It’s time to rethink kids getting their tonsils out

Nowe badania nad długoterminowymi skutkami usunięcia migdałków i migdałków w dzieciństwie wykazały, że operacje te wiążą się z częstszym występowaniem chorób układu oddechowego, zakaźnych i alergicznych.

Dla wielu osób usunięcie migdałków jest rytuałem dzieciństwa. Operacja ta, znana jako tonsillektomia, jest jedną z najczęstszych operacji pediatrycznych wykonywanych na całym świecie, z ponad 530 000 przeprowadzanych na dzieciach poniżej 15 roku życia rocznie w samych Stanach Zjednoczonych.

Zazwyczaj wykonywana w celu leczenia bolesnego, nawracającego zapalenia migdałków i ucha środkowego, tonsillektomia często występuje wraz z usunięciem migdałków, znanym jako adenoidektomia. Adenoid operacja jest również wykonywana w celu poprawy oddychania, gdy drogi oddechowe są blocked.

Because migdałków w szczególności kurczyć przez dorosłości, to było historycznie zakłada się, że tkanki, takie jak te były zbędne w organizmie. Ale teraz wiemy, że migdałki i migdałki są strategicznie umieszczone w nosie i gardle odpowiednio, w układzie znanym jako pierścień Waldeyera. Działają one jako pierwsza linia obrony, pomagając rozpoznać patogeny przenoszone drogą powietrzną, takie jak bakterie i wirusy, i rozpocząć odpowiedź immunologiczną, aby usunąć je z organizmu.

Nowe ustalenia są ważne, naukowcy twierdzą, aby zważyć obok już znanych krótkoterminowych zagrożeń związanych z operacją. Badanie, opublikowane w JAMA Otolaryngology Head and Neck Surgery, dostarcza więcej dowodów na poparcie możliwych alternatyw dla operacji, gdy jest to możliwe.

Potrójne ryzyko kłopotów z górnymi drogami oddechowymi

Zespół przeanalizował zbiór danych z Danii, jeden z najbardziej kompletnych na świecie, obejmujący dokumentację zdrowotną 1 189 061 dzieci urodzonych w latach 1979-1999, obejmujący co najmniej pierwsze 10 lat, a do 30 lat ich życia.

Z prawie 1,2 miliona dzieci, 17,460 miał adenoidectomies, 11,830 tonsillektomii, a 31,377 miał adenotonsillectomies, gdzie zarówno migdałki i migdałki usunięte.

Byars wyjaśnia, że zdrowie dzieci, które miały te operacje zostały następnie przeanalizowane dla diagnozy 28 oddechowych, zakaźnych i alergicznych chorób i w porównaniu do dzieci, które nie miały operacji, po upewnieniu się, że wszystkie dzieci miały ogólny dobry stan zdrowia.

„Obliczyliśmy ryzyko choroby w późniejszym okresie życia w zależności od tego, czy migdałki, migdałki lub oba zostały usunięte w ciągu pierwszych 9 lat życia,” mówi Byars, który prowadził badanie wraz ze Stephenem Stearnsem z Uniwersytetu Yale i Jacobusem Boomsma z Uniwersytetu w Kopenhadze.

„Ten wiek został wybrany, ponieważ ujmuje, kiedy te operacje są najczęściej wykonywane, a także kiedy migdałki i migdałki są najbardziej aktywne w odpowiedzi immunologicznej organizmu i rozwoju.”

Po usunięciu migdałków, względne ryzyko dla tych, którzy mieli operację znaleziono zwiększyć cztery lub pięć razy dla zapalenia ucha środkowego.

Tonsillektomia znaleziono być związane z prawie potrojone ryzyko względne-ryzyko dla tych, którzy mieli operację w porównaniu do tych, którzy nie dla chorób górnych dróg oddechowych. Obejmowały one astmę, grypę, zapalenie płuc i przewlekłą obturacyjną chorobę płuc lub POChP, termin parasolowy dla chorób takich jak przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma.

Ryzyko bezwzględne (które bierze pod uwagę, jak powszechne są te choroby w społeczności) było również znacznie zwiększone na 18,61 procent.

„Związek tonsillektomii z chorobami układu oddechowego w późniejszym okresie życia może być zatem znaczne dla tych ludzi”, dodaje Byars.

Badacze odkryli, że adenoidektomia była związana z ponad dwukrotnie zwiększonym ryzykiem względnym POChP i prawie dwukrotnie zwiększonym ryzykiem względnym chorób górnych dróg oddechowych i zapalenia spojówek. Ryzyko bezwzględne było również prawie podwojone dla chorób górnych dróg oddechowych, ale odpowiadało niewielkiemu wzrostowi dla POChP, ponieważ jest to rzadszy stan w społeczności ogólnie.

Zespół zagłębił się w statystyki, aby ujawnić, ile operacji należało wykonać dla dodatkowej choroby wystąpić niż normalnie, znany jako „liczba potrzebna do leczenia” lub NNT.

„W przypadku tonsillektomii stwierdziliśmy, że tylko pięć osób musiało przejść operację, aby u jednej z nich pojawiła się dodatkowa choroba górnych dróg oddechowych”, mówi Byars.

Większe ryzyko infekcji ucha

Zespół przeanalizował również warunki, które te operacje miały bezpośrednio leczyć, i znalazł mieszane wyniki. Adenoidektomia była związana z istotnie zmniejszonym ryzykiem zaburzeń snu, a wszystkie operacje były związane z istotnie zmniejszonym ryzykiem zapalenia migdałków i przewlekłego zapalenia migdałków, ponieważ te narządy zostały teraz usunięte.

„…nasze wyniki wspierają opóźnienie usunięcia migdałków i migdałków, jeśli to możliwe, co mogłoby pomóc w normalnym rozwoju układu odpornościowego w dzieciństwie…”

Jednakże nie było zmian w nieprawidłowym oddychaniu do wieku 30 lat w przypadku żadnej operacji i nie było zmian w zapaleniu zatok po tonsillektomii lub adenoidektomii.

Po adenotonsillektomii, względne ryzyko dla tych, którzy mieli operacji stwierdzono wzrost cztery lub pięć razy na zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego) i zapalenie zatok również wykazały znaczący wzrost.

Badanie sugeruje, że krótkoterminowe korzyści z tych operacji może nie kontynuować do wieku 30 lat, oprócz zmniejszonego ryzyka zapalenia migdałków (dla wszystkich operacji) i zaburzenia snu (dla adenoidektomii). Zamiast tego, długoterminowe ryzyko dla nieprawidłowego oddychania, zapalenie zatok i zapalenie ucha środkowego były albo znacznie wyższe po operacji lub nie różniły się znacząco.

Czy migdałki są nowym wyrostkiem robaczkowym?

Badacze zauważają, że zawsze będzie potrzeba usunięcia migdałków i migdałków, gdy choroba jest ciężka.

HPV może ukrywać się w migdałkach 'kryptach’

„Ale nasze wyniki przemawiają za opóźnieniem usunięcia migdałków i migdałków, jeśli to możliwe, co mogłoby pomóc w normalnym rozwoju układu odpornościowego w dzieciństwie i zmniejszyć ewentualne ryzyko chorób w późniejszym okresie życia, które zaobserwowaliśmy w naszym badaniu”, mówi Byars.

„W 1870 roku Charles Darwin słynnie powiedział, że wyrostek robaczkowy był bezużytecznym śladem ewolucji, przewidując, że jest zbyt mały, aby przyczynić się do trawienia w jakikolwiek znaczący sposób. Teraz wiemy, że ma również ważną funkcję w układzie odpornościowym, chroniąc przed infekcjami jelitowymi poprzez zachęcanie do wzrostu dobrych bakterii.”

Jak odkryjemy więcej o funkcji tkanek odpornościowych i konsekwencje ich usunięcia na całe życie, zwłaszcza w delikatnym wieku, kiedy ciało rozwija się, to pomoże prowadzić rodziców i lekarzy o tym, jakie zabiegi powinny use.

.