Brookville, New York

Ta sekcja nie cytuje żadnych źródeł. Prosimy o pomoc w ulepszeniu tej sekcji poprzez dodanie cytatów do wiarygodnych źródeł. Materiały niepochodzące z innych źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. (Grudzień 2010) (Learn how and when to remove this template message)

Geograficzna Wioska Brookville została utworzona w dwóch etapach. Kiedy wieś została włączona w 1931 roku, składała się z długiego, wąskiego kawałka ziemi, który był skupiony wzdłuż Cedar Swamp Road (Route 107). W latach 50-tych północna część nieposiadającego osobowości prawnej obszaru znanego wtedy jako Wheatley Hills została przyłączona i włączona do wioski, w przybliżeniu podwajając jej obszar do obecnych 2650 akrów (1070 ha).

Gdy miasto Oyster Bay zakupiło to, co jest teraz Brookville od Matinecocks w połowie XVII wieku, obszar ten był znany jako Suco’s Wigwam. Większość pionierów była Anglikami, wielu z nich było kwakrami. Wkrótce dołączyli do nich holenderscy osadnicy z zachodniej części Long Island, którzy nazwali okolicę Wolver Hollow, najwyraźniej dlatego, że wilki zbierały się przy zasilanym źródłami Shoo Brook, aby się napić. Przez większość XIX wieku wioska nosiła nazwę Tappentown, od nazwiska prominentnej rodziny. Brookville stało się preferowaną nazwą po wojnie secesyjnej i zostało użyte na mapach z 1873 r.

Dwa wieki Brookville jako gospodarstwa rolnego i leśnego zaścianka szybko zmieniły się na początku XX wieku, gdy bogaci nowojorczycy zbudowali wystawne rezydencje. Do połowy lat 20-tych XX wieku istniały 22 posiadłości, część powstania Złotego Wybrzeża North Shore w Nassau. Jedną z nich była Broadhollow, 108-akrowa (0,44 km2) posiadłość adwokata, bankiera i dyplomaty Winthropa W. Aldricha, w której znajdował się 40-pokojowy dwór. Drugim właścicielem Broadhollow był Alfred Gwynne Vanderbilt Jr, który był właścicielem torów wyścigowych Belmont i Pimlico. Marjorie Merriweather Post, córka twórcy płatków śniadaniowych Charlesa Williama Posta, i jej mąż Edward Francis Hutton, słynny finansista, zbudowali na 178 akrach (0,72 km2) wystawną 70-pokojową rezydencję o nazwie Hillwood. W 1931 roku właściciele posiadłości zjednoczyli się, aby wygrać inkorporację wsi, aby zapobiec temu, co postrzegali jako niepożądany rozwój mieszkalny i handlowy w innych częściach hrabstwa Nassau. W 1947 roku posiadłość Post została sprzedana Long Island University na kampus C.W. Post. Kampus ten jest znany jako siedziba Tilles Center for the Performing Arts. W Brookville znajduje się również DeSeversky Conference Center Nowojorskiego Instytutu Technologii. Centrum to było wcześniej Templeton, rezydencją społecznika i biznesmena Winstona Guesta. Templeton był później używany jako jeden z ustawień dla Dudley Moore filmu Arthur.

The Chapelle de St Martin de Sayssuel, znany również jako kaplica St Joan of Arc, gdzie Joanna d’Arc modlił się przed zaangażowaniem Anglików, został przeniesiony z Francji do Brookville na początku 20 wieku. Została nabyta przez Gertrude Hill Gavin, córkę Jamesa J. Hilla, amerykańskiego magnata kolejowego. Kaplica została rozebrana kamień po kamieniu i przywieziona z Francji do jej posiadłości w Brookville w 1926 roku. Kaplica znajduje się obecnie na Uniwersytecie Marquette w Wisconsin.

Kościół Reformowany w Brookville, jedna z najstarszych istniejących kongregacji kościelnych w kraju, nazywa Brookville swoim domem. Kościół Brookville został założony przez siedemnastowiecznych holenderskich osadników.

The James Preserve jest rezerwatem przyrody w Old Brookville i jest jedynym traktem ziemi pokazującym naturalny wygląd wsi przed rozwojem. Chociaż znajduje się w Old Brookville, jest połączony z Greenvale.

.