Fakty o migdałach dla dzieci

BY admin

| 27 grudnia, 2021

Ten artykuł jest o roślinie Migdał. For other uses, see Almond (disambiguation).

Quick facts for kids Almond

Kwiaty migdałowca
Klasyfikacja naukowa
Królestwo:
Dział:
Klasa:
Order:
Rodzina:
Podrodzina:
Genus:
Gatunki:	P. dulcis
Nazwa binomialna
Prunus dulcis

Migdał (Prunus dulcis, syn. Prunus amygdalus) to gatunek drzewa pochodzący z Bliskiego Wschodu, subkontynentu indyjskiego i Afryki Północnej. „Migdał” to również nazwa jadalnych i szeroko uprawianych nasion tego drzewa.

Drzewo pochodzi z Bliskiego Wschodu i jest wielokrotnie wspominane w Biblii. i jest bardzo czczone w niektórych kulturach.

Owoce migdałowca to pestkowce, składające się z zewnętrznej łuski i twardej skorupy z nasionami, które nie są prawdziwym orzechem, wewnątrz.

Skorupianie migdałów odnosi się do usuwania skorupy w celu odsłonięcia nasion. Migdały sprzedawane są w łupinach lub bez łupin. Blanszowane migdały to łuskane migdały, które zostały poddane działaniu gorącej wody w celu zmiękczenia powłoki nasiennej, która jest następnie usuwana.

Olej jest dobry do stosowania na skórę jako emolient i był tradycyjnie stosowany przez masażystów do smarowania skóry podczas sesji masażu. Olej migdałowy może być również stosowany jako środek kondycjonujący drewno niektórych instrumentów dętych drewnianych, takich jak obój i klarnet.

Opis
Pochodzenie i historia
Uprawa
Wykorzystanie kulinarne
Obrazy dla dzieci

Opis

Drzewa migdałowe Andaluzja, Hiszpania

Migdałowiec jest drzewem liściastym, osiągającym wysokość 4-10 m (13-33 stóp), z pniem o średnicy do 30 cm (12 cali). Liście mają długość 3-5 cali. Kwiaty są białe do bladoróżowych i pojawiają się przed liśćmi wczesną wiosną.

Migdałowce najlepiej rosną w klimacie śródziemnomorskim z ciepłymi, suchymi latami i łagodnymi, wilgotnymi zimami. Najlepsza temperatura dla ich wzrostu wynosi między 15 a 30 °C (59 a 86 °F).

Migdałowce zaczynają przynosić plony ekonomiczne w trzecim roku po posadzeniu. Drzewa osiągają pełnię owocowania po pięciu do sześciu latach od posadzenia. Owoce dojrzewają jesienią, 7-8 miesięcy po kwitnieniu.

pestki

Owoce migdałowca mierzą 3,5-6 cm długości. Z botanicznego punktu widzenia nie jest to orzech, lecz pestkowiec. Zewnętrzna powłoka lub egzokarp, mięsisty u innych członków Prunus, takich jak śliwka i wiśnia, jest zamiast tego grubym, skórzastym, szaro-zielonym płaszczem (z puchem na zewnątrz), zwanym łuską.

Wewnątrz łuski znajduje się twarda, zdrewniała skorupa (jak zewnętrzna strona pestki brzoskwini) zwana endokarpem. Wewnątrz skorupy znajduje się jadalne nasiono, powszechnie nazywane orzechem. Na ogół występuje jedno nasiono, ale czasami występują dwa.

Pochodzenie i historia

Drzewo migdałowe

Migdał pochodzi z regionu klimatu śródziemnomorskiego Bliskiego Wschodu, na wschód aż do rzeki Jamuna w Indiach. Został on rozprzestrzeniony przez ludzi w czasach starożytnych wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego do północnej Afryki i południowej Europy, a ostatnio przetransportowany do innych części świata, zwłaszcza do Kalifornii w Stanach Zjednoczonych.

Wybór słodkiego typu z wielu gorzkich typów występujących w środowisku naturalnym zaznaczył początek udomowienia migdałów. Nie jest jasne, który dziki przodek migdałowca stworzył udomowiony gatunek. Podczas gdy dzikie gatunki migdałów są toksyczne, udomowione migdały nie są.

Domowe migdały pojawiają się we wczesnej epoce brązu (3000-2000 p.n.e.). Innym znanym archeologicznym przykładem migdała jest owoc znaleziony w grobowcu Tutanchamona w Egipcie (ok. 1325 r. p.n.e.). Spośród krajów europejskich, które według Royal Botanic Garden Edinburgh uprawiają migdały, Niemcy są najbardziej wysunięte na północ, choć udomowioną formę migdałowca można znaleźć aż na północy, w Islandii.

Uprawa

Młode owoce migdałowca

Zapylanie kalifornijskich migdałów jest największym na świecie corocznym zarządzanym wydarzeniem zapylającym, z blisko milionem uli (prawie połową wszystkich uli w USA) przewożonych w lutym do gajów migdałowych.

Aby częściowo ochronić plantatorów migdałów przed rosnącymi kosztami zapylania przez owady, naukowcy z Agricultural Research Service (ARS) opracowali nową linię samopylnych drzew migdałowych. Drzewa migdałowe mogą być atakowane przez szereg szkodliwych organizmów, w tym owady, patogeny grzybowe, wirusy roślinne i bakterie.

Dojrzałe owoce migdałowca

Światowa produkcja migdałów wyniosła 2.9 mln ton w 2013 roku, a największym producentem były Stany Zjednoczone z wynikiem 1,8 mln ton.

W Stanach Zjednoczonych produkcja koncentruje się w Kalifornii, a migdały są trzecim wiodącym produktem rolnym Kalifornii. Stany Zjednoczone są dominującym dostawcą migdałów. Migdały są wywożone głównie jako migdały w łupinach (70 %), a pozostała część jest niełuskana lub przetworzona.

Australia jest największym regionem produkcji migdałów na półkuli południowej i drugim co do wielkości krajem produkującym. Większość sadów migdałowych znajduje się wzdłuż korytarza rzeki Murray w Nowej Południowej Walii, Wiktorii i Południowej Australii.

Hiszpania jest jednym z najbardziej zróżnicowanych komercyjnych kultywarów migdałów.

Wykorzystanie kulinarne

Marcepanowe wyroby spożywcze artystycznie formowane w świąteczne wzory

Migdał jest często spożywany samodzielnie, na surowo lub w postaci tostów, ale stanowi również składnik różnych potraw. Migdały są dostępne w wielu postaciach, takich jak całe, krojone (płatki, wiórki), a także jako mąka. Z migdałów uzyskuje się olej migdałowy, z którego można zrobić masło migdałowe lub mleko migdałowe. Produkty te mogą być stosowane zarówno w daniach słodkich, jak i wytrawnych.

Podobnie jak inne orzechy, migdały mogą być posypywane na śniadania i desery, szczególnie musli lub dania na bazie lodów. Migdały są używane w marcepanie, nugacie, wielu ciastach, ciasteczkach i innych słodyczach i deserach.

Są również używane do produkcji masła migdałowego, smarowidła podobnego do masła orzechowego, popularnego wśród osób uczulonych na orzechy ziemne i ze względu na jego naturalnie słodszy smak. Mąka migdałowa lub zmielona mączka migdałowa w połączeniu z cukrem lub miodem jako marcepan jest często używana jako bezglutenowa alternatywa dla mąki pszennej w gotowaniu i pieczeniu.

Delikatna galaretka migdałowa – Japonia

Młode, rozwijające się owoce drzewa migdałowego mogą być spożywane w całości („zielone migdały”), gdy są jeszcze zielone i mięsiste na zewnątrz, a wewnętrzna skorupka jeszcze nie stwardniała. Owoce są nieco kwaśne, ale stanowią popularną przekąskę w niektórych częściach Bliskiego Wschodu, spożywane zanurzone w soli, aby zrównoważyć kwaśny smak. Również na Bliskim Wschodzie są często spożywane z daktylami.

Migdały mogą powodować alergię lub nietolerancję.

Obrazy dla dzieci

Zielone migdały

Migdały w łupinach i łuskane
Migdały blanszowane
Płatki migdałowe lub migdałowiec Banket to holenderskie ciasto wypełnione pastą migdałową
Gaj drzew migdałowych w środkowej Kalifornii
Kwiaty migdałowca w Iranie

.
Otrząsacz migdałów przed i w trakcie zbiorów z drzewa
.

Kwitnący (słodki) migdałowiec
Kwitnące drzewo gorzkich migdałów
.

Olej migdałowy
Migdały wędzone i solone

.
Prażone migdały w Kolonii
Pieczone migdały w Makau
Kurczak i migdały stir fry