Is International Adoption Justified In The Usa Social Work Essay

Powód, dla którego wybrałem ten temat był głównie dlatego, że międzynarodowa adopcja odegrała dużą rolę w wiadomościach w ciągu ostatnich kilku lat. Z jednej strony, istnieją tysiące dzieci osieroconych na całym świecie, głównie w biednych krajach. Z drugiej strony, istnieje coraz większe zapotrzebowanie na adopcję w USA i wiele osób zwraca się do międzynarodowej adopcji, ponieważ podaż krajowych dzieci do adopcji jest niższa niż popyt.

W celu wyciągnięcia wniosku dokonałem obszernych badań. W szczególności, zrobiłem dokładną analizę dla obecnej sytuacji w kraju, rodzaje adopcji, które istnieją, a także niektóre poglądy celebrytów i akty, ponieważ uważa się, że celebryci przyczyniły się do popularności międzynarodowych adopcji. Ponadto, opisałem system adopcyjny w USA, główne powody, dla których ludzie skłaniają się ku adopcji i dlaczego zwracają się ku adopcji międzynarodowej. Co więcej, zbadałem konsekwencje (pozytywne i negatywne) adopcji międzynarodowej dla dziecka, dla rodziców adopcyjnych, dla rodziców biologicznych i dla społeczeństwa w ogóle.

W końcu doszedłem do wniosku, że adopcja międzynarodowa powinna być uzasadniona w pewnych okolicznościach. Dokładniej mówiąc, uważam, że lepiej jest, aby dziecko zostało adoptowane z rodziny w swoim kraju. Jeśli nie jest to możliwe, ktoś powinien zwrócić się o adopcję międzynarodową, zamiast zostawiać dziecko w nieodpowiednim domu dziecka, gdzie opieka społeczna nie istnieje. Oczywiście, nie powinien pomijać negatywnych skutków adopcji międzynarodowej i konsekwencji, jakie może mieć dla dziecka, rodziców i kraju urodzenia.

Adopcja jest „aktem ustanowienia osoby rodzicem dla tego, który nie jest w rzeczywistości lub w prawie jego dziecko” . Adopcja jest tak powszechnie uznawana, że może być scharakteryzowana jako prawie światowa instytucja z historycznymi korzeniami sięgającymi starożytności.

Współcześnie adopcja może być otwarta lub zamknięta. Adopcja otwarta jest procesem, w którym rodzice biologiczni i rodzice adopcyjni spotykają się i wymieniają informacje identyfikacyjne. Rodzice biologiczni zrzekają się prawnych i podstawowych praw do wychowywania dziecka na rzecz rodziców adopcyjnych. Oba zestawy rodziców zachowują prawo do ciągłego kontaktu i dostępu do wiedzy w imieniu dziecka. Przeciwnie, adopcja zamknięta, tradycyjny system zamknięty w adopcji, pieczętuje wszystkie informacje identyfikujące i zakazuje jakiegokolwiek kontaktu między dziećmi a ich rodzinami biologicznymi. Jednak w ciągu ostatnich dziesięcioleci coraz więcej krajów uznało prawne prawo adoptowanego do poszukiwania swoich oryginalnych korzeni.

Istnieją również dwa rodzaje adopcji: krajowa i międzynarodowa lub międzykrajowa. Adopcja krajowa jest rodzajem adopcji, w której osoba lub para adoptuje dziecko urodzone w tym samym kraju. Wręcz przeciwnie, adopcja międzynarodowa jest rodzajem adopcji, w której osoba lub para adoptuje dziecko z innego kraju poprzez stałe środki prawne i sprowadza to dziecko do kraju ojczystego na stałe. Poprzez adopcję międzynarodową, prawne przeniesienie praw rodzicielskich z rodzica (ów) do innego rodzica (ów) ma miejsce.

Obywatele Stanów Zjednoczonych zaczęli przyjmować dzieci sierot wojennych z innych krajów głównie po II wojnie światowej. Ostatnio liczba rodzin, które adoptują dzieci z krajów innych niż ich własne znacznie wzrosła. W USA, w szczególności, rodziny przyjęły średnio około 20.000 dzieci z obcych narodów każdego roku. I, nie tak dawno temu, czynniki takie jak ubóstwo i zmiany społeczne spowodowały przyjęcie dzieci z Ameryki Łacińskiej, byłego Związku Radzieckiego, Europy Wschodniej i Chin.

W dzisiejszych czasach adopcja międzynarodowa stała się powszechną praktyką i w niektórych krajach stanowi większość przypadków. Adopcja międzynarodowa może być prowadzona zarówno przez agencje publiczne, jak i prywatne w każdym kraju. W celu zapewnienia, że adopcja międzynarodowa leży w najlepszym interesie dzieci, Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego opracowała Konwencję z maja 1993 r. o ochronie dzieci i współpracy w dziedzinie przysposobienia międzynarodowego. Jest ona znana jako Konwencja Haska o Adopcji i jest „międzynarodowym traktatem zawartym przez ponad 75 narodów na całym świecie, w tym Stany Zjednoczone”. Jej celem jest „zapobieganie uprowadzeniu, sprzedaży lub handlu dziećmi”; umożliwia adopcję międzynarodową w pewnych okolicznościach i „uznaje adopcję międzynarodową jako środek oferujący przewagę stałego domu dla dziecka, gdy odpowiednia rodzina nie została znaleziona w kraju pochodzenia dziecka” .

Celem tego badania jest wykazanie, czy adopcja międzynarodowa w Stanach Zjednoczonych jest uzasadniona, badając konsekwencje na trzech poziomach: dla dziecka, dla rodziny i dla społeczeństwa w ogóle.

GŁÓWNE POWODY ADOPCJI MIĘDZYNARODOWEJ

Adopcja międzynarodowa zyskuje na popularności w naszych czasach. Pary i osoby mają tendencję do poszukiwania dzieci do przyjęcia z krajów rozwijających się, takich jak Chiny, Tajlandia, Indie i może więcej. Istnieje wiele powodów, które nakłaniają Amerykanów do uciekania się do tego kursu działania i są związane ze zmianami dokonanymi do struktury społecznej społeczeństwa w ogóle, status kobiet, sytuacji finansowej i zmian dokonanych w mentalności populacji.

Struktura społeczna społeczeństwa, a zwłaszcza demografii w Stanach Zjednoczonych zmieniła się znacząco. Według ostatnich statystyk, odsetek gospodarstw domowych kierowanych przez samotnych rodziców jest na około 9%, w górę z 5% w 1970 roku. Z 12,9 miliona rodzin z jednym rodzicem w 2006 roku, 10,4 miliona to rodziny z samotną matką, a 2,5 miliona to rodziny z samotnym ojcem. Niektóre inne ważne punkty są następujące:

Średnia wielkość gospodarstwa domowego w 2006 roku wynosiła 2,57 osoby, w dół z 3,14 w 1970 roku.

Nieco więcej niż jedno na cztery gospodarstwa domowe (26%) składało się z osoby żyjącej samotnie w 2006 roku, w górę z 17% w 1970 roku.

W 2006 roku 33% mężczyzn i 26% kobiet w wieku 15 i więcej lat nigdy nie zawarło związku małżeńskiego, w porównaniu do odpowiednio 28% i 22% w 1970 roku.

Współczesne społeczeństwo w USA boryka się ponadto z problemami płodności. Według ostatnich danych, poziom bezdzietności wśród kobiet w wieku od 40 do 44 lat w czerwcu 2006 roku (20%) jest dwukrotnie wyższy niż 30 lat temu (10%). Co więcej, 45% kobiet w wieku rozrodczym od 15 do 44 lat było bezdzietnych.

Presje finansowe i zmiany w tradycyjnym stereotypowym postrzeganiu roli kobiety w społeczeństwie, zmuszają Amerykanki do rozważenia małżeństwa w późniejszym wieku (40-44 lata), po zrobieniu kariery i zapewnieniu sobie stałych dochodów. W szczególności kobiety w tym wieku i starsze nie chcą ryzykować ciąży, która może zagrozić życiu matki, ani rodzić dzieci z chorobami fizycznymi i/lub psychicznymi.

Inaczej było w poprzednich dekadach, w których Amerykanie byli bardzo konserwatywni, jeśli chodzi o akceptację młodych, niezamężnych matek w społeczeństwie. Norma wymagała dobrze zbudowanej rodziny wokół patriarchalnego symbolu, z kobietą odgrywającą rolę rodzica wychowującego dzieci. W tamtych czasach niezamężne kobiety, które zaszły w ciążę, nie miały innego wyjścia niż dokonać nielegalnej aborcji, aby uniknąć konsekwencji „ostracyzmu” ze strony reszty członków społeczeństwa. Dla tych kobiet, które chciały zachować dziecko były łożyska, adopcja z dala od domu był jedynym wyborem, gdy dziecko urodziło.

Zmiany w normach społecznych obecnie umożliwiły niezamężnych kobiet w Stanach Zjednoczonych i za granicą, aby urodzić swoje dzieci bez obawy o napotykając wszelkiego rodzaju różnych sankcji, czy to moralne lub psychologiczne. Ten znaczący zwrot społeczeństwa amerykańskiego ku wyższemu poziomowi tolerancji umożliwił akceptację niezamężnych matek. Nawet więcej, w przypadku młodych dziewcząt rodzących, ich rodzice są gotowi do przyjęcia noworodka, a tym samym wsparcie zarówno psychologicznie i praktycznie ich młodej córki.

Tolerancja na aborcję została również zwiększona i choć nielegalne w wielu stanach, aborcja jest bezpiecznym rozwiązaniem – z postępem w medycynie – dla wielu kobiet, które chcą przerwać ciążę na wczesnym etapie. To ogranicza liczbę dzieci dostępnych do adopcji krajowych w USA.

Dodano do powyższego jest fakt, że kobiety, które mają kariery czuć, że dziewięć miesięcy ciąży może kolidować z ich pracy, dlatego adopcja byłaby lepsza opcja dla nich. Mogą nawet nie chcieć brać tyle czasu wolnego od pracy, aby urodzić dziecko. Trend ten jest dodatkowo wspierany przez fakt, że w ostatnich dziesięcioleciach kobiety stały się bardziej niezależne finansowo i wykształcone; dlatego też są bardziej zdolne do wiązania końca z końcem i stania na własnych nogach, aby prowadzić własne gospodarstwa domowe, bez konieczności wychodzenia za mąż. Mimo to, chcą mieć przywilej wychowywania dziecka i czerpać korzyści z rodzicielstwa. Ponieważ małżeństwo ma znacznie większe szanse, aby być dopuszczone do adopcji dziecka, niezamężne kobiety uciekają się do międzynarodowej adopcji, aby przezwyciężyć ich handicap wobec małżeństw.

W innych przypadkach, ludzie, którzy wiedzą, że są nosicielami poważnej choroby genetycznej może nie chcą urodzić dziecka, aby uniknąć ryzyka przekazania choroby do ich potomstwa.

Still, niektóre rodziny decydują się na przyjęcie wierząc, że będą one zapisywanie dziecka, oferując kochającą i wspierającą rodzinę. To jest głównie powód, dla którego niektórzy ludzie wolą międzynarodową adopcję do krajowej adopcji, wierząc, że oferują usługi dla rozwijającego się świata. Zazwyczaj wybierają dzieci z krajów rozwijających się, gdzie standard życia jest bardzo niski i głównie wolą dzieci bez rodzin lub krewnych, którzy żyją w sierocińcu.

Międzynarodowa adopcja otrzymała szeroki rozgłos w mediach ostatnio, ze względu na niedawną adopcję zagranicznych dzieci przez kilka gwiazd o wysokim profilu. Obecnie istnieje wiele przypadków sławnych ludzi, którzy decydują się na adopcję. Ogólnie rzecz biorąc, sławni ludzie mają te same powody do adopcji dzieci, które mają ludzie, którzy nie są sławni. Adopcja dzieci może być jednym ze sposobów, aby poczuć się jak oni pomagają światu na zewnątrz . Co więcej, sławni ludzie często mają zarówno zasoby finansowe, jak i wpływy, więc w przeciwieństwie do zwykłej rodziny, proces adopcji jest dla nich o wiele łatwiejszy.

Istnieje wiele przykładów gwiazd, które przyjęły kilka dzieci z zagranicy, takich jak Sharon Stone, Meg Ryan (z Chin), Mia Farrow (z Wietnamu i Korei), Madonna/Guy Ritchie (z Malawi) i Angelina Jolie/Brad Pitt (z Kambodży, Etiopii i Wietnamu).

Jednakże, w przeciwieństwie do tego, co zostało omówione powyżej, istnieją pewne negatywne aspekty adopcji, głównie adopcji międzynarodowej. Negatywny powód adopcji jest wtedy, gdy ludzie decydują się na adopcję w celu odliczenia kwoty od zobowiązań podatkowych. W USA zarówno ci, którzy adoptują międzynarodowo, jak i krajowo, mogą skorzystać z ulgi podatkowej (Adoption Tax Credit). Adoption Tax Credit jest cenną korzyścią dla rodzin adopcyjnych, ponieważ mogą one skorzystać z ulgi podatkowej za kwalifikujące się wydatki poniesione w celu adopcji kwalifikującego się dziecka (w tym dziecka o specjalnych potrzebach). Takie wydatki obejmują „uzasadnione i niezbędne opłaty adopcyjne, koszty sądowe, honoraria adwokackie, koszty podróży (w tym kwoty wydane na posiłki i zakwaterowanie z dala od domu) oraz inne wydatki bezpośrednio związane z i dla których głównym celem jest legalna adopcja kwalifikującego się dziecka” .

Innym negatywnym problemem jest to, gdy adopcja staje się tak kluczowa dla celebrytów tylko po to, aby zdobyć sławę, władzę i podziw. W takich przypadkach, międzynarodowa adopcja staje się trendem, który może spowodować negatywny wpływ, który może trwać przez całe życie dziecka.

Jeszcze jeden negatywny aspekt adopcji międzynarodowej odnosi się do tendencji bogatych i sławnych do omijania prawa. Celebryci czasami naginają zasady i przesuwają granice, aby sprowadzić dzieci do swoich krajów. Oni nie zawsze przestrzegają prawa krajów trzecich i nie przestrzegać procedur, jak zwykli ludzie zazwyczaj zrobić.

Dwa przypadki znanych ludzi, które zostały omówione dużo są przypadki Madonna i Angelina Jolie. Angelina Jolie działa jako bardzo dobry przykład. Postępowała zgodnie z odpowiednimi procedurami, wykazała wielką wrażliwość i zainteresowanie takimi sprawami i była Ambasadorem Dobrej Woli dla Agencji ONZ do spraw Uchodźców. Z drugiej strony, Madonna nie zastosowała się do wszystkich procedur zgodnych z malawijskim prawem i toczyły się spory prawne o to, czy jej adopcja była całkowicie legalna, czy nie. Jej praktyka została potępiona przez wiele organizacji humanitarnych i agencji zajmujących się adopcjami międzynarodowymi (Centrala ISS w Genewie wyraziła dezaprobatę dla sposobu, w jaki procedura została przeprowadzona).

W skrócie, dyskusja w tej części eseju skupiła się na przesłankach stojących za adopcją międzynarodową. Wydaje się, że wiele osób zwraca się do międzynarodowej adopcji, ponieważ podaż krajowych dzieci do adopcji jest niższa niż popyt. Ponadto, rosnąca liczba samotnych matek w Ameryce – jak również w pozostałej części świata zachodniego – przekształciła adopcję międzynarodową w atrakcyjną alternatywę dla adopcji krajowej, z jej zawiłościami prawnymi i preferencją dla par małżeńskich.

INTERNATIONAL ADOPTION IN THE U.S. – IS IT JUSTIFIED?

Adopcja, czy to krajowa czy międzynarodowa, weszła w życie, aby dzieci mogły żyć w kochającym i zdrowym środowisku. Ponadto, poprzez adopcję, osoby, jak również bezdzietne pary, które chcą wychowywać dziecko, mogą cieszyć się rodzicielstwem.

Adopcja obejmuje trzy strony, dziecko (adoptowane), rodzina (rodzice adopcyjni) i kraj ojczysty dziecka (rodzice biologiczni). Oczywiste jest, że adopcja zmienia tradycyjną strukturę i funkcjonowanie rodziny. Innymi słowy, pozytywne i negatywne aspekty adopcji międzynarodowej pojawiają się dla każdej z tych stron.

Pozytywne aspekty

Jak już wspomniałem wcześniej, obywatele Stanów Zjednoczonych zaczęli adoptować osierocone dzieci z innych krajów w znacznych ilościach po II wojnie światowej. Ponadto, w ciągu ostatnich dwudziestu lat, wiele dzieci zostało adoptowanych z biednych krajów na całym świecie.

Więc istnieje wiele pozytywnych aspektów dla sierot i biednych dzieci na całym świecie. Badania pokazują, że „dzieci radzą sobie najlepiej, gdy wychowują się we wspierającej, troskliwej rodzinie”. Najważniejsze jest to, że międzynarodowa adopcja zapewnia stałą rodzinę dla dzieci osieroconych na całym świecie.

Współcześnie wiele osób z wyższych sfer społecznych adoptuje dzieci z krajów słabo rozwiniętych. To, oprócz dobrego domu do życia, zapewnia dzieciom bezpieczną przyszłość. Żyjąc z bogatą rodziną, dzieci mogą mieć nie tylko przyzwoite życie, ale także dobre możliwości edukacyjne, których nigdy nie miałyby w swoim kraju urodzenia. Ponadto większość dzieci, które potrzebują nowego domu, ma więcej niż pięć lat, jest chora, niepełnosprawna lub w jakiś sposób doświadczyła traumy. Więc mają więcej szans na lepsze życie, jeśli przyjęte przez zamożnych i opiekuńczych rodzin.

Dane statystyczne pochodzące od rodziców, nauczycieli i samych dzieci pokazują, że zdecydowana większość adoptowanych dzieci wykazują zadowalające dostosowanie . Bardziej szczegółowo, dzieci adoptowane czuły się silnie związane z rodzinami adopcyjnymi. Można to częściowo wyjaśnić faktem, że społeczeństwo amerykańskie jest bardzo wielokulturowe, skracając tym samym czas przystosowania się nowego członka pochodzącego z obcego kraju. Najwyraźniej dostosowanie jest nawet łatwiejsze dla adoptowanego dziecka międzynarodowego w wieku pięciu lat, który jest dość plastyczny i otwarty na bodźce z innej kultury.

Dla rodziców adopcyjnych

Większość dorosłych, kiedy się ożenić planują mieć dzieci. Niewiele z tych osób spodziewa się z wyprzedzeniem, że będą trudności w poczęciu dziecka. Jednak, w przybliżeniu, jedna na sześć par w Stanach Zjednoczonych będzie doświadczać problemów z płodnością. Kiedy to się stanie, większość par szuka rozwiązania medycznego. Prawie 50% z nich w końcu będzie w stanie biologicznie urodzić dziecko. Pozostałe pary muszą zdecydować, czy pozostać bezdzietne lub szukać rodzicielstwa poprzez adoption.

Są tysiące dzieci bez rodziny na całym świecie i ludzi, którzy chcą przyjąć mają większe szanse na uzyskanie dziecka międzynarodowo. W ten sposób są one w stanie dać stały dom i środowisko pielęgnacyjne dla dziecka osieroconego. Jest to zdecydowanie pozytywny scenariusz i według danych statystycznych pochodzących z wywiadów, rodzice adopcyjni wyrażają dużą satysfakcję z pełnionych ról

Dla rodziców biologicznych

Rodzice biologiczni są zmuszeni do oddania swoich dzieci, zazwyczaj dlatego, że są bardzo biedni i nie mogą zapewnić stabilnego domu i niezbędnych podstaw do życia. Oddanie dziecka do adopcji sprawia, że są szczęśliwi, że ich dziecko otrzymuje rodzinę i bezpieczną przyszłość w kochającym i zdrowym środowisku. Nawet jeśli proces rozłąki z dziećmi jest bolesny, zdają sobie sprawę, że jest to o wiele lepsze rozwiązanie niż brak możliwości zapewnienia dzieciom bezpiecznej, zdrowej i obiecującej przyszłości. W przypadkach, gdy matka jest bardzo młoda i ma niewielkie lub żadne doświadczenie w wychowywaniu dziecka, adopcja jest również lepszym rozwiązaniem niż powierzenie losu noworodka niedoświadczonej matce, która może żyć w slumsach zubożałego kraju.

Dla społeczeństwa rodziców biologicznych

Adopcja międzynarodowa przynosi znaczne środki finansowe do biednych krajów, stawiając je w lepszej kondycji ekonomicznej. Mimo to, społeczeństwa są pozbawione swoich młodszych członków w przypadkach, gdy adoptowany udaje się do innego kraju.

Gwiazdy takie jak Madonna i Angelina Jolie dostarczyły znaczne środki finansowe do biednych krajów. Ponadto, adopcje gwiazd, poprzez rozgłos, że mają, odgrywają ważną rolę w zwiększaniu świadomości ludzi w odniesieniu do ubóstwa na całym świecie.

Negatywne aspekty

Międzynarodowa adopcja często, ale nie zawsze, obejmuje trans-racial umieszczenie. Przeciwnicy adopcji trans-rasowej sugerują, że umieszczenie dzieci poza własną grupą rasową osłabi rozwój pozytywnej tożsamości rasowej, prowadząc ostatecznie do „kulturowego ludobójstwa”.

Usuwanie dziecka z jego kraju urodzenia oznaczałoby utratę oryginalnego języka i kultury dziecka. Według badań, adoptowane dzieci mogą doświadczyć utraty rodziców biologicznych i rozszerzonej rodziny urodzenia, utrata statusu, utrata etnicznych, rasowych i genealogicznych połączeń, utrata poczucia stabilności w rodzinie adopcyjnej, a utrata tożsamości . Dla niektórych dzieci, przyjęcie jest związane z uczuciami zamieszania, smutku, złości, zakłopotania i wstydu. Kiedy dzieci zaczynają rozumieć znaczenie i konsekwencje adopcji, około pięciu do siedmiu lat, pojawia się wrażliwość na stygmaty i straty związane z adopcją. Niektóre dzieci oceniają bycie adoptowanym w sposób negatywny i mają duże problemy z przystosowaniem się. W rzeczywistości, im młodsze dzieci, tym bardziej są wrażliwe na kwestie adopcji.

Dla rodziców adopcyjnych

Wśród wielu zadań doświadczanych przez rodziców są te związane z radzeniem sobie z niepłodnością i przejściem do rodzicielstwa adopcyjnego, omawianie adopcji z dzieckiem, tworzenie środowiska rodzinnego, które wspiera dziecko w eksploracji kwestii adopcyjnych, pomaganiem dziecku w radzeniu sobie ze stratą, wspieraniem pozytywnego obrazu siebie i tożsamości dziecka w związku z adopcją, a w niektórych przypadkach, gdy adoptowany wchodzi w wiek dojrzewania i dorosłość, wspieraniem planów dziecka dotyczących poszukiwania rodziny biologicznej. Choć niekoniecznie jest to negatywna konsekwencja adopcji, stanowi ona wielkie wyzwanie dla rodziców adopcyjnych, zwłaszcza gdy adoptowali dziecko z zagranicy. Dla tego dziecka poszukiwanie odpowiedzi na pytania o jego pochodzenie, różnice kulturowe, pochodzenie etniczne i tym podobne jest długą podróżą, która niejednokrotnie ma niejasny cel.

Decyzja o adopcji dziecka nie jest łatwym wyborem. Głęboki stres, zwykle związane z niepłodnością, często powoduje zarówno krótkoterminowe i długoterminowe problemy psychologiczne, w tym zwiększone poczucie niepokoju, winy, wstydu, złości i depresji; obniżone poczucie własnej wartości i trudności małżeńskie .

Dla rodziców biologicznych

Dziecko jest genetycznie związane z rodzicami biologicznymi i to połączenie jest stracone z adopcji. W rezultacie rodzice biologiczni cierpią z powodu utraty swojej roli jako rodziców, co sprawia, że czują się nieodpowiedzialni i niezdolni do wychowania swojego dziecka. Czasami rodzice biologiczni znajdują się pod wielką presją i są zmuszani do oddania dziecka do adopcji wbrew swojej woli. Czasami martwią się o przyszłość swojego dziecka i zastanawiają się, czy kiedykolwiek jeszcze je zobaczą. Mogą czuć złość do siebie, do społeczeństwa, a nawet do rodziców adopcyjnych. I najważniejszą kwestią jest to, że będą musieli sobie z tym poradzić do końca życia.

Z tego, co zostało omówione w poprzednich akapitach, stwierdza się, że adopcja może znacznie zmienić życie wszystkich stron zaangażowanych. Adopcja jest zatem uzasadniona i powinna być dokonywana w najlepszym interesie dziecka. Podobnie adopcja międzynarodowa „powinna być opcją tylko wtedy i tylko wtedy, gdy nie ma realnej alternatywy w kraju pochodzenia dziecka”. Należy również wspomnieć, że Unicef uważa, że adopcja międzynarodowa powinna być traktowana jako ostateczność, dla dzieci, które nie mogą znaleźć stałego domu w swoim kraju.

Podsumowanie

Dzięki mojemu badaniu mogę zrozumieć, że adopcja międzynarodowa stanowi dużą część całkowitej adopcji i spowodowała reakcję opinii publicznej, zarówno pozytywną, jak i negatywną. Zgadzam się z krytykami adopcji, którzy skupiają się na kwestii wyzysku, ponieważ adopcja często wiąże się z przekazywaniem dzieci od osób mniej do bardziej uprzywilejowanych lub od rodzin czarnych do białych. Chciałabym jednak wyraźnie zaznaczyć, że adopcja międzynarodowa nie zawsze powoduje niesprawiedliwość. Należy wziąć pod uwagę, że istnieje wiele dzieci osieroconych w biednych krajach lub rodzin, które nie są w dobrej sytuacji, aby wychować dziecko.

W przypadku adopcji międzynarodowej, uważam, że wszystkie alternatywne rozwiązania dla dzieci osieroconych w biednych krajach powinny być brane pod uwagę. Dzieci te nie mają domu i rodziny i cierpią zaniedbane w różnych instytucjach. Trzymanie osieroconych dzieci w nieodpowiednich instytucjach, zamiast zapewnienia im dobrych, stałych domów, nie oznacza, że będą one szczęśliwsze. Gdyby rodzina w ich kraju mogła zaoferować im dom, miłość i przywiązanie, jestem przekonana, że takie rozwiązanie byłoby preferowane. Jeśli nie, adopcja międzynarodowa stanowi dla nich niezwykle korzystną opcję. W przeciwnym razie bezdomne dzieci na całym świecie prawdopodobnie będą żyły lub umrą w nieodpowiednich instytucjach lub na ulicy.

W mojej opinii Stany Zjednoczone są odpowiednim nowym domem dla dzieci adoptowanych międzynarodowo, ponieważ duża część populacji, która chce adoptować dziecko jest zamożna i może zaoferować dobrą i troskliwą rodzinę. Ponieważ liczba krajowych dzieci do adopcji jest mniejsza niż zapotrzebowanie na adopcje, adopcja międzynarodowa jest kolejną najlepszą alternatywą. W tym celu adopcja międzynarodowa w USA jest uzasadniona. Nie należy jednak zapominać o negatywnych skutkach adopcji międzynarodowej, omówionych w poprzedniej części, oraz o konsekwencjach, jakie może ona mieć dla dziecka, jego pierwotnych rodziców i kraju urodzenia. Idealnie byłoby lepiej zapewnić dom w kraju urodzenia, ale nie zawsze jest to możliwe, jeśli dziecko urodziło się w bardzo biednym kraju, gdzie opieka społeczna i infrastruktura wspierająca lokalną adopcję nie istnieją.

Zakaz adopcji międzynarodowej nie rozwiąże problemów bezdomności w biednych krajach. Bycie antyzagranicznym bez powodu nie jest rozsądne. O ile adopcja międzynarodowa sprawdza się w ramach istniejącego prawa adopcyjnego i służy interesom dzieci, powinna być uzasadniona i ułatwiona. W wyniku niszczycielskiego trzęsienia ziemi na Haiti zginęło prawie 300 tysięcy osób, a tysiące dzieci pozostało bez rodziny. Jestem zdania, że dla wielu z tych dzieci adopcja międzynarodowa mogłaby być uzasadnionym rozwiązaniem i wyjątkową szansą dla Stanów Zjednoczonych, by udowodnić, że ich obywatele potrafią ją dobrze wykorzystać dla dobra dzieci i ich przyszłości.