Pstrąg Apache
Dążenia do odzyskania i zarządzania pstrągiem Apache trwają od lat 40-tych XX wieku. Pstrągi Apaczów są hodowane w federalnych i stanowych wylęgarniach, a hodowane ryby były używane do pomocy w odzyskiwaniu i utrzymaniu populacji dla wędkarstwa sportowego w niektórych strumieniach i zbiornikach wodnych.
Podczas gdy IUCN uważa pstrąga Apaczów za krytycznie zagrożonego, jest on wymieniony jako zagrożony na mocy ustawy o gatunkach zagrożonych. Około 100 lat temu, można je było znaleźć w 600 milach (970 km) strumieni w Górach Białych. Do późnych lat 60-tych ich zasięg został zredukowany do około 30 mil (48 km) tych strumieni. Po uchwaleniu ustawy o zagrożonych gatunkach z 1969 roku, stały się one jednym z pierwszych gatunków wymienionych na jej mocy. Kiedy ta ustawa została zastąpiona przez Endangered Species Act z 1973 roku, stały się one jednym z pierwszych gatunków ryb chronionych na mocy nowszej ustawy. Liczebność populacji tego gatunku wciąż rośnie.
Dzisiaj głównym zagrożeniem dla pstrąga Apache jest jego łatwa hybrydyzacja z pstrągiem tęczowym i duże pożary lasów. Pstrągi gardłowe są również genetycznie podobne i krzyżują się z pstrągami Apaczów, naruszając czystość genetyczną każdego gatunku. Zasięg pstrąga Apache pozostaje ograniczony, co naraża go na niebezpieczeństwo, ale obecnie jest on na tyle powszechny, że dozwolone są ograniczone połowy.
Wiele z potoków Mount Baldy, które są twierdzą pstrąga Apache jest całkowicie zamkniętych dla wędkarzy. Możliwości połowu i wypuszczania dzikiego (urodzonego w strumieniu), czystego szczepu pstrąga Apaczów istnieją w ograniczonej liczbie obszarów. Ponadto, istnieją liczne możliwości konsumpcyjnego połowu pstrąga Apache w wodach, gdzie nie występuje naturalna reprodukcja, a populacja pstrąga Apache jest wynikiem zarybiania.
.