Tchnienie Boga

Paul napisał, że „całe Pismo jest tchnięte przez Boga” (2 Tymoteusza 3:16). To niezwykłe zdanie o tchnieniu Boga daje nam wgląd w intymną relację między Bogiem a Jego Słowem.

Ten werset jest często przywoływany, kiedy mówi się o nieomylności Biblii: Bóg jest bez sprzeczności, więc wynika z tego, że Jego Słowo również jest bez sprzeczności. Rozumowanie tutaj jest takie, że natura Boga jest spleciona z naturą Biblii.

Jak jest Bóg, tak jest i Biblia. Ten związek dotyczy nie tylko treści, ale i formy – nie tylko tego, co zostało powiedziane, ale i sposobu, w jaki zostało powiedziane.

Dobrzy pisarze odróżniają się od złych pisarzy tym, że wyrażają swoją myśl z jasnością. Wielcy pisarze odróżniają się od dobrych pisarzy, wyrażając swoje jasne idee w zamierzonej formie, spreparowanej tak, aby pasowała do nastroju treści.

Jeśli wielcy pisarze mogą to zrobić, rozważ jak zawiłe, wyrafinowane i cudowne jest to, że jeden doskonały pisarz może połączyć Swoje zamierzone przesłanie z wybraną przez siebie formą.

Oddech Boga

Chcę się skupić na słowie tchnięty w powyższym zdaniu Pawła.

Bez żadnego studiowania, można zrozumieć obrazowanie tutaj. Oddech jest czymś miękkim, intymnym. Oddech może być cichy, ale jest też pewnym znakiem życia. Tchnienie Boga jest dawaniem Bożego życia.

I tak, dawanie Bożego oddechu sugeruje odbicie Jego podobieństwa.

Zważmy na stworzenie świata. Wszystkie istoty żywe, które Bóg stworzył, zostały stworzone „według rodzaju” lub „według ich rodzaju”, z wyjątkiem jednej – człowieka. Kiedy Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, powiedział: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz, na nasze podobieństwo” (Rdz 1,26).

A jak Bóg tego dokonał? Księga Rodzaju 2 pozwala przyjrzeć się temu bliżej: „Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech życia, a człowiek stał się istotą żywą” (2:7, kursywa dodana).

Więc tutaj, w Księdze Rodzaju, możemy zobaczyć związek pomiędzy podobieństwem Boga i tchnieniem Boga. Spójrzmy na dwa inne przykłady.

Jezus na krzyżu

Przenosimy się w czasie na wzgórze Kalwarii. Jezus wiszący na krzyżu, niosący grzechy świata. Kiedy to się skończyło, zarówno Ewangelia Marka, jak i Ewangelia Łukasza mówią, że Jezus „oddał ostatnie tchnienie” (Mk 15:37, 39; Łk 23:46).

Nie chcę tutaj zbytnio analizować dykcji, nie jest to wyrażenie dotyczące wyłącznie Jezusa – Łukasz używa tego samego wyrażenia w trzech różnych miejscach w Dziejach Apostolskich (5:5; 5:10; 12:23).

Ale związek jest nadal obecny. Śmierć Jezusa była zadośćuczynieniem za grzechy Jego owiec. Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa nabyły sprawiedliwość dla Jego ludu. To ostatnie tchnienie rozdarło zasłonę między Bogiem a człowiekiem, oznaczając pojednanie – podobieństwo Boga dane człowiekowi.

Uczniowie otrzymują Ducha Świętego

Po zmartwychwstaniu Jezus ukazał się swoim uczniom. Byli oni bardzo szczęśliwi, że Go zobaczyli. A Jezus wtedy „tchnął na nich i rzekł im: 'Przyjmijcie Ducha Świętego'” (Jan 20:22, kursywa dodana).

Tutaj znowu widzimy tchnienie Boga odpowiadające udzieleniu natury Bożej. Tchnienie Boże ma uświęcający efekt – otrzymując je, stajesz się odbiciem Bożego podobieństwa.

Oddech Boga przynosi perspektywę

Chciałbym wyjaśnić w tym artykule, że oddech Boga, chociaż przynosi podobieństwo Boga, nie czyni nikogo ani niczego innego Bogiem. Tchnienie Boga dane nam nie oznacza, że jesteśmy teraz naszymi własnymi bogami.

Wręcz przeciwnie, jeśli zobaczymy, jak my, jako Boże stworzenie stworzone na Jego podobieństwo, otrzymaliśmy Jego tchnienie, nabierzemy trzeźwej, pokornej perspektywy na nasze życie.

Rozważmy te dwa fragmenty Pisma Świętego. Po pierwsze, Dawid w Psalmach:

Oto uczyniłeś dni moje kilkoma chustkami do nosa, a życie moje jest niczym przed Tobą. Z pewnością cały rodzaj ludzki jest jak zwykłe tchnienie! (Psalm 39:5)

I Hiob:

„…bo dni moje są tchnieniem”. (Hiob 7:16)

Przyjąwszy tchnienie Boga jako źródło naszego życia („tchnienie Wszechmocnego daje mi życie” ), możemy sobie wyobrazić, jak małe i przemijające jest nasze życie w porównaniu z Wszechmocnym.

Nasze życie, wszystko, do czego dążymy, wszystko, na co pracujemy, jest dla Boga jak pojedyncze tchnienie.

Jako ten oddech, najlepszą rzeczą, jaką możemy mieć nadzieję zrobić i jedyną rzeczą, która przyniesie nam najwięcej satysfakcji, radości i spełnienia, jest zademonstrowanie i dzielenie życia tego, który tchnął – samego Boga.

Życie chrześcijańskie

Job powiedział, że tchnienie Wszechmogącego daje życie. Jest to prawdą w tym sensie, że przenosi ludzi z nicości do życia (jak wynika z Księgi Rodzaju), a także w tym, że zwiększa owoc, żywotność naszego życia.

Życie chrześcijańskie jest więc życiem napędzanym przez tchnienie Boga, które przekształca człowieka coraz bardziej na podobieństwo Boga.

Jak możemy otrzymać to życie? Człowiek z prochu” otrzymał życie, ponieważ Bóg tchnął w niego. Gdzie jest tchnienie Boże dane nam?

Sformułowanie Pawła w 2 Tym 3:16, zauważ, pokazuje nam, że Biblia nie jest „tchnięta” przez Boga, ale „tchnięta”. Słowo Boże jest Bożym tchnieniem dla nas, przynoszącym nam życie, czyniącym nas bardziej podobnymi do Chrystusa.

Biblia ma moc, dzięki działaniu Ducha Świętego, zarówno nauczać, jak i demonstrować wszystkie owoce Ducha – miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i opanowanie.

Czy wzrastasz w tych owocach przez czytanie Słowa Bożego?

Photo Credit: Unsplash

.