Tokyo’s coolest neighbourhood: Kōenji

Jest czwartkowa noc i betonowa lada barowa w hotelu artystycznym BnA jest rozrzucona szklankami złotych, nasyconych przyprawami alkoholi. Młodzi twórcy w skate markach i eleganckich kardiganach w stylu vintage siedzą na stołkach i popijają przy dźwiękach ambientowego techno, kolanami obijając się o jaskrawe, kreskówkowe naklejki, którymi pokryte jest odzyskane drewno.

„Nie chcieliśmy po prostu kolejnego hotelowego lobby, które jest puste przez większość czasu, chcieliśmy, żeby fajni ludzie się tu kręcili i to było naszą atrakcją” – mówi Keigo Fukugaki, architekt, jeden ze współzałożycieli BnA i doskonały przykład ludzi, którzy kręcą się wokół tego lokalu. W weekendy bar otwiera się na piwnicę, gdzie można posłuchać wszystkiego, od muzyki house po wystawę rzeźb z odlewanego betonu. Atmosfera jest po części skate shopem, po części rodzinnym spotkaniem i przyciąga tyle samo uwagi starszych sąsiadów, którzy wyskakują zza drzwi, aby zobaczyć, co hotel robi dalej.

„Zawsze, gdy robimy coś nowego, nigdy nie spotykamy się ze sprzeciwem, są bardziej ciekawi i wspierający”, mówi Fukugaki.

Ta współczesna atmosfera jest mile widzianym dodatkiem do długoletniej społeczności artystycznej w Kōenji. Ostatni przystanek przed przedmieściami na tokijskiej linii Chūō, dzielnica znajduje się na obrzeżach – zarówno fizycznie, jak i w społecznościach, które zamieszkuje.

„W większości Tokio ludzie są konserwatywni. Tutaj jest inaczej. Wszystko jest dozwolone, o ile nikogo nie krzywdzisz” – mówi Fukugaki, który otworzył dwupokojowe lokum z trzema innymi twórcami w marcu 2016 roku. Dzięki bezpretensjonalnemu, ale ostremu wystrojowi, łączącemu materiały z recyklingu i przyciągające wzrok grafiki na ścianach, jest to wyluzowana przestrzeń do rozmów i wymiany artystycznej, podobnie jak Ampcafe Koenji (po drugiej stronie stacji, prowadzona przez dyrektora artystycznego BnA, Kenji Daikoku). Ten minimalny i niedrogi hotel przenosi gości w sam środek tokijskiej sceny artystycznej.

„Wielu gości, którzy się tu zatrzymują, to artyści, producenci muzyczni lub telewizyjni, szukający swoich rówieśników”, mówi Fukugaki.

Kiedy nie są w barze BnA, artystów i muzyków, którzy nazywają Kōenji domem, można znaleźć w Tico (3-68-1 Koenjiminami Suginami), tętniącym życiem barze w stylu modnej aptekarki, który znajduje się – wraz z wieloma innymi wodopojami – w pasażu przylegającym do stacji Kōenji. Jeśli twoje nogi to wytrzymają (slogan Tico brzmi „stand up please”: zajmij jedno z kilku miejsc siedzących tylko jeśli musisz), eksperymentalne napary – takie jak czerwona wódka chilli, ananasowy gin jabłkowy i rum z syropu klonowego – są artystycznymi kreacjami samymi w sobie.

Za rogiem od Tico znajduje się Tensuke, gdzie tempura staje się sztuką performance. Zamów jajko w tempurze (łatwe, średnie lub na twardo) i obserwuj, jak jest wrzucane, z kilkoma rozpryskami ciasta, do żeliwnego garnka ze skwierczącym olejem. Kilka ulic dalej, w piwnicy izakaya Mamma Jima (27-18 Koenjiminami Suginami) również urządza pokaz dla klientów siedzących przy barze, dzięki dymiącej słomie, która aromatyzuje jej niezastąpione danie z bonito, przyprawione cytryną i solą.

Kōenji to również centrum sklepów z odzieżą w stylu vintage: od różowych falbanek Yakusoku po droższy wybór wysokiej klasy odzieży męskiej w Kissmet i jego sklepie Laugh, gdzie trencze Dries van Noten dzielą półki z rzadkimi dzianinami od Yves Saint Laurent i Comme des Garçons. Klasyczna, okazyjna amerykańska odzież w Marco Polo, luksusowa odzież sportowa w Mouse oraz stylowe ubrania unisex w Sokkyou i JuRian będą kusić twój portfel.

Sklepy z płytami z drugiej ręki są również obfite, choć trochę drogie dla europejskiej publiczności. Zacznij kopać skrzynki w EAD Record, a następnie przenieś się na południe do 57 Chome’s Be in Sound i Universound. Jeśli chodzi o materiały vintage w formie papierowej, Hachimakura sprzedaje znakomicie zaprojektowane antyczne znaczki i pocztówki z połowy wieku, etykiety i inne efemerydy, a także piękne współczesne kalendarze i notatniki od lokalnych artystów.

Ludzie w całym Tokio znają Kōenji dzięki jego reputacji lewego pola dla kulturowego oporu, zwłaszcza społeczności antynuklearnej, która zorganizowała tutaj marsz 15 000 w 2011 roku. Ta „alternatywna” reputacja dotyczy również muzyki: nie można przejść daleko w Kōenji, nie widząc muzyków punkowych z gitarą przypiętą do pleców. W nocy te gitary są wzmacniane w jednym z wielu miejsc z muzyką na żywo, takich jak ciasne Muryoku Muzenji i punkowa zszywka Higashi-Koenji 20000v.

Podobnie jak muzycy, artyści od dziesięcioleci korzystają z tańszych czynszów w tej okolicy, ale możliwości wystawiania swoich prac są znikome: przestrzeń, jak wszędzie w Tokio, jest trudna do zdobycia. Sypialnie w BnA to szansa dla gości na zbliżenie się do dzieł sztuki wybranych artystów. Model ten tworzy również trwały dochód dla artysty – do 25% zysków z pokoju BnA trafia bezpośrednio do artysty.

BnA ma nadzieję, że jej innowacyjne podejście będzie w stanie wesprzeć więcej artystów w okolicy i zachęcić więcej gości do poznania lokalnej kultury. Niedawno rozpoczął publiczny projekt muralu z funduszy miejskich. „Kōenji jest znane z muzyki, jest znane z artystów, ale nie ma tam sztuki publicznej, która reprezentowałaby tę kulturę, i to właśnie próbujemy zrobić” – mówi Fukugaki. „Powoli, ale skutecznie przekształcamy Koenji w miasto sztuki.”

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{{highlightedText}}

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share via Email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger

.