screenrant.com

Despite being in the same ballpark, being a talented performer in front of the camera does not necessarily equate to being a talent behind it. To zupełnie różne rzemiosła. To różnica między cyrkowcem utrzymującym jeden lub dwa talerze w ruchu a utrzymującym sto talerzy w ruchu jednocześnie.

Jak aktorzy pojawiają się w branży, mogą zacząć produkować lub pisać, ale niewielu ma talenty wymagane, a nawet skłonności, aby zacząć wywoływać strzały i krzyczeć przez megafon. Jednak raz na jakiś czas, znany aktor staje za kamerą i czuje się jak w domu. Oto 15 aktorów, którzy zostali wielkimi reżyserami.

15 Clint Eastwood

Wielki przełom w karierze Clinta Eastwooda nastąpił, gdy mierzący 6 stóp 4 aktor został w jakiś sposób dostrzeżony przez asystenta pracującego nad westernowym serialem telewizyjnym Rawhide i został zaproszony na przesłuchanie. Został przyjęty do obsady, a serial okazał się wielkim sukcesem i był emitowany przez ponad siedem lat. Chcąc otrząsnąć się z młodej i naiwnej postaci Rowdy’ego Yatesa, Eastwood wystąpił w westernowym klasyku Sergio Leone, A Fistful of Dollars, a reszta to już historia.

W 1971 roku Eastwood zadebiutował jako reżyser thrillerem psychologicznym Play Misty for Me. Dwa lata później wyreżyserował swój pierwszy western, High Plains Drifter. Przez resztę lat 70. i 80. Eastwood tworzył solidne i średnie filmy, z których najbardziej znany jest jako Harry Callahan w serii filmów o Brudnym Harrym. W 1992 roku ożywił gatunek westernu filmem „Bez przebaczenia” (Unforgiven), brutalnym, realistycznym i łamiącym konwencje, który zdobył cztery Oscary, w tym za najlepszy film i reżyserię. Powtórzył ten wyczyn w 2004 roku filmem Million Dollar Baby, który również zdobył cztery Oscary i przyniósł mu drugą nagrodę za Najlepszy Film i Najlepszego Reżysera. W 2004 roku film „Bez przebaczenia” został również wpisany do National Film Registry za „znaczenie kulturowe, historyczne lub estetyczne”. Nie można dostać dużo wyższej pochwały niż ta.

14 Penny Marshall

Pierwszy występ aktorski Penny Marshall musiał być trochę ciosem dla ego. Została zatrudniona do reklamy szamponu, aby zagrać kobietę „Przed” ze złymi włosami, naprzeciwko legendarnej piękności Farrah Fawcett jako kobiety „Po”. Auć. Marshall pojawiła się w kilku programach telewizyjnych, w tym w powtarzającej się roli w The Odd Couple. Jej brat Garry Marshall, twórca serialu Happy Days, obsadził ją wraz z aktorką Cindy Williams w roli dwóch przemądrzałych pracownic browaru. Były one takim hitem wśród widzów, że Marshall stworzył spin-off programu Laverne & Shirley, który w szczytowym momencie był najchętniej oglądanym amerykańskim programem w telewizji, przyćmiewając Happy Days.

Garry zachęcał ją również do reżyserowania, co też uczyniła. Wyreżyserowała cztery odcinki Laverne & Shirley, zanim zadebiutowała jako reżyser filmu fabularnego w 1986 r. Jumpin’ Jack Flash, komedii szpiegowskiej z Whoopi Goldberg w roli głównej, która jest dokładnie tak wspaniała, jak brzmi (podpowiedź: wcale nie). Na szczęście Marshall wyreżyserowała jeszcze film Big z Tomem Hanksem w roli głównej, który stał się pierwszym filmem wyreżyserowanym przez kobietę, który zarobił ponad 100 milionów dolarów w kasie. Uroczy film o baseballu A League of Their Own (kolejny pojazd Hanksa) był kolejnym wielkim hitem Marshall i również on został włączony do National Film Registry w 2012 roku.

13 Charlie Chaplin

Charlie Chaplin pozostaje jedną z najbardziej ikonicznych gwiazd filmowych, jakie kiedykolwiek pojawiły się na srebrnym ekranie, i jest bez wątpienia najbardziej znanym aktorem ery kina niemego. Zaczął grać już w wieku pięciu lat i występował w licznych produkcjach scenicznych. Jako młody człowiek przyłączył się do odnoszącej sukcesy trupy komediowej, a podczas ich drugiego amerykańskiego tournée w 1913 roku zaproponowano mu występy w filmach. Chaplin zadebiutował w filmie Making a Living z 1914 roku, ale to w drugim filmie, Kid Auto Races at Venice, po raz pierwszy wystąpił jako legendarny bohater, „Tramp”.

Po nieporozumieniu z reżyserem Chaplin zaryzykował i postawił własne pieniądze na szali, aby wyreżyserować film Caught in the Rain z 1914 roku. Film okazał się wielkim hitem i od tego momentu Chaplin reżyserował wszystkie komedie Keystone Studios, w których występował. Wkrótce stał się najbardziej znanym żyjącym aktorem, a także fenomenem kulturowym. Jako reżyser, Chaplin był swego rodzaju perfekcjonistą, kiedyś rzekomo poprosił aktorkę na planie filmu City Lights o wykonanie 342 ujęć, na których wypowiedziała dwa słowa: „Flower, sir?”. W ciągu swojej kariery Chaplin wyreżyserował ponad 70 filmów, w tym klasyki wszech czasów, takie jak Imigrant, Gorączka złota, Modern Times i spoof Hitler Wielki dyktator. Dla tych z was, którzy śledzą w domu, 5 z jego filmów zostało dodanych do National Film Registry.

12 Jon Favreau

Jon Favreau otrzymał swoją pierwszą rolę filmową jako „D-Bob” w klasyku sportowym Rudy z 1993 roku, gdzie po raz pierwszy spotkał przyjaciela i wieloletniego współpracownika Vince’a Vaughna. Po pojawieniu się w jednym z odcinków Seinfelda, Favreau przeniósł się do Los Angeles i podjął podwójną pracę jako aktor i scenarzysta w filmie Swingers z 1996 roku, w którym wystąpił również Vaughn. Następnie dostał powtarzającą się rolę milionera Moniki, Pete’a Beckera w Przyjaciołach i od tamtej pory ma na swoim koncie liczne role filmowe i telewizyjne.

Debiutem reżyserskim Favreau był film Made z 2001 roku, duchowy następca Swingers, w którym również wystąpił Vince Vaughn. Największe hity mainstreamu przyniosły mu dwa pierwsze filmy o Iron Manie, które zapoczątkowały wszechobecne obecnie Kinowe Uniwersum Marvela. Choć trudno to sobie wyobrazić, Favreau musiał początkowo walczyć o to, by Marvel zaakceptował Roberta Downeya Jr. w roli Tony’ego Starka. Favreau nie tylko zapoczątkował sukces wspólnego uniwersum Marvela, ale także podjął najważniejszą decyzję w prawie dziesięcioletniej historii tej serii (obsadzenie RDJ). Jego najnowsze dzieło, Księga dżungli, trafia do kin 15 kwietnia.

11 Terry Gilliam

Gilliam zaczynał jako rysownik i animator, ale stał się sławny jako członek Latającego Cyrku Monty Pythona. Zaczął jako tylko animator dla kreskówek przerywnikowych używanych do łączenia live-action skecze razem, ale wkrótce stał się pełnoprawnym członkiem trupy komediowej. Odegrał wiele ról w trakcie trwania serii, w tym ulubionego przez fanów Rycerza z Kurczakiem, cichego rycerza w pełnej zbroi, który podchodził do ludzi, zwykle po tym, jak powiedzieli coś głupiego, i policzkował ich surowym kurczakiem.

Współreżyserował Monty Python i Święty Graal z Terrym Jonesem, który jest często uważany za jeden z najlepszych filmów komediowych wszech czasów. Jako solista zadebiutował w 1977 roku filmem Jabberwocky, który otrzymał mieszane recenzje, ale stał się kultowym klasykiem. Gilliam lubi reżyserować w tematycznych trylogiach, począwszy od „Trylogii wyobraźni”, na którą składają się „Bandyci czasu”, „Brazil” i „Przygody barona Munchausena”. Następnie wyreżyserował Bruce’a Willisa w filmie 12 małp oraz, co najbardziej znane, Johnny’ego Deppa w trippowym klasyku Fear and Loathing in Las Vegas.

10 Harold Ramis

Zacząwszy karierę w grupie improwizacyjnej, Harold Ramis wkrótce połączył siły z innymi wschodzącymi gwiazdami komedii, takimi jak John Belushi, Bill Murray i Christopher Guest, w programie komediowym SCTV, w którym występował i współtworzył scenariusze. Opuścił program, aby współtworzyć film National Lampoon’s Animal House, który stał się wielkim hitem w tamtych czasach dzięki swojemu pikantnemu humorowi.

Zadebiutował jako reżyser w komediowym klasyku Caddyshack, ale nadal działał i pisał. Wraz z Danem Aykroydem, napisał i zagrał w Ghostbusters i Ghostbusters II, występując jako naukowiec i kolekcjoner zarodników, pleśni i grzybów, dr Egon Spengler. Wielu uważa, że jego arcydziełem jest „Dzień świstaka” z 1993 roku, który zarówno wyreżyserował, jak i współtworzył. W drugiej części swojej kariery miał również zwyczaj pokazywania się jako przytulny tata, gotowy do wygłaszania domowych mądrości, jak w filmie „Knocked Up” i niestety usuniętych scenach z „Wierności”. Zarówno Ghostbusters, jak i Groundhog Day zostały zakonserwowane i dodane do National Film Registry.

9 Kenneth Branagh

Jeden z najwybitniejszych aktorów szekspirowskich naszego pokolenia, Branagh występował w sztukach Szekspira na scenie od lat, zanim jeszcze kamera została mu przystawiona do twarzy. Branagh wystąpił w wielu rolach telewizyjnych, zanim wyreżyserował i zagrał główną rolę w Henryku V (1989). Od tego czasu pojawił się jako aktor w takich filmach jak Walkiria, Harry Potter i Komnata Tajemnic oraz Dziki Zachód, gdzie wcielił się w postać doktora Arlissa Lovelessa, lepiej znanego jako pilot dziwacznego gigantycznego mechanicznego pająka.

Branagh kontynuował walenie w bęben Barda po Henryku V, reżyserując adaptacje Wiele hałasu o nic, Stracone zachody miłości i Hamleta, przerywając tylko po to, aby wyreżyserować i zagrać we Frankensteinie Mary Shelley u boku Roberta De Niro. W tamtym czasie mógł wydawać się dziwnym wyborem, ale decyzja Marvela, by powierzyć mu reżyserię Thora z 2011 roku, okazała się dla studia krytycznym i finansowym strzałem w dziesiątkę. Szekspirowski dramat o Asgardzie wciąż miał znacznie więcej sensu na papierze niż wyreżyserowany przez niego trzy lata później Jack Ryan: Shadow Recruit.

8 Sofia Coppola

Sofia Coppola rozpoczęła swoją karierę aktorską niezwykle młodo, grając niemowlę w scenie chrztu w Ojcu chrzestnym, arcydziele jej ojca Francisa Forda Coppoli. Sofia pojawiła się w obu sequelach, ale to jej płaski występ w Ojcu chrzestnym: Część III, która przyciągnęła wiele nienawiści od zagorzałych fanów serii, choć na jej obronę powiem, że prawie każdy aktor wydaje się nieco pozbawiony życia, gdy gra naprzeciwko hiper-ognistego Ala Pacino. Wystąpiła w kilku innych filmach ojca, takich jak Rumble Fish i Peggy Sue Got Married, zanim po raz pierwszy pojawiła się w filmie nie prowadzonym przez Coppolę, w oryginalnej wersji Frankenweenie Tima Burtona z 1984 roku, choć występuje pod pseudonimem scenicznym „Domino”.

Samobójstwa dziewic to jej pierwszy raz na fotelu reżysera, który przyniósł jej znaczące uznanie krytyków. Następnie w 2003 roku nakręciła film „Lost in Translation”, który był nominowany do czterech Oscarów. Od tego czasu wyreżyserowała Marie Antoinette, Somewhere, The Bling Ring i, co raczej dziwne, specjalny film Netflixa A Very Murray Christmas.

7 Rob Reiner

Bardzo podobnie jak jego była żona Penny Marshall, Rob Reiner rozpoczął swoją przygodę z aktorstwem, grając niewielkie role dla telewizji. Pojawił się w serialu Batman z lat 60-tych, a także w odcinkach The Andy Griffith Show i The Beverly Hillbillies. Sławę przyniosła mu rola Mike’a Stivica (zwanego przez patriarchę Archiego Bunkera „Meathead”) we „Wszystko w rodzinie”. Wszystko w rodzinie było niezwykle popularne i przez pięć lat z rzędu zajmowało pierwsze miejsce w rankingach oglądalności Nielsena, co było pierwszym serialem, który osiągnął taki wynik. Reiner zdobył również dwie nagrody Emmys za rolę Stivica.

Pierwszym krokiem Reinera w kierunku filmu fabularnego był przezabawny mockument z 1984 roku This is Spinal Tap, który, jak się domyślacie, został dodany do National Film Registry przez Bibliotekę Kongresu w 2002 roku. Następnie reżyserował takie klasyki jak Stand By Me, When Harry Met Sally, The Princess Bride, Misery i A Few Good Men. Niestety, nakręcił też kilka poważnych niewypałów, w tym Północ, film, który stał się przyczyną jednej z najsłynniejszych krytycznych uwag Rogera Eberta: „Nienawidziłem tego filmu. Nienawidziłem, nienawidziłem, nienawidziłem, nienawidziłem, nienawidziłem tego filmu!”. Mimo to, kiedy ma się w swoim katalogu filmy takie jak Spinal Tap i The Princess Bride, można sobie pozwolić na bombę lub dwie.

6 Mel Gibson

Mel Gibson rozpoczął swoją karierę w australijskim teatrze, ale szybko przeszedł do kina, a jego pierwszą rolą był film o australijskim surferze Summer City z 1977 roku. Jego pierwszą główną rolą był oczywiście Max Rockatansky w oryginalnym Mad Maxie George’a Millera, ale amerykańską sławę zdobył dopiero w sequelu, Wojownik szos, który ukazał się w USA. Niespodziewany hit uczynił z niego megagwiazdę w Stanach Zjednoczonych, gdzie wcielił się w postać Martina Riggsa w niezwykle popularnej serii Zabójcza broń, zapewniając sobie tym samym miejsce wśród hollywoodzkich gwiazd.

Gibson wyreżyserował w 1993 roku film Człowiek bez twarzy, a następnie zrobił furorę filmem Braveheart z 1995 roku, który zdobył pięć Oscarów, w tym za najlepszy film i reżyserię. Później wyreżyserował jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów w historii, Pasję Chrystusa w 2004 roku, która stała się najlepiej zarabiającym nieanglojęzycznym filmem wszechczasów, a także niedocenione Apocalypto w 2006 roku. Niestety, życie osobiste Gibsona i jego rasistowskie tyrady przyćmiły jego artystyczne osiągnięcia i nadszarpnęły jego publiczny wizerunek, ale pomimo jego wad poza kamerą, pozostaje on niezwykle utalentowanym aktorem/reżyserem.

5 Jodie Foster

Jodie Foster jest kimś, kto wydaje się urodzony, aby być na ekranie. Już w wieku trzech lat była dziecięcą modelką, a w wieku pięciu lat zaczęła występować w sitcomie Mayberry R.F.D.. Następnie konsekwentnie pracowała, aż do momentu, gdy stała się gwiazdą w filmie „Taksówkarz” Martina Scorsese, za rolę nastoletniej prostytutki Iris, za którą otrzymała nominację do Oscara. Później Foster stała się idolką nastolatek dzięki rolom w Bugsy Malone i oryginalnym Freaky Friday, a prawdopodobnie jej najbardziej kultową rolą była Clarice Starling w Milczeniu owiec, która to rola przyniosła jej drugiego Oscara (wygrała również za Oskarżonego w 1988 roku).

Mały człowiek Tate’a z 1991 roku był debiutem reżyserskim Foster, w którym również wystąpiła. Film otrzymał pozytywne recenzje i osiągnął dobre wyniki w kasie. Następnie w 1995 roku nakręciła „Home for the Holidays”, dramat/komedię z udziałem przyszłego Iron Mana Roberta Downeya Jr. i Holly Hunter (Batman v Superman). Po szesnastoletniej przerwie, podczas której skupiła się na aktorstwie i produkcji, Foster ponownie chwyciła za megafon. W 2011 roku wyreżyserowała film „The Beaver” Mela Gibsona, opowiadający o chorym psychicznie mężczyźnie, który komunikuje się wyłącznie za pomocą lalki bobra. Od tamtej pory wyreżyserowała jeden odcinek serialu „House of Cards” oraz dwa odcinki „Orange is the New Black”. Jej czwarty film fabularny, Money Monster, z George’em Clooneyem w roli głównej, ukaże się w maju tego roku.

4 George Clooney

Teraz jedna z największych gwiazd na świecie, Clooney miał powtarzającą się rolę w Roseanne, a także występował w serialu NBC Sisters, zanim jego kariera nabrała rozpędu. Jednak to rola Dr. Douga Rossa w serialu ER uczyniła go sławnym i otworzyła wiele drzwi do jego kariery. Wystąpił w filmie Roberta Rodrigueza Od zmierzchu do świtu, romansie One Fine Day, a nawet zagrał Batmana w filmie The Film That Shall Not Be Named. Po odejściu z ER, współpracował z braćmi Coen przy filmie O Brother, Where Art Thou?, a także wystąpił w udanej trylogii Ocean’s 11.

Clooney po raz pierwszy stanął za kamerą przy filmie Wyznania niebezpiecznego umysłu z 2002 roku, który spotkał się z pozytywnym przyjęciem, ale to Good Night, and Good Luck z 2005 roku, który wyreżyserował i współtworzył, przyniósł mu prawdziwe uznanie krytyków. Film był nominowany do sześciu Oscarów, w tym za najlepszą reżyserię. Jego kolejny film, Leatherheads, opowiadający o początkach futbolu amerykańskiego, spotkał się z niezbyt przychylnym przyjęciem krytyków, ale po nim nakręcił The Ides of March, projekt znacznie bardziej powszechnie lubiany. Clooney jest jedyną osobą w historii, która była nominowana w sześciu różnych kategoriach podczas rozdania Oscarów: Najlepszy Film, Najlepszy Aktor, Najlepszy Aktor Drugoplanowy, Najlepszy Reżyser, Najlepszy Scenariusz Oryginalny i Najlepszy Scenariusz Adaptowany.

3 Woody Allen

Allan Stewart Konigsberg zmienił nazwisko na Heywood „Woody” Allen, gdy miał 17 lat i stał się odnoszącym sukcesy autorem dowcipów dla słynnych komików tamtych czasów, a wkrótce wylądował jako pisarz w The Ed Sullivan Show i The Tonight Show. Mniej więcej w tym samym czasie Allen występował jako stand-up comedian, rozwijając nerwowy, nebish schtick, z którego stał się znany. Został również dramaturgiem, pisząc kilka przedstawień na Broadwayu, w tym Play it Again, Sam, w którym również wystąpił. Jego pierwszym filmowym występem było napisanie scenariusza do filmu What’s New Pussycat? Podobno Allenowi nie spodobał się końcowy produkt i od tej pory postanowił reżyserować wszystkie swoje filmy. Warto również wspomnieć, że był on jednym z wielu aktorów, którzy zagrali Jimmy’ego Bonda w spoofie z Jamesa Bonda Casino Royale z 1967 roku.

Allen wyreżyserował, zagrał główną rolę i był współautorem scenariusza filmu Take the Money and Run, a następnie nakręcił filmy Everything You Always Wanted to Know About Sex*, Sleeper oraz Love and Death. Film Annie Hall, w którym zagrał również u boku Diane Keaton, zdobył cztery Oscary w 1977 roku, w tym za najlepszy film, najlepszą aktorkę pierwszoplanową, najlepszy scenariusz oryginalny i najlepszą reżyserię. Dwa lata później Manhattan, który przyniósł mu ogromne uznanie krytyków, stał się listem miłosnym do Nowego Jorku. Manhattan został również zakwalifikowany do zachowania w National Film Registry. W ciągu czterech dekad, które upłynęły od tamtego czasu, Allen kontynuował konsekwentną pracę, zdobywając dwa Oscary za najlepszy scenariusz oryginalny do filmów Hannah i jej siostry oraz O północy w Paryżu.

2 Ben Affleck

Ben Affleck rozpoczął karierę występując w rolach głównych i reklamie Burger Kinga. Poznał reżysera Kevina Smitha, kiedy został obsadzony w filmie Mallrats, a Smith napisał dla niego główną rolę w swoim następnym filmie Chasing Amy, który przyniósł mu przyzwoitą ilość pochwał i sławę. Jednak jego kariera nabrała rozpędu, gdy wraz z Mattem Damonem współtworzył scenariusz i zagrał w filmie Good Will Hunting, stając się niemal z dnia na dzień materiałem na głównego bohatera i zdobywając Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny. Potem zagrał jeszcze w Armageddonie, Zakochanym Szekspirze, Pearl Harbor i Daredevilu, co oznaczało spadek jakości. Odbił się jednak, grając gwiazdę telewizyjnego Supermana George’a Reevesa w Hollywoodland. Ostatnio przywdział pelerynę jako Batman w filmie Batman v Superman: Świt sprawiedliwości.

Gone Baby Gone był pierwszym projektem reżyserskim Afflecka i został przyjęty bardzo pozytywnie. Następnie nakręcił znakomity film o napadzie na bank „The Town”, a po nim swój największy sukces – „Argo”, który przyniósł mu trzy Oscary, w tym za najlepszy film. Oczekuje się, że Affleck wyreżyseruje i zagra w kolejnym solowym filmie o Batmanie, który powinien trafić do kin w ciągu najbliższych 3 lat lub w inny sposób.

1 Ron Howard

Ron Howard zyskał sławę w wieku zaledwie 6 lat jako Opie Taylor w The Andy Griffith Show, występując w ponad 200 odcinkach. Następnie grał niewielkie role w innych słynnych serialach, takich jak I Spy, Gentle Ben, Lassie, M*A*S*H i Bonanza, zanim otrzymał długoletnią rolę Richiego Cunninghama w szalenie popularnym Happy Days. W filmie pojawił się w American Graffiti George’a Lucasa i jego sequelu, a także w fantastycznie zatytułowanym The First Nudie Musical.

Debiut reżyserski Howarda nastąpił w formie Grand Theft Auto z 1977 roku (bez związku z brutalnymi grami wideo), w którym również wystąpił. Następnie wyreżyserował filmy o syrenach: Splash, Cocoon, Willow i Backdraft. Jednak to film Apollo 13, z Tomem Hanksem w roli głównej, zaczął zdobywać uznanie Howarda – był nominowany do dziewięciu Oscarów. W 2002 roku film Piękny umysł przyniósł złoto, zdobywając cztery Oscary, w tym za najlepszy film i reżyserię. Howard kontynuuje reżyserię hitów kinowych, takich jak Kod da Vinci, a także bardziej offowych pozycji, takich jak Frost/Nixon czy Rush. Trzeci film z serii Kod da Vinci, Inferno, ma trafić do kin jesienią tego roku.

–

Czy pominęliśmy któregoś z Twoich ulubionych aktorów, którzy zmienili się w reżyserów? Daj nam znać w komentarzach!

About The Author