’Zdumiewające’ odkrycie skamieliny małpy ujawnione

Skamieliny nowo odkrytej starożytnej małpy może dać wskazówki, jak i kiedy chodzenie na dwóch nogach ewoluowały.

Zdolność chodzenia w pozycji pionowej jest uważana za kluczową cechę bycia człowiekiem.

Małpa miała ramiona przystosowane do wiszenia na drzewach, ale nogi podobne do ludzkich.

Mogła chodzić wzdłuż gałęzi, a nawet po ziemi jakieś 12 milionów lat temu, przesuwając do tyłu linię czasu dla dwunożnego chodzenia, mówią badacze.

Do tej pory najwcześniejsze dowody kopalne na chodzenie w pozycji pionowej pochodzą sprzed sześciu milionów lat.

Cztery skamieniałości – samca, dwóch samic i młodego osobnika – zostały odkopane w wyrobisku gliny w Bawarii w latach 2015-2018.

„Znaleziska w południowych Niemczech są kamieniem milowym w paleoantropologii, ponieważ podnoszą fundamentalne pytania dotyczące naszego dotychczasowego zrozumienia ewolucji wielkich małp i ludzi” – powiedziała prof. Madelaine Böhme z Uniwersytetu w Tybindze w Niemczech.

Powiedziała, że małpa może być najlepszym modelem, jaki mamy dla „brakującego ogniwa” między ludźmi a małpami.

Co odkrycie mówi nam o tym, jak chód dwunożny ewoluował?

Od czasów Karola Darwina toczy się intensywna debata na temat tego, jak i kiedy nasi wcześni przodkowie zaczęli chodzić na dwóch nogach.

Czy ta kluczowa cecha ludzi pochodzi od małpy, podobnej do orangutana, która żyła na drzewach, czy od chodzącego na knykciach przodka, który spędzał większość czasu na ziemi, podobnego do goryla?

Nowe badania, opublikowane w czasopiśmie Nature, sugerują, że nasza wyprostowana postawa mogła pochodzić od wspólnego przodka ludzi i małp człekokształtnych, który żył w Europie – a nie w Afryce, jak wcześniej sądzono.

Skamieniałości Danuvius guggenmosi, który żył 11,62 milionów lat temu, sugerują, że był on dobrze przystosowany zarówno do chodzenia w pozycji pionowej na dwóch nogach, jak i do używania wszystkich czterech kończyn podczas wspinaczki jak małpa.

Te ustalenia sugerują, że dwunożne chodzenie ewoluowało w drzewach ponad 12 milionów lat temu, naukowcy powiedzieli.

„Danuvius łączy zdominowaną przez kończyny tylne dwunożność ludzi z zdominowaną przez kończyny przednie wspinaczką typową dla żyjących małp”, wyjaśnił prof. David Begun, badacz z Uniwersytetu w Toronto.

Jaka była małpa?

Mężczyzna ma najbardziej kompletny szkielet, który przypomina ten współczesnych bonobo. Miał około 1 metra wzrostu i ważył około 31 kg. Samice ważyły około 18 kg, mniej niż jakakolwiek współcześnie żyjąca małpa człekokształtna.

Dzięki dobrze zachowanym kościom kończyn, kręgom, kościom palców i stóp badacze byli w stanie zrekonstruować sposób poruszania się zwierzęcia.

„Po raz pierwszy byliśmy w stanie zbadać kilka funkcjonalnie ważnych stawów, w tym łokciowy, biodrowy, kolanowy i skokowy, w jednym szkielecie kopalnym z tego wieku” – powiedział prof. Böhme. „Zdumiewające było dla nas uświadomienie sobie, jak bardzo niektóre kości są podobne do ludzkich, w przeciwieństwie do małp człekokształtnych.”

Budowa, postawa i lokomocja zwierzęcia są unikalne wśród naczelnych. Zrozumienie, jak doszło do tego, że chodzimy na dwóch nogach, obiecuje odpowiedź na wiele fundamentalnych pytań dotyczących ewolucji naszego gatunku.

Chodzenie w pozycji pionowej było kluczowym kamieniem milowym w ewolucji człowieka, otwierając możliwości dotykania, odkrywania i uczenia się noszenia i używania narzędzi.

.