Song Hallelujah by Leonard Cohen

Hallelujah to piosenka skomponowana przez Leonarda Cohena, zawarta na albumie Varius Positions z 1984 roku. Piosenka została później nagrana przez Jeffa Buckley’a w 1994 roku, i przeważyła jako jedna z najpiękniejszych wersji.

Wielu artystów nagrało tę piosenkę i została ona włączona do różnych filmów i reklam. Pierwsza wersja ma cztery zwrotki, a wersja Jeffa Buckleya pięć. Razem obie wersje składają się na siedem zwrotek.

Oryginalna wersja Leonarda Cohena

Ow, I’ve heard there was a secret chord
That David played, and it pleased the Lord
But you don’t really care for music, does you?
Idzie tak, czwarta, piąta
Spadek moll, podniesienie dur
Zdziwiony król komponuje alleluja
Alleluja, alleluja
Twoja wiara była silna, ale potrzebowałeś dowodu
Widziałeś ją kąpiącą się na dachu
Jej piękno i światło księżyca obaliły cię
Przywiązała cię do kuchennego krzesła
Złamała twój tron, i obcięła ci włosy
A z twoich ust wyciągnęła alleluja
Alleluja, alleluja
Mówisz, że wziąłem to imię nadaremno
Nawet nie znam tego imienia
Ale gdybym znał, to co ci do tego?
W każdym słowie jest blask światła
Nieważne, które usłyszałeś
Święte czy złamane alleluja
Alleluja, alleluja
Starałem się jak mogłem, to nie było wiele
Nie mogłem czuć, więc próbowałem dotknąć
Powiedziałem prawdę, nie przyszedłem cię oszukać
I choć wszystko poszło nie tak
Stanę przed Panem pieśni
Z niczym na języku tylko alleluja
Alleluja…

Tłumaczenie

Och, słyszałem, że była tajemna melodia
którą grał Dawid i podobała się ona Panu
Ale ty naprawdę nie dbasz o muzykę, prawda?
Tak idzie czwarta, piąta
Moll spada, dur rośnie
Zdziwiony król komponuje Hallelujah

Hallelujah (4x)

Twoja wiara była silna, ale potrzebowałeś próby
Widziałeś ją kąpiącą się na dachu
Jej piękno i światło księżyca obaliły cię
Przywiązała cię do kuchennego krzesła
Złamała twój tron, i obcięła ci włosy
I z twoich ust wykreśliła alleluja

Hallelujah (4x)

Mówisz, że użyłem jej imienia nadaremno
Nawet sam nie znam tego imienia
Ale gdybym znał, cóż, czym ono jest dla ciebie?
W każdym słowie jest promień światła
Nieważne, które usłyszałeś
Hallelujah święte czy złamane

Hallelujah (4x)

Starałem się jak mogłem, ale to nie wystarczyło
Nie czułem, więc starałem się dotknąć
Mówiłem prawdę, Nie przyszedłem was zwodzić
I choć wszystko poszło źle
Stanę przed Panem pieśni Pańskiej
Z niczym na mym języku, tylko Alleluja

Halleluja (18x)

Analiza i interpretacja

Pierwsza strofa nawiązuje do Psalmów Dawida, a także do samej pieśni, dlatego uznawana jest za metajęzykową. Wyrażenie „alleluja” jest sposobem na rozpoczęcie lub zakończenie psalmów stworzonych przez Dawida. Czwarta i piąta, mała i wielka, odnoszą się do nut skali muzycznej, które tworzą melodię wiersza Alleluja.

Biblijne odniesienia kontynuowane są w drugiej strofie. Kąpiel na dachu opowiada o Dawidzie, który widząc kąpiącą się kobietę zakochał się w jej pięknie i popełnił z nią cudzołóstwo, czym rozgniewał Boga.

Poniższy fragment jest nawiązaniem do sprawy Samsona i Delilah. Samson był sędzią izraelskim obdarzonym przez Ducha Świętego nadludzką siłą do walki z Filistynami. Poślubia Delilę, która jest Filistynką. Ona obcina Samsonowi włosy, które były źródłem jego siły, i dostarcza swego męża wrogom.

W obu odniesieniach mamy wspólnych ważnych mężczyzn w Biblii, którzy wypadają z łaski z powodu swoich pragnień. Psalm 51 jest jednym, w którym król Dawid pokazuje swoją skruchę za grzech cudzołóstwa i prosi Boga o przebaczenie. Jest on znany jako „rozdział pokuty.”

Jedną z możliwych interpretacji jest to, że cały fragment odnosi się do Dawida. Jego największymi atutami były charakter i inteligencja. Kiedy Dawid dopuszcza się zdrady, traci część swojej siły i panowania sprawiedliwości, stąd to właśnie grzech pojawia się w jednej z najpiękniejszych starotestamentowych pieśni ku czci Boga.

W trzeciej strofie nawiązuje do trzeciego przykazania: nie będziesz używał mego imienia nadaremno. W tradycji żydowskiej nie wolno nawet wymawiać imienia Boga, dlatego zastępuje się je innymi imionami. Tak więc, według niektórych uczonych, imię Boże jest niewymawialne.

W tych strofach kwestionowanie użycia imienia Bożego zbiegnie się z pochwałą Alleluja. Autor pyta, jakie jest znaczenie imienia Boga. Twierdzi on, że każde słowo posiada promień światła, który może usprawiedliwić użycie każdego słowa, nawet jeśli jest ono zakazane.

Wyrażenie pochwały Boga (alleluja) może być również postrzegane jako lament bólu, jak to ma miejsce w Psalmie 51. Nieczułość, która nie pozwala mu czuć i potrzeba dotyku. Stwierdza, że jego celem nie było oszukanie kogokolwiek.

Na koniec, mimo rezultatów, piosenkarz demonstruje swoją wiarę, gdyż niezależnie od wydarzeń prostuje się przed muzyką Boga.

Interpretacja

Hallelujah to piosenka o wierze i duchowości, w której pojawia się wiele pytań dotyczących religijności. Piosenka ma głos w pierwszej osobie, który zwraca się do adresata i ma refren, który intonuje słowo alleluja. Narrator ten zadaje niekiedy pytania adresatowi, który wydaje się być wyznawcą dogmatów religijnych, ale nie posiada zbyt wielkiej wiary.

Och, słyszałem, że była tajemna melodia
Ta, którą Dawid grał i podobała się Panu
Ale ciebie ta muzyka nie obchodzi, prawda?

Boża muzyka nie ma dla adresata żadnego znaczenia, dlatego zarzuca on śpiewakowi używanie imienia Bożego nadaremno.

Twierdzisz, że użyłem jego imienia nadaremno
Nawet sam nie znam tego imienia
Ale gdybym znał, to cóż, czym ono jest dla ciebie?

Autor opowiada o grzechach i pokusach, w które wpada adresat, używając jako odniesień fragmentów biblijnych. Adresat znajduje się w niełasce z powodu swojego pragnienia i w przeciwieństwie do Dawida, który żałuje za grzech i układa piękny psalm, milczy. Tą, która śpiewa „alleluja” (alleluja) jest kobieta.

W jednym z najpiękniejszych fragmentów pieśni autor mówi o imieniu Boga, piętnując, że jest ono używane nadaremno. Dlatego usprawiedliwia się twierdząc, że nie zna nawet imienia Boga. Kontynuuje piękny obraz, w którym każde słowo posiada promień światła i nie ma znaczenia, czy jest ono rozpaczliwe, czy święte, bo każde słowo w jakimś stopniu świeci.

W ostatniej strofie autor godzi się ze swoimi błędami i żałuje. Jego własny brak wiary daje o sobie znać, gdy przyznaje się do tego, że nie był w stanie czuć. Dlatego na koniec prostuje się przed Bożą muzyką.

Leonard Cohen dorastał w rodzinie żydowskiej i od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie teologią i Starym Testamentem. Możemy zobaczyć to zainteresowanie w całej tej piosence we wszystkich jej odniesieniach. W miarę dojrzewania Cohen staje się buddystą do tego stopnia, że żyje w tempie. Powtarzający się 18 razy refren Hallelujah przypomina więc buddyjską mantrę.

Dodatkowe zwrotki

Piosenka ta posiada inne wersje, w których możemy znaleźć jeszcze trzy zwrotki:

But baby I’ve been here before
I’ve seen this room and I’ve walked this floor
You know, I used to live alone before I knew ya
And I’ve seen your flag on the marble arch
And love is not a victory march
It’s a cold and it’s broken Hallelujah
Hallelujah, Alleluja
Był czas, kiedy dałeś mi znać
Co naprawdę dzieje się pod spodem
Ale teraz nigdy mi tego nie pokazujesz
Ale pamiętaj, kiedy poruszyłem się w tobie
I święty gołąb też się poruszał
I każdy nasz oddech był Alleluja
Alleluja, Alleluja
Może jest Bóg ponad nami
Ale wszystko, czego nauczyłem się od miłości
To jak zastrzelić kogoś, kto cię wyprzedził
I to nie jest płacz, który słyszysz w nocy
To nie jest ktoś, kto zobaczył światło
To jest zimno i to jest złamane Alleluja
Alleluja, alleluja

Traducción

Pero amor, yo ya estuve aquí antes
He visto esta habitación y he caminé en este suelo
Tú lo sabes, yo acostumbraba vivir solo antes de ti
Y veo tu bandera en el marco de mármol
Y el amor no es una marcha victoria
Es un aleluya frío y roto.

Hallelujah (4x)

Był więc czas, kiedy dałeś mi znać
Co naprawdę dzieje się w środku
Ale teraz nigdy mi nie pokazujesz, prawda?
Pamiętasz, kiedy przyszedłem do ciebie
I przyszła też święta gołębica
I cały oddech był…

Hallelujah (4x)

Maybe there is a God on high
But all I’ve learned about love
Was how to shoot someone who destroyed you
And it’s not a cry that you you hear in the night
It’s not someone who sees the light
It’s a cold and broken Hallelujah

Interpretacja

Dodatkowe strofy zdają się nieco oddalać od oryginałów. Zachowują wątek duchowości, a więc przyjmują ton spowiedzi i miłosnej relacji. Adresat pojawia się jako „dziecko”, co jest wyrazem sympatii.

W tej wersji, zamiast o duchowość, chodzi o relację miłosną. Autor zaczyna od wspomnienia, skąd znał to miejsce przed spotkaniem z adresatem. Następnie pojawia się mocny obraz flagi na marmurowym łuku. Najsłynniejszym marmurowym łukiem na świecie jest Łuk Triumfalny, gdzie znajduje się grób nieznanego żołnierza.

Strofa dalej mówi o miłości. Obraz jest trochę ponury i tak też Alleluja czuje ponury i broken.

Druga strofa jest wspomnienie, kiedy związek pracował i para żyła w harmonii. Piosenka nawiązuje do świętej gołębicy, która może być postrzegana jako duch święty. W tym czasie zrozumienia, każdy oddech pary stawał się alleluja.

Ostatnia strofa jest pytaniem o wiarę. Kwestionuje się obecność Boga, a miłość jest przedstawiana raczej jako forma przemocy niż pokoju. Ostatnie Alleluja jest śpiewane w smutny sposób przez kogoś, kto tak naprawdę nie zna światła.

Znaczenie „Alleluja”

Halleluja to hebrajskie słowo, którego pierwsza część oznacza chwalić (Hallelu lub alelu), a druga część jest skrótem imienia Boga (Yah lub ya). W chrześcijaństwie używa się go w formie łacińskiej (Alleluja) w różnych momentach uwielbienia. W judaizmie, alleluja jest używany do rozpoczęcia lub zwieńczenia psalmów.

Psalmy Dawida

Dawid jest znany jako największy król Izraela. Wśród jego licznych darów są muzyka i poezja. Życie Dawida jest bardzo ważne dla trzech wielkich religii monoteistycznych. W Starym Testamencie pojawia się jako grający na harfie na dworze królewskim. Później jest odnotowany za zabicie filistyńskiego olbrzyma o imieniu Goliat, zdobywając w ten sposób rękę córki króla.

Dawid zostaje królem Judy, podczas gdy Isbonet jest królem Izraela. Wraz ze śmiercią Isboneta, Dawid został ogłoszony królem dwunastu plemion Izraela. W ten sposób zjednoczył Izrael i Judę w jedno królestwo i przeniósł stolicę do Jerozolimy.

Psalmy, lub Tehillim, to księga, największa w Starym Testamencie, składająca się z 150 kantyków i poematów prorockich. Większość psalmów przypisywana jest Dawidowi, a wiele z nich opowiada o jego życiu.

*Artykuł przetłumaczony przez Andrea Imaginario*

.