany do tajemniczych kopców i stosów gruzu, czekających na archeologów, którzy odkryją ich tajemnice. Wiele zostało uszkodzonych lub zniszczonych w wyniku ataku Stanów Zjednoczonych i okupacji Iraku w 2003 roku do chwili obecnej.

Wnioski

Babylonia odegrała ważną rolę w rozwoju prawa na całym świecie. Stworzenie kodeksu praw Hammurabiego i gorliwość, z jaką jego następcy, zarówno spokrewnieni, jak i nie, przestrzegali tych praw, pokazały całej historii, że naród może odnieść sukces i stać się zamożny, jeśli będzie przestrzegał zorganizowanego systemu rządów. Reszta historii Babilonu przypomina nam, że nic nie trwa wiecznie, i że nawet największe imperia będą kiedyś niczym więcej niż pyłem pod kołami rydwanu następnego imperium. Albo bieżników czołgów.

Babilońskie fakty

Przed zbudowaniem Kolosa Rodyjskiego babilońska Brama Isztar była uważana za jeden z siedmiu cudów świata starożytnego. Ósma brama do wewnętrznego miasta Babilonu, Brama Isztar, została zaprojektowana zarówno jako wejście, jak i świątynia babilońskiej bogini Isztar, która reprezentowała seksualność, płodność i miłość.

Sławne mury Babilonu były swego czasu również uważane za jeden z siedmiu cudów świata. Starożytny grecki historyk Herodot zapisał, że te mury otaczające miasto miały ponad 300 stóp wysokości, 80 stóp grubości i 56 mil długości, choć jego relacja jest wątpliwa w oczach współczesnych archeologów.

Lista miast

Główny artykuł: Miasta babilońskie (Civ5)

Galeria

Mapa imperium babilońskiego

Dodaj zdjęcie do tej galerii

.

Osiągnięcia powiązane

Przy wodach Babilonu Pokonaj grę na dowolnym ustawieniu trudności jako Babilon.