Symptom Checker

Leczenie jest niezbędne w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych, podobnie jak zaangażowanie całej rodziny. Psychoterapia może być pomocna w ograniczaniu i zarządzaniu epizodami maniakalnymi i depresyjnymi oraz ich konsekwencjami, które mogą poważnie wpłynąć na młodego człowieka i wszystkich wokół niego. Nawet przy skutecznym leczeniu farmakologicznym, osoby z dwubiegunówką mogą mieć „przełomy” lub nawroty, dlatego sieć wsparcia składająca się z rodziny, przyjaciół i specjalistów, którzy monitorują zachowanie młodej osoby jest niezbędna.

Psychoterapeutyczne: Choroba dwubiegunowa jest często leczona za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej w uzupełnieniu do leków. CBT pomaga dzieciom i nastolatkom z tym zaburzeniem zrozumieć, co wyzwala ich epizody, jak ich myśli wpływają na ich uczucia i jak je kontrolować i zarządzać nimi. Terapia rodzinna jest często stosowana w celu zaangażowania rodziców i innych członków rodziny w śledzenie objawów i zarządzanie poziomem stresu w domu, który może prowadzić do epizodów.

Kilka innych terapii, które okazały się pomocne obejmują „wykrywanie prodromu”, który zachęca do wczesnego wykrywania i zapobiegania pączkującemu epizodowi, oraz terapię rytmu społecznego, która wykorzystuje skodyfikowany harmonogram dnia, aby zapobiec manii lub depresji.

Farmakologiczne: Leki pierwszego rzutu stosowane w leczeniu zaburzeń dwubiegunowych są często stabilizatorami nastroju. Klasa ta obejmuje lit i różne leki przeciwdrgawkowe, które są ogólnie skuteczne w leczeniu objawów maniakalnych i zmniejszaniu częstotliwości i ciężkości epizodów maniakalnych i depresyjnych. Młoda osoba, u której zdiagnozowano chorobę dwubiegunową, może przyjmować lit do końca życia. Inne leki mogą być przepisywane w celu leczenia objawów takich jak psychoza (leki przeciwpsychotyczne) lub problemy ze snem (leki przeciwlękowe). Jeśli stabilizator nastroju nie rozwiązuje odpowiednio objawów depresji, lekarz może przepisać lek przeciwdepresyjny, ale zrobi to z wielką ostrożnością i prawie zawsze w połączeniu ze stabilizatorem nastroju, ponieważ leki przeciwdepresyjne mogą wywołać epizod maniakalny.

Wiele osób z zaburzeniem dwubiegunowym przyjmuje więcej niż jeden lek, a leki mogą mieć złożone interakcje, prowadzące do znaczących skutków ubocznych, jeśli nie są skutecznie monitorowane przez doświadczonego klinicystę.

Terapia elektrowstrząsowa: W niektórych przypadkach, gdy leki i terapia nie zapewniają oczekiwanego rezultatu, terapia elektrowstrząsowa, lub ECT może być brana pod uwagę. To nie jest „terapia wstrząsowa” z dawnych czasów; w ECT, pacjent jest znieczulony na krótko, podczas gdy prąd elektryczny jest przepuszczany przez część mózgu. Powoduje to napad drgawek, choć istnieje niewiele, jeśli w ogóle, zewnętrzne oznaki napadu, i nie ma zagrożenia dla pacjenta, który otrzymał również środek zwiotczający mięśnie. ECT jest rzadko stosowana u młodzieży i istnieje niewiele informacji na temat jej stosowania u dzieci przed okresem dojrzewania.

.