Cochrane

Kto może być zainteresowany tym przeglądem?

Osoby z zaburzeniami lękowymi i problemami związanymi z używaniem alkoholu, a także ich dostawcy usług medycznych.

Dlaczego ten przegląd jest ważny?

Osoby z zaburzeniami lękowymi często nadużywają również alkoholu lub są od niego uzależnione. Wszystkie zaburzenia lękowe wiążą się z długotrwałym i nadmiernym lękiem i można je sklasyfikować według przyczyny lęku: zaburzenie lękowe uogólnione (codzienne sytuacje), zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (powtarzające się myśli i zachowania), zaburzenie paniczne (napady paniki), zaburzenie stresowe pourazowe (wcześniejsze traumatyczne wydarzenia), zaburzenie lęku społecznego (negatywna ocena przez innych) i fobia specyficzna (określone przedmioty lub sytuacje). Gdy osoby z zaburzeniami lękowymi nadużywają alkoholu lub są od niego uzależnione, mogą być bardziej niepełnosprawne i trudniejsze do leczenia niż w przypadku, gdy oba te stany występują samodzielnie. Psychoterapia jest najczęściej stosowana w leczeniu zaburzeń lękowych u osób z problemami z używaniem alkoholu. W psychoterapii ludzie są zachęcani do zbadania swoich uczuć, nastrojów, zachowań, myśli i reakcji na przyczynę lęku. Psychoterapia nie zawsze jednak działa, dlatego ważne jest sprawdzenie, czy leki są skuteczną opcją leczenia.

Na jakie pytania ma odpowiedzieć niniejszy przegląd?

Chcieliśmy dowiedzieć się, czy leki są skuteczne w leczeniu osób z zaburzeniami lękowymi i problemami związanymi z używaniem alkoholu. Z tego powodu systematycznie poszukiwaliśmy randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) nad lekami w leczeniu osób z obydwoma zaburzeniami. Badania RCT zapewniają dokładniejszy pomiar skuteczności leków poprzez upewnienie się, że osoby biorące udział w badaniu mają równe szanse na otrzymanie leków lub placebo.

Jakie badania włączono do przeglądu?

W ramach tego przeglądu znaleziono pięć RCT w 290 dorosłych (średni wiek 37,4 lat) z zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu. Dowody są aktualne do stycznia 2014 roku. Dwa badania dotyczyły zaburzeń lękowych społecznych, dwa dotyczyły zaburzeń stresowych pourazowych, a jedno badanie dotyczyło zaburzeń lękowych uogólnionych. Wszystkie uwzględnione badania miały miejsce w USA. Większość uczestników badania stanowili mężczyźni (70%) i zostali oni zaklasyfikowani jako osoby uzależnione od alkoholu (79%).

Co mówią nam dowody z przeglądu?

Nie można było stwierdzić, czy leki były skuteczne w leczeniu osób z zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu. Chociaż ponad dwa razy więcej osób (57,7%) z zaburzeniem lęku społecznego, które były leczone paroksetyną w dwóch badaniach, wykazywało oznaki poprawy klinicznej w porównaniu z osobami otrzymującymi placebo (25,8%), jakość dowodów była bardzo niska. W jednym badaniu odnotowano, że buspiron zmniejszał objawy zaburzenia lękowego po 12 tygodniach leczenia. W żadnym z pozostałych badań nie stwierdzono zmniejszenia objawów. Leczenie farmakologiczne wydawało się być akceptowane przez uczestników, ale ponownie jakość dowodów na to była bardzo niska. Niektóre działania niepożądane leków, takie jak problemy seksualne, były powszechnie zgłaszane po leczeniu paroksetyną i sertraliną. Nie było dowodów na to, że leczenie miało wpływ na używanie alkoholu.

Trudno było zinterpretować wyniki zgłoszone przez badania włączone do tego przeglądu. Wielu uczestników (łącznie 43,1%) zrezygnowało z udziału w badaniach przed zakończeniem leczenia. Ponadto wyniki, które zostały zgłoszone, nie były precyzyjne lub wydawały się być oparte na selektywnym zgłaszaniu środków, które wskazywały na działanie leku. Finansowanie dwóch z badań przez firmy farmaceutyczne mogło również doprowadzić do zgłoszenia wyników, które faworyzowały lek.

.