Beppe Grillo

Beppe Grillo, w pełni Giuseppe Piero Grillo, (ur. 21 lipca 1948, Savignone, Włochy), włoski komik i krytyk społeczny, który współzałożyciel Ruchu Pięciu Gwiazd, partii politycznej we Włoszech, który espounded szeroko populistyczne, anty-establishment platform.

Grillo dorastał w klasie robotniczej okolic portowego miasta Genua. Wykazując predyspozycje do występów muzycznych i komediowych w młodym wieku, zaczął występować w lokalnych klubach nocnych, gdy był jeszcze nastolatkiem. Grillo studiował księgowość i w 1968 roku rozpoczął pracę w firmie ojca, z której jednak wkrótce zrezygnował, by skupić się na komedii. W 1975 roku przeniósł się do Mediolanu, a dwa lata później wystąpił po raz pierwszy w telewizji w programie Secondo voi. Przez późne lata siedemdziesiąte i wczesne lata osiemdziesiąte, był podstawą we włoskiej telewizji, a on zdobył uznanie dla swojego debiutu filmowego w Cercasi Gesù (1982; Szukając Jezusa).

While politycy wcześniej były wśród celów żrącego dowcipu Grillo, w latach osiemdziesiątych wyraził szczególną pogardę dla tego, co uznał za skandaliczne zachowanie w salach władzy, kulminacja w 1986 roku z jego otwartej krytyki socjalistycznego premiera Bettino Craxi. Scharakteryzowanie przez Grillo socjalistów jako partii złodziei spowodowało, że został on de facto wykluczony z telewizji. Grillo został jednak oczyszczony z zarzutów, gdy Craxi uciekł z kraju pod zarzutem korupcji, za co został zaocznie skazany w 1994 r.

Uznawszy się za postać narodową, Grillo powrócił do występów na żywo. Odbył tournée po Włoszech, łącząc komedię z komentarzem politycznym, a jego status nie zmniejszył się z powodu nieobecności w telewizji. Szeroka sieć fanów Grillo przesyłała mu historie o nadużyciach korporacyjnych, a jego wykształcenie księgowego w wyjątkowy sposób pozwalało mu ocenić dokładną naturę wykroczeń. Szczegóły swoich dochodzeń włączał do akt, co sprawiło, że prokuratorzy zaczęli zwracać się o jego ekspertyzę. W 1993 roku ujawnił istnienie oszustwa billingowego w ramach krajowego monopolu telefonicznego. Opowiedział również o nieprawidłowościach w bilansie firmy Parmalat we wrześniu 2002 roku, ponad rok przed tym, jak ten spożywczy gigant przyznał się do sfałszowania aktywów i zatajenia strat na sumę ponad 10 miliardów dolarów. Upadek firmy był największym bankructwem korporacyjnym w Europie w tym czasie, a Grillo zeznawał w późniejszym procesie.

W 2005 roku Grillo założył beppegrillo.it, blog, który służył jako trampolina dla niektórych z jego najśmielszych inicjatyw. W tym samym roku opublikował nazwiska włoskich parlamentarzystów, którzy zostali skazani za przestępstwa, a w 2006 roku poprosił o tysiące głosów proxy od akcjonariuszy Telecom Italia w celu zwolnienia zarządu firmy. 8 września 2007 roku Grillo zorganizował V-Day („V” to pierwsza litera włoskiej nazwy obscenicznej skierowanej do klasy politycznej), ogólnokrajowy protest, który przyciągnął ponad milion uczestników. Popularny wylew potępienia dla praktyk korupcyjnych i wsparcia dla Grillo doprowadziły do powstania Ruchu Pięciu Gwiazd w 2009.

Jak skandale z udziałem premiera Silvio Berlusconi nadal rozwijać i włoskiej gospodarki był buffeted przez kryzys zadłużenia strefy euro, niezadowoleni Włosi objęli charyzmatyczny Grillo. Stał się on jedną z najpopularniejszych postaci politycznych we Włoszech, a platforma Pięciu Gwiazd – która m.in. wzywała do ograniczenia kadencji i obniżenia wynagrodzeń urzędników, a także do poprawy publicznego dostępu do wody, transportu i Internetu – zyskała szerokie poparcie. W 2012 roku kandydaci Pięciu Gwiazd wygrali wybory lokalne w Parmie i na Sycylii, i stało się jasne, że Grillini, jak nazywali siebie zwolennicy Grillo, są legalną siłą polityczną.

Rząd technokratycznego premiera Mario Montiego upadł w grudniu 2012 roku, a przedterminowe wybory, które odbyły się w lutym 2013 roku, umieściły Grillo i Ruch Pięciu Gwiazd w centrum europejskiej polityki. Kandydaci Pięciu Gwiazd uzyskali około 1/4 miejsc w obu izbach włoskiej legislatury, co czyniło ich poparcie praktycznie niezbędnym do utworzenia rządu. Zgodnie ze statutem Pięciogwiazdy, Grillo nie mógł sprawować urzędu z powodu wyroku skazującego za nieumyślne spowodowanie śmierci w wyniku wypadku samochodowego w 1980 roku. Mimo to pozostał on twarzą i duszą ruchu, nawet jeśli odmówił współpracy z politycznym establishmentem, który przez dziesięciolecia wyśmiewał. Wynikający z tego impas sprawił, że Włochy pozostały bez formalnego rządu, ponieważ liderzy partii walczyli o znalezienie wspólnego języka. Rząd został ostatecznie utworzony pod serią premierów Partii Demokratycznej, a Grillo pozostał bardzo widocznym gadułą w imieniu Five Star i jego platformy.

As Five Star przeniósł się do tego, co Grillo opisał jako jego „dorosłą fazę”, aktywnie zaczął dystansować się od ruchu. W styczniu 2018 roku, zaledwie kilka miesięcy przed wyborami powszechnymi, blog Grillo usunął praktycznie wszystkie odniesienia do partii, a on sam ogłosił, że ma „dość opinii”. W tych wyborach, które odbyły się 4 marca 2018 roku, Pięć Gwiazd zdobyło prawie jedną trzecią głosów, największy udział jakiejkolwiek pojedynczej partii.