Góry Bałkańskie

Góry Bałkańskie, bułgarski Stara Planina („Stare Góry”), łaciński Haemus, główny zakres Półwyspu Bałkańskiego i Bułgarii i rozszerzenie Alpine-Carpathian fałdy. Zakres rozciąga się od doliny rzeki Timok w pobliżu granicy jugosłowiańskiej (serbskiej), rozprzestrzeniając się na wschód przez około 330 mil (530 km) w kilka ostróg, wznosząc się do 7,795 stóp (2,376 m) na szczycie Botev, i łamiąc się gwałtownie na Cape Emine na Morze Czarne. Góry Bałkańskie tworzą główny podział między rzeką Dunaj (na północy) a rzeką Marica (na południu) i są przekraczane przez około 20 przełęczy (zwłaszcza Shipka Pass), przez kilka linii kolejowych i przez rzekę Iskŭr. Bogactwa mineralne obejmują węgiel bitumiczny i antracytowy, grafit i rudy metali, a także źródła termalne i mineralne. Wysoko położone łąki alpejskie przechodzą w lasy iglaste i liściaste. Górskie miasta, takie jak Wielkie Tyrnowo, były ogniskami wczesnych bułgarskich ruchów nacjonalistycznych w XIX wieku.

Ale nie stanowią już bariery dla przemieszczania się, z wyjątkiem zimy, kiedy pokrywa śnieżna jest głęboka, pasmo to stanowi barierę klimatyczną między klimatem kontynentalnym doliny Dunaju a przejściowym klimatem kontynentalnym na południe od gór. Opady deszczu przekraczają na tym obszarze 40 cali (1 000 mm), a zimy są długie i surowe. Doliny i kotliny są odpowiednie dla rolnictwa, a tam jest mały przemysł turystyczny.