Diagnostyka różnicowa dla ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego: Epiploic Appendagitis | RegTech

Discussion

Appendices epiploicae są szypułkowymi strukturami wyściełającymi przedłużenie okrężnicy. Zwykle są one ułożone w dwóch osiowych rzędach od okrężnicy wstępującej do dystalnej esicy. Prawidłowy dorosły człowiek ma zwykle około 50-100 wyrostków robaczkowych (appendices epiploicae). Pierwotne epiploic appendagitis jest rzadkim stanem, w którym skręcenie i zapalenie wyrostka robaczkowego epiploic może powodować zlokalizowany ból brzucha . Epiploic appendagitis wpływa na okrężnicy esowatej więcej niż okrężnicy wstępującej . Miejsce bólu może się różnić w zależności od położenia zapalonego wyrostka. Stan ten jest często mylony z zapaleniem uchyłków esicy, ale może naśladować ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, gdy występuje po prawej stronie. Dotyka on osób w średnim wieku, a szczyt zachorowań przypada na wiek około 40 lat. Necrosis of the epiploic appendages jest powszechnie ze względu na niedokrwienie, albo wtórne do skrętu lub spontanicznej zakrzepicy, ale może być również ze względu na nie naczyniowego zdarzenia .

Pacjenci zazwyczaj prezentują z nagłym początkiem ostrego miejscowego bólu albo w lewym lub prawym dole biodrowym. Mogą być związane z tym minimalne objawy żołądkowo-jelitowe. Temperatura i liczba białych krwinek mogą być prawidłowe lub nieznacznie podwyższone. Epiploic appendagitis jest rzadko diagnozowane przedoperacyjnie z powodu braku patognomonicznych cech klinicznych .

Ultrasonografia i tomografia komputerowa są dobrymi metodami radiologicznymi w diagnostyce epiploic appendagitis. Charakterystycznym objawem zawału wyrostka robaczkowego jest hiperechogeniczna, nieściśliwa owalna struktura w pobliżu ściany okrężnicy. Zmiana ta będzie wykazywać brak przepływu krwi na kolorowym dopplerze. Wraz z rosnącym wykorzystaniem tomografii komputerowej do oceny przypadków ostrego bólu brzucha, diagnoza przedoperacyjna jest obecnie bardziej powszechna. W obecnej erze laparoskopia diagnostyczna jest prawdopodobnie dobrą metodą ustalenia prawidłowej diagnozy, a ostateczne zarządzanie może być wykonane podczas tej samej procedury.

Gdy można postawić ostateczną diagnozę przedoperacyjną, wymagane jest leczenie zachowawcze antybiotykami, środkami przeciwbólowymi i opieką wspomagającą, ale w przypadkach, gdy diagnoza zostaje postawiona podczas eksploracji operacyjnej, leczenie polega na podwiązaniu i wycięciu tkanki martwiczej z odwróceniem mięśniówki. W zależności od stopnia skręcenia i/lub stanu zapalnego, w badaniu okołooperacyjnym można stwierdzić obecność flegmony, gazowego ropnia nadłonowego, zawału wyrostka nadłonowego lub masy okrężnicy. W naszym przypadku znalezisko było takie, że zawał wyrostka robaczkowego epiploica.

Nasz przypadek podkreśla fakt, że zapalenie wyrostka robaczkowego wyściełającego proksymalną część okrężnicy wstępującej, choć rzadkie, powinno być brane pod uwagę jako rozpoznanie różnicowe dla ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego.

.