Przeciwciała antysyntetazowe w laboratoriach klinicznych: znaczenie korelacji klinicznej i immunofluorescencji pośredniej. Odpowiedź na: Komentarz do: 'Idiopatyczne miopatie zapalne i zespół antysyntetazowy: contribution of antisynthetase antibodie… | Annals of the Rheumatic Diseases

BY admin
|
  • autoprzeciwciała
  • autoimmunizacja
  • epidemiologia

Ostatnio opublikowaliśmy retrospektywne, dwuośrodkowe badanie 37 pacjentów z klinicznym podejrzeniem idiopatycznej miopatii zapalnej (IIM) lub zespołu antysyntetazy (ASSD), i autoprzeciwciałami przeciwko syntezie aminoacylo-transferowej RNA (ARS) w immunoblocie myositis. Omówiliśmy w nim rolę ARS w kryteriach klasyfikacji IIM i ASSD oraz możliwe nakładanie się obu tych kryteriów.1

W odniesieniu do wykrywania ARS, poprzednie badania wykazały różnice w swoistości pomiędzy różnymi testami komercyjnymi; dlatego też, w porozumieniu z wysoce odpowiednimi uwagami zgłoszonymi przez Knitza i wsp. do naszego raportu, uważamy, że obowiązkowa jest ich staranna interpretacja.2 3 W ten sposób, w ostatnim przeglądzie Damoiseaux i wsp. zaproponowali, że aby zapewnić wysoką swoistość autoprzeciwciał swoistych dla zapalenia mięśni w testach wieloswoistych, użyteczne może być1: ustalenie odpowiednich wartości odcięcia w immunoblocie2; skorelowanie wyników z innym testem monoswoistym (tj. ELISA lub test immunoprecypitacji) lub3 z testem immunofluorescencji pośredniej HEp-2 (IIFA); oraz4 skorelowanie ich również z informacjami klinicznymi.2 Dodatkowo, interesujące jest wspomnieć, że ostatnie zalecenia Międzynarodowego Konsensusu w sprawie Wzorców Przeciwciał Przeciwjądrowych (ICAP), opisują, że nie wszystkie ARS produkują wzór IIFA i że są bardziej prawdopodobne, aby prezentowały wzory AC-19 (gęste, drobne plamki) i AC-20 (drobne plamki).4

Jeśli chodzi o codzienną praktykę stosowania tych aspektów metodologicznych w naszych laboratoriach. (1) Zastosowanym testem typu blot był Euroline myositis profile three firmy Euroimmun, a zakresy referencyjne producenta były przestrzegane.1 (2) Wszystkie przypadki z pozytywnym wynikiem anty-Jo1 zostały potwierdzone testem ELISA; niemniej jednak, podobnie jak w większości laboratoriów klinicznych, nie posiadamy testu ELISA dla innych niż anty-Jo1 ARS lub testu immunoprecypitacji. (3) Wszystkie przypadki były skorelowane z IIFA; jednak ze względu na to, że nie jest on wystarczająco czuły dla spektrum ARS, przypadki z klinicznym podejrzeniem IIM lub ASSD zostały włączone do naszej serii, nawet bez prezentowania wzoru cytoplazmatycznego.2 (4) W naszych laboratoriach immunobloty zapalenia mięśni są wykonywane tylko przy odpowiednim podejrzeniu klinicznym; tak więc 33 z 37 przypadków (89,2%) prezentowało co najmniej jedną z manifestacji klinicznych zawartych w klasycznej triadzie ASSD (tabela 1).

Zobacz tę tabelę:

  • View inline
  • View popup
Tabela 1

Objawy kliniczne i spełnienie kryteriów rozpoznania ASSD u pacjentów z dodatnimi przeciwciałami antysyntetazowymi*

W odniesieniu do IIFA, interesujące jest wspomnieć, że zaobserwowaliśmy różnice w sposobie raportowania ich przez nasze laboratoria. W jednym z ośrodków raportowano je jako dodatnie (tytuł ≥1/160) lub ujemne, bez rozróżnienia ich wzorca; w ten sposób tylko 6 z 10 analizowanych przypadków raportowano jako dodatnie, w tym te, które spełniały kryteria ASSD Solomona (n=2). W drugim ośrodku, którego Laboratorium Autoimmunologiczne od 15 lat posiada zewnętrzny certyfikat UK National External Quality Assessment Service, raporty IIFA były bardziej rygorystyczne. W nim wszystkie przypadki (n=27) prezentowały dodatni wynik IIFA (tytuł ≥1/80): 19 przypadków (70,4%) z cytoplazmatycznym wzorem plamistym lub wzorem AC-19/AC-20, jeśli zostały wykonane po pierwszej publikacji ICAP w 2015 roku (10 z nich prezentowało towarzyszący wzorzec jądrowy), a osiem przypadków (29,6%) prezentowało tylko wzorzec jądrowy. Oceniając kryteria diagnostyczne ASSD, 25 przypadków (92,6%) spełniało kryteria Connorsa, a 15 z nich (55,5%) spełniało również kryteria Solomona. Korelując te kryteria, 13 z 27 przypadków z klinicznym podejrzeniem IIM lub ASSD i dodatnim ARS (48,1%) prezentowało cytoplazmatyczny, plamisty wzór IIFA i również spełniało kryteria Solomona; reprezentując 68,4% przypadków z tymi wzorami IIFA i 86,6% tych, które spełniały kryteria Solomona. Pozostałe dwa przypadki spełniające kryteria Solomona (13,3%) prezentowały tylko wzór jądrowy.

Podsumowując, zgodnie z poprzednimi badaniami, nasze wyniki sugerują, że odpowiednie podejrzenie kliniczne ASSD i obecność cytoplazmatycznych plamek w IIFA, może zabezpieczyć specyficzność ARS wykrytego przez immunobloty zapalenia mięśni, a także zwiększa prawdopodobieństwo spełnienia kryteriów ASSD Solomona. Dodatkowo, różnice obserwowane w raportach IIFA pomiędzy naszymi ośrodkami podkreślają znaczenie inicjatyw International Autoantibody Standardization i ICAP4-6; których wdrożenie w laboratoriach klinicznych mogłoby ułatwić rozwój badań wieloośrodkowych, a w konsekwencji ocenę przeciwciał o niskiej częstotliwości, a także różnych wzorów IIFA, które powinny być uwzględnione w przyszłych kryteriach klasyfikacji IIM i ASSD.

Podziękowania

Hiszpańskie Towarzystwo Reumatologiczne, Medical College of Las Palmas.

  1. ↵
    1. Greco M,
    2. García de Yébenes MJ,
    3. Alarcón I, et al

    . Idiopatyczne miopatie zapalne i zespół antysyntetazowy: wkład przeciwciał antysyntetazowych w poprawę obecnych kryteriów klasyfikacji. Ann Rheum Dis 2019;78:1291-2.doi:10.1136/annrheumdis-2019-215031pmid:http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30910990

  2. ↵
    1. Damoiseaux J,
    2. Vulsteke J-B,
    3. Tseng C-W, et al

    . Autoantibodies in idiopathic inflammatory myopathies: clinical associations and laboratory evaluation by mono- and multispecific immunoassays. Autoimmun Rev 2019;18:293-305.doi:10.1016/j.autrev.2018.10.004

  3. ↵
    1. Knitza J,
    2. Cavagna L,
    3. Schett G, et al

    . Odpowiedź na: 'Idiopathic inflammatory myopathies and antisynthetase syndrome: contribution of antisynthetase antibodies to improve current classification criteria’ by Greco et al. Ann Rheum Dis 2020;79:e85.doi:10.1136/annrheumdis-2019-215484pmid:http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30995979

  4. ↵
    1. Damoiseaux J,
    2. Andrade LEC,
    3. Carballo OG, et al

    . Znaczenie kliniczne wzorów immunofluorescencji pośredniej HEp-2: perspektywa międzynarodowego konsensusu w sprawie wzorów ANA (ICAP). Ann Rheum Dis 2019;78:879-89.doi:10.1136/annrheumdis-2018-214436pmid:http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30862649

  5. ↵
    1. Damoiseaux J,
    2. Andrade LE,
    3. Fritzler MJ, et al

    . Autoantibodies 2015: from diagnostic biomarkers toward prediction, prognosis and prevention. Autoimmun Rev 2015;14:555-63.doi:10.1016/j.autrev.2015.01.017

  6. ↵
    1. Conrad K,
    2. Andrade LEC,
    3. Chan EKL, et al

    . From autoantibody research to standardized diagnostic assays in the management of human diseases – report of the 12th Dresden Symposium on autoantibodies. Lupus 2016;25:787-96.doi:10.1177/0961203316644337

.