Czy ANESTEZJA TO CUSZYWISTA SPECJALNOŚĆ?

Klasyczna powieść/satyra medyczna Samuela Shema, Dom Boży (opublikowana w 1978 roku, ponad dwa miliony sprzedanych egzemplarzy), śledzi losy głównego bohatera, dr Roya Bascha, który zmaga się z rocznym stażem na internie. Drugi lekarz zaleca Baschowi zmianę zawodu na jedną z sześciu specjalizacji bez kontaktu z pacjentem: Rays, Gas, Path, Derm, Eyes lub Psych. Nazwy te tłumaczą się na radiologię, anestezjologię, patologię, dermatologię, okulistykę i psychiatrię. Te specjalności są reklamowane jako mniej stresujące, oferujące lepszy styl życia, gdzie czas spędzany z chorymi pacjentami jest ograniczony do minimum, a lekarz ma większe szanse być szczęśliwym. Czy to prawda? Czy anestezjologia to wygodna specjalizacja?

Moja odpowiedź, po trzydziestu latach praktyki anestezjologicznej, brzmi … to zależy.

Zbadajmy każdą z sześciu specjalności pod kątem ich postrzeganych zalet:

– Radiologia wiąże się z karierą polegającą na oglądaniu cyfrowych obrazów zdjęć rentgenowskich, rezonansu magnetycznego, tomografii komputerowej lub badań ultrasonograficznych. Kontakt z pacjentem jest minimalny. Ponieważ wiele z tych badań są zamawiane w izbach przyjęć o wszystkich godzinach nocnych, na wezwanie radiologów pracy długie godziny i znosić bezsenne noce. Również podspecjalność radiologii inwazyjnej stała się praktycznym polem, które wymaga tyle samo kontaktu z pacjentem, co większość specjalności chirurgicznych.
– Patologia wiąże się z karierą polegającą na zaglądaniu przez mikroskop, prowadzeniu laboratorium klinicznego w celu określenia wyników chemii krwi i moczu lub przeprowadzaniu autopsji. Większość patologii wymaga zerowego kontaktu z żywymi pacjentami. Większość prac patologicznych jest wykonywana w godzinach dziennych, a utrata snu jest niezwykła.
– Dermatologia wiąże się z karierą polegającą na oglądaniu mnóstwa pacjentów (myślę, że 80 – 100 dziennie) w ruchliwej praktyce klinicznej. Ilość pacjentów i kontakt z pacjentem są wysokie. Każda wizyta w klinice jest krótka, ponieważ tylko specyficzne zmiany skórne, o których mowa, są uczciwą grą dla lekarza-pacjenta. Hospitalizowani pacjenci są rzadkością, jest niewiele nagłych wypadków, a utrata snu jest niezwykła.
– Okulistyka obejmuje praktykę biurową badania wizji i oczu pacjentów, jak również praktykę sali operacyjnej wykonywania operacji zaćmy, siatkówki lub rogówki. Inne niż sporadyczne operacje urazu oka w późnych godzinach, utrata snu dla okulistów jest niezwykłe.
– Psychiatria obejmuje praktykę ambulatoryjną terapii słownej i / lub przepisywania leków doustnych (np. leki przeciwdepresyjne, przeciwlękowe lub zaburzenia uwagi deficytu nadpobudliwości leków). Psychiatria stacjonarna jest zwykle ograniczona do pacjentów z ciężką depresją i chorobami psychotycznymi. Większość nagłych przypadków ogranicza się do pacjentów z ideami lub próbami samobójczymi po godzinach pracy. Utrata snu jest niezwykłe.
– Anestezjologia obejmuje zapewnienie nieprzytomności i zarządzania medycznego do pacjentów podczas wszystkich rodzajów interwencji chirurgicznych. Operacje występują we wszystkich godzinach dnia i nocy. Utrata snu jest powszechna, a stres zawodowy podczas wybranych przypadków może być ekstremalny. Przeanalizujmy bardziej szczegółowo kwestie stylu życia w praktyce anestezjologicznej:

Anestezjolog i jego lub jej obudzony pacjent chirurgiczny są razem tylko przez 15 minut przed indukcją znieczulenia, w tym czasie wymieniają informacje na temat historii medycznej i świadomej zgody. Ten krótki czas nie kwalifikuje się dokładnie do listy Domu Bożego, na której nie ma kontaktu z pacjentem, ale znieczulenie kwalifikuje się jako bardzo mały kontakt z przytomnym pacjentem. Minimalny czas spędzony z przytomnymi pacjentami przemawia do lekarzy, którzy nie znoszą przedłużających się interakcji twarzą w twarz z pacjentem.

Wizerunek anestezjologa grającego w tenisa lub golfa, a następnie wchodzącego na salę operacyjną w wolnym czasie, aby wykonać prostą operację, jest błędny. Obecność anestezjologa jest niezbędna przy prawie każdej procedurze ratunkowej. Cała opieka medyczna w nagłych wypadkach odbywa się zgodnie z wytycznymi A-B-C, czyli Airway-Breathing-Circulation, a anestezjolodzy są specjalistami od dróg oddechowych nonpareil. Ratownicy medyczni i chirurdzy głowy i szyi mają pewne umiejętności w zakresie dróg oddechowych, ale żadna inna specjalność nie ma takiej głębi wiedzy o drogach oddechowych, jaką posiadają anestezjolodzy. Anestezjolog zapewnia opiekę 500-1000 pacjentom rocznie, a każdy z nich wymaga ostrego zarządzania drogami oddechowymi w celu zapewnienia bezpiecznego utlenowania i oddychania.

Chirurgia urazowa, poród, ostra choroba chirurgiczna z izby przyjęć i operacje przeszczepu narządów są tak powszechne w nocy, jak w dzień. Anestezjolog na wezwanie w ruchliwym szpitalu gminnym może przyjechać o 6:30, wykonać siedem lub osiem znieczuleń chirurgicznych, które trwają do zmierzchu, a następnie pozostać w szpitalu przez całą noc, aby wykonać kilka znieczuleń zewnątrzoponowych u rodzących kobiet, znieczulić 80-letnią kobietę do operacji mającej na celu złagodzenie niedrożności jelit i wymienić rurkę intubacyjną u zmagającego się z chorobą pacjenta na oddziale intensywnej terapii, gdy następnego dnia wzejdzie słońce. Dyżurny anestezjolog w szpitalu uniwersyteckim może przybyć o 6:30 rano i uczestniczyć w skomplikowanej operacji przeszczepu wątroby, która trwa 20 godzin i kończy się o 3:00 w nocy. Raczej nie.

Zaletą stylu życia anestezjologów jest to, że możemy ciężko pracować i ciężko się bawić. Jest to możliwe dla anestezjologa do podjęcia tygodni lub miesięcy off w czasie, jeśli ich pracodawca lub grupa anestezjologiczna zatwierdza. Nie ma przewlekłej opieki nad pacjentem / pacjenta follow up, nie ma nad głową kliniki, i nie nad głową pracownika kliniki. Z tych powodów anestezjolog może zaplanować wiele tygodni bez pracy lub dochodów łatwiej niż lekarz kliniki może. Z tych powodów jest to również możliwe dla anestezjologa do pracy w niepełnym wymiarze godzin, tj. dwa lub trzy dni w każdym tygodniu. Ta elastyczność planowania jest doskonałą zaletą stylu życia i z tego powodu moja odpowiedź na pytanie, czy anestezjologia to wygodna specjalizacja, brzmi … to zależy.

Niektórzy anestezjolodzy decydują się spędzić swoją karierę poza salą operacyjną. Niektórzy specjalizują się w zarządzaniu bólem i widzą pacjentów w ambulatoryjnych klinikach bólu-wybrani pacjenci są zabierani na salę operacyjną w trybie pilnym, aby otrzymać procedury wstrzykiwania bólu, takie jak zewnątrzoponowe zastrzyki sterydowe, bloki nerwowe lub wstawki pompy bólowej. Niewielka liczba anestezjologów prowadzi kliniki oceny przedoperacyjnej, w których oceniają stan zdrowia pacjentów przed zabiegiem. Niewielka liczba anestezjologów nadzoruje oddziały intensywnej terapii i zarządza pacjentami w stanie krytycznym, którzy wymagają respiratorów, leków kardiologicznych i wlewów uspokajających w znieczuleniu.

Chciałbym zostawić was z jednym obrazem odciśniętym w waszym umyśle – obrazem anestezjologa trudzącego się nad chorym pacjentem o 2 w nocy w szpitalu. Pacjent może przeżyć wypadek samochodowy, mieć pęknięty wyrostek robaczkowy, rodzić bliźnięta lub być biorcą przeszczepu płuc. Wszędzie tam, gdzie znajduje się chory pacjent, który potrzebuje ostrej, nadzorowanej utraty przytomności, obecny jest anestezjolog. W słowach John Steinbeck napisał na zakończenie The Grapes of Wrath, Tom Joad mówi matce,

„I’ll be all around in the dark – I’ll be everywhere.
Wherever you can look – wherever there’s a fight, so hungry people can eat, I’ll be there.
Gdziekolwiek policjant bije faceta, ja tam będę.
Będę w sposobie, w jaki faceci krzyczą, kiedy są wściekli.
Będę w sposobie, w jaki dzieci się śmieją, kiedy są głodne i wiedzą, że kolacja jest gotowa, a kiedy ludzie jedzą rzeczy, które hodują i mieszkają w domach, które budują – ja też tam będę.”

To skłoniło mnie do napisania równoległego tekstu dotyczącego mojej specjalności, zatytułowanego
Tom Joad the Anesthesiologist:

I’ll be all around in the dark-I’ll be everywhere.
Gdziekolwiek spojrzysz – gdziekolwiek jest wypadek motocyklowy, cesarskie cięcie, przeszczep serca, ja tam będę.
Gdziekolwiek jest policjant wlokący na ostry dyżur członka gangu z nożem, Będę tam. Będę tam, kiedy chirurg będzie krzyczał i kiedy nowa matka będzie się śmiała. Będę tam, kiedy 100-latek będzie miał naprawianą przepuklinę i kiedy 4-latek będzie miał usuwane migdałki.
Mamo, to jest po prostu to, co robię.
To jest to, co wszyscy robimy.

*
*
*

Publikacja wydana we wrześniu 2017 roku: Drugie wydanie książki THE DOCTOR AND MR. DYLAN, debiutanckiej powieści dr Novak, tajemnicy medyczno-prawnej, która łączy naukę i praktykę anestezjologii z niezapomnianymi postaciami, trzymającą w napięciu fabułą i dziedzictwem noblisty Boba Dylana.

KIRKUS REVIEW

W tym debiutanckim thrillerze tragedie dotykają anestezjologa, który próbuje rozpocząć nowe życie ze swoim synem.

Doktor Nico Antone, anestezjolog na Uniwersytecie Stanforda, jest żonaty z Alexandrą, mającą obsesję na punkcie pieniędzy agentką nieruchomości. Ich syn, Johnny, jedenastoklasista z ogromnym potencjałem, walczy o oceny, których będzie potrzebował, by dostać się do college’u w Lidze Bluszczowej. Po kłótni z Alexandrą, Nico przenosi siebie i Johnny’ego z Palo Alto w Kalifornii do mroźnego domu z dzieciństwa w Hibbing w stanie Minnesota. Ruch powinien pomóc Johnny poprawić swoje oceny, a tym samym wydają się bardziej atrakcyjne dla uniwersytetów, ale Nico kocha wolność od żony, zbyt. Tak się składa, że Hibbing to także rodzinne miasto ikony muzyki Boba Dylana. Dołączając do personelu szpitala, Nico wpada w sidła zrzędliwego pielęgniarza anestezjologa nazywającego siebie Bobby Dylan, który gra piosenki Dylana dwa razy w tygodniu w barze zwanym Heaven’s Door. Jak Nico i Johnny osiedlić się, ich życie się odwrócić, nawet zacząć randki wspaniały matka / córka para Lena i Echo Johnson. Jednak, gdy Johnny przypadkowo zapładnia Echo, życie mieszkańców Hibbing zaczyna się rozpadać. W prawdziwym stylu, debiutujący powieściopisarz Novak zaczyna od zabicia bezdusznej Alexandry, co przyspiesza upadek jego bohatera oskarżonego o morderstwo. Dialogi są perfekcyjne, a obelgi rzucane między Nico a jego żoną są równie zabawne, co raniące: „Czy jesteś moim mężem, Nico? Czy moim uzależnionym?” Ekspertyza medyczna autora okazuje się kluczowa dla fabuły, i jest kilka makabrycznych momentów, jak wtedy, gdy „ciemna krew sączyła się” z nozdrzy pacjenta „jak fusy z kawy”. Szczegóły dotyczące Boba Dylana dodają dziwactwa do tego, co w przeciwnym razie mogłoby być chłodną opowieścią o zemście; dowiadujemy się na przykład, że Dylan nauczył „każdego piosenkarza z mniej niż doskonałym głosem… jak szydzić i wykręcać sylaby”. Sceny sądowe pod koniec filmu tryskają energią, choć jedna scena z udziałem skutera śnieżnego zbyt zgrabnie zawiązuje pewien wątek. Do końca, Nico ma walcowane z wielu ciosów.

Nuanced charakterystyki i sprytne szczegóły pomóc ten debiut soar.

Kliknij na obraz poniżej, aby osiągnąć Amazon link do The Doctor and Mr. Dylan:

Kliknij na obrazek poniżej, aby przejść do linku Amazona do powieści „Doktor i Pan”.