Northern Illinois University Child Development and Family Center School of Family and Consumer Sciences

BY admin
|

Alternatywy dla klapsów Kendra Nenia (Child Development and Family Center Teacher)

Przed zagłębieniem się w ten ciężki temat chcę powiedzieć, że rodzicielstwo jest trudne. Okres. To może być trudna, wyczerpująca i nieoceniająca praca! To normalne, że czujemy się sfrustrowani, źli, zdenerwowani i czasami samotni, gdy pracujemy nad trudnymi decyzjami rodzicielskimi. Wiedz, że nauczyciele tutaj rozumieją wszystkie z tych uczuć związanych z rodzicielstwem. Dlatego piszę o i przedstawiam tę informację, aby dać ci alternatywy i uznać to, co robisz jako rodzic, na codziennej podstawie, nie zawsze jest łatwe.

W tym artykule zdefiniuję i wyjaśnię, czym jest dawanie klapsów; odniosę się do pięciu powodów, aby nie używać klapsów; podzielę się alternatywami dla dawania klapsów, a na koniec podzielę się wskazówkami i poradami, aby pomóc ci podczas tych stresujących czasów.

Co to jest dawanie klapsów? Jest to forma kary cielesnej. Obejmuje uderzanie, policzkowanie, chwytanie, uderzanie, klapsy… traktowanie dziecka w jakikolwiek sposób jest formą kary cielesnej. FYI – Jeśli bijesz swoje dziecko jakimkolwiek przedmiotem (paskiem, szczotką, packą na muchy, drewnianą łyżką), podpada to pod amerykańską definicję znęcania się. Kara cielesna to użycie siły fizycznej z zamiarem spowodowania u dziecka bólu, ale nie obrażeń, w celu korekty lub kontroli zachowania dziecka. Co prowadzi mnie do interesującego faktu; w USA nie wolno nam wykonywać kar cielesnych na żadnym więźniu w naszym systemie poprawczym. Jest to nielegalne, aby to zrobić. Ale kary cielesne wobec dzieci są pomijane raz za razem. Jest to społecznie usankcjonowane.

Dlaczego więc nie powinieneś dawać klapsów swojemu dziecku? Oto pięć punktów, które wyciągnęłam z niedawnego seminarium, w którym uczestniczyłam na konferencji CAEYC, a które przedstawiła dr Michele Knox, profesor psychiatrii na Uniwersytecie w Toledo, College of Medicine, oraz Margarita Hernandez, koordynatorka programu Pillars – Bezpieczny Od Startu, zatytułowanego „Dostałam klapsa i wyszło mi to na dobre.”

  • Kłapanie ma ograniczoną kontrolę. Dwa z pięciu przedstawionych badań wykazały zmniejszone przestrzeganie zasad. Badania te potwierdzają fakt, że dzieci, które były prowadzone przez rodziców i opiekunów, którzy używali stanowczych słownych dyrektyw i dyscypliny, miały wyższy poziom zgodności. U dzieci, które dostały klapsa stwierdzono niższy poziom internalizacji moralnej. Oznacza to, że kiedy rodziców nie ma w domu, dzieci te są o wiele mniej skłonne do dokonywania dobrych wyborów i robienia tego, co powinny robić. Ponadto, większość przypadków znęcania się rozpoczęła się od społecznie usankcjonowanej dyscypliny. Trudno jest pokazać naszym dzieciom, jak utrzymać kontrolę nad ich wyborami, kiedy używamy formy dyscypliny, która prowadzi dorosłych do utraty pełnej kontroli.
  • Dzieci, które dostają klapsy są bardziej agresywne. Innym wynikiem jednego z badań przedstawionych na warsztatach było stwierdzenie, że dzieci, które były bite w wieku trzech lat, były o 50% bardziej agresywne w wieku pięciu lat. Inne wyniki były następujące:
    • wzrosła ilość niewłaściwych zachowań
    • zaszły średnie szkody w relacji rodzic/dziecko;
    • pojawił się pogorszony stan zdrowia psychicznego dzieci;
    • wystąpił wzrost przemocy fizycznej wobec dzieci;
    • wzrost agresji u dorosłych;
    • wzrost zachowań przestępczych u dorosłych;
    • niewielki wzrost ryzyka nadużyć wobec własnego współmałżonka i/lub dzieci.
  • Dzieci, które dostają klapsy mają niższe IQ. Dzieci, które były przekierowywane za pomocą innych form prowadzenia lub dyscypliny, miały IQ o pięć punktów wyższe niż dzieci, które dostawały klapsy. Dlaczego? Kary cielesne lub ciągła groźba przemocy są stresujące! Kiedy osoby są pod wpływem takiej ilości stresu, ma to negatywny wpływ na rozwój mózgu. Podczas wymierzania klapsów dziecku, może dojść do zerowej nauki.
  • Czego uczy dziecko wymierzanie klapsów? Po pierwsze… klapsy uczą dzieci, że przemoc jest w porządku. Mówi, że kiedy inni nie robią tego, co chcesz, aby robili, bicie ich jest rozwiązaniem. Kiedy dajesz klapsa, uczysz swoje dziecko, że ma być niespokojne i agresywne. Dawanie klapsów pokazuje dzieciom, że nie są godne, aby żyć w wolności od przemocy i agresji, tak jak dorośli. Tylko około 50 lat temu bicie żony było społecznie usankcjonowane i oczekiwane. Teraz my, jako kobiety, możemy w pełni oczekiwać tej wolności. To było „w latach 60-tych, ruch wyzwolenia kobiet zaczął zwracać uwagę na przemoc popełnianą wobec kobiet, a ruch bitych kobiet zaczął się formować.” (Źródło: http://www.answers.com/topic/domestic‐violence)
  • „Dostawałam klapsy i wyszło mi to na dobre.” Prawdopodobnie masz rację, ale zatrzymaj się i pomyśl:
    • Wyszedłbyś dobrze, nawet gdybyś nie dostał klapsa (a twoje dzieciństwo byłoby o wiele mniej bolesne).
    • Nie wszystkie dzieci, które dostały klapsa, okazały się złe – ale po co ryzykować? Zrób wszystko co w twojej mocy jako rodzic, aby zapewnić swojemu dziecku najlepszą przyszłość jaką możesz zaoferować.
    • Wtedy nie wiedzieliśmy lepiej… teraz wiemy!

Jeśli ten artykuł jest o nie dawaniu klapsów to my jako rodzice potrzebujemy racjonalnych alternatyw do klapsów, jak również sposobów radzenia sobie z tym co może być frustrujące podczas naszej podróży rodzicielskiej. Więc tutaj jest kilka wskazówek, pomysłów i sugestii. Mam nadzieję, że każdy z was może znaleźć coś, co działa i zastosować do innych strategii rodzicielskich!

Ten Alternatywy Do Dawania Klapsów Destry Maycock

(źródło artykułu: http://www.EzineArticles.com)

Dawanie klapsów jest tylko tymczasowym rozwiązaniem bieżących problemów. Klaps zazwyczaj pozostawia dziecko zastanawiające się: „co mam zrobić inaczej, żeby nie dostać go ponownie?”. Rzadko kiedy po klapsie następuje instrukcja, co dziecko ma robić lub przestać robić. Na ogół jest to nic innego, jak wyładowanie frustracji rodzica skierowanej na dziecko. Uczy dziecko podporządkowania się z powodu strachu, a nie poczucia, co jest dobre, a co złe. Uczy dzieci, że przemoc jest akceptowalnym sposobem rozwiązywania ich problemów. Dzieci, które dostają klapsy często są bardziej narażone na niską samoocenę, agresję, kłamstwa, oszustwa, depresję i zastraszanie. Dawanie klapsów daje przykład, że bicie jest w porządku, kiedy osoba jest zdenerwowana lub zła.

Poniżej znajduje się dziesięć alternatyw dla klapsów, które mogą okazać się pomocne.

  • Dawaj wybór. Wybór daje dziecku pewną kontrolę na zasadach określonych przez rodziców. Rodzice, którzy są naprawdę dobrzy w zapewnianiu wyboru, mają dzieci, które są bardziej posłuszne i dobre w podejmowaniu decyzji!
  • Wycofaj się. Tak, ty rodzic odchodzisz. To jest całkowicie w porządku, aby powiedzieć. „Jestem zbyt zdenerwowany, aby zajmować się tobą w tej chwili; porozmawiamy o tym później.”
  • Zaangażuj kogoś innego. Jeśli czujesz, że Twoje dziecko tak Cię zdenerwowało, że możesz nie panować nad sytuacją, poproś o pomoc kogoś innego, kto nie jest tak mocno zaangażowany w sytuację. Zmniejsza to prawdopodobieństwo, że uderzysz swoje dziecko.
  • Naucz je, czego oczekujesz. Zamiast karać dziecko za niewłaściwe zachowanie, naucz je, co może zrobić inaczej. Powiedz: „Następnym razem proszę odłożyć płaszcz do szafy! Jak możemy pomóc ci pamiętać, aby to zrobić?”
  • Uznaj ich pozytywne zachowania. Więc, gdy odkładają ten płaszcz powiedz im, jak bardzo to doceniasz! Zbyt często rodzice zauważają tylko niewłaściwe zachowania swoich dzieci i lekceważą rzeczy, które robią dobrze.
  • Godzina policyjna. Ogólna zasada to jedna minuta na każdy rok życia dziecka. Miejsce, w którym odbywa się przerwa nie jest tak ważne, jak fakt, że wiążesz niewłaściwe zachowanie z konsekwencjami. Postaraj się, aby było to miejsce, w którym jest cicho, a dziecko nie jest w stanie zwrócić na siebie Twojej uwagi lub zostać nieumyślnie nagrodzone. Jeśli dziecko ma napad złości to jego czas powinien się zacząć, kiedy się uspokoi i będzie w stanie utrzymać to pod kontrolą przez cały czas trwania timeout.
  • Konsekwencja. Zapewnienie logicznej konsekwencji jest często bardzo skuteczne. Zawsze wiąż konsekwencję z niewłaściwym zachowaniem. „Chciałbym móc zabrać cię do sklepu, ale pamiętasz, jak ostatnio biegałeś po sklepie i nie chciałeś mnie słuchać. Cóż, nie mam na to ochoty. Zostajesz w domu z _____. Może następnym razem będziesz w stanie słuchać i możesz iść ze mną.”
  • Pick your battles. Wybierz cztery najlepsze rzeczy, których nie możesz tolerować i skup się na dyscyplinowaniu ich tylko za te cztery zachowania. Dzięki temu dziecko będzie wiedziało, co jest dla ciebie naprawdę ważne, a ty nie będziesz miał wrażenia, że dyscyplinujesz je za każde małe wykroczenie. Zamiast mówić dzieciom, co mają robić, spróbuj powiedzieć im, co zamierzasz zrobić lub na co pozwolić. „Z przyjemnością zabiorę cię do twoich przyjaciół, kiedy skończysz swoje obowiązki.”
  • State your request in the positive. Czy kiedykolwiek zauważyłeś, że zazwyczaj wyrażamy prośby lub wydajemy polecenia w sposób negatywny? Pierwszą rzeczą, którą słyszy dziecko jest to, czego nie może mieć. Już sama zmiana struktury prośby zwiększy współpracę Twojego dziecka. Staraj się mówić o rzeczach w sposób pozytywny, mówiąc im, co mogą mieć lub na co pozwolisz. They are less likely to argue when you are telling them what they can have or what you will allow.

12 Simple Alternatives to Lashing out at Your Child

  • Take a deep breath… and another. Następnie przypomnij sobie, że to ty jesteś dorosły.
  • Zamknij oczy i wyobraź sobie, że słyszysz to, co ma usłyszeć twoje dziecko.
  • Zaciśnij usta i policz do 10… lub 20.
  • Posadź dziecko na krześle do odpoczynku (jedna minuta na każdy rok jego wieku).
  • Posadź siebie na krześle do odpoczynku. Zastanów się, dlaczego jesteś zły; czy to twoje dziecko, czy też jest ono po prostu wygodnym celem dla twojego gniewu?
  • Zadzwoń do przyjaciela.
  • Jeśli ktoś może pilnować dzieci, wyjdź na zewnątrz i przejdź się.
  • Weź gorącą kąpiel lub spryskaj twarz zimną wodą.
  • Przytul poduszkę.
  • Włącz jakąś muzykę. Może nawet zaśpiewaj razem.
  • Podnieś ołówek i zapisz tyle pomocnych słów, ile tylko przyjdzie ci do głowy. Zapisz listę.
  • Zadzwoń pod numer 1-800-4-A-CHILD

.