Een lezer vraagt: ‘Ben ik ondatebleek?’

Die Sara: Ik vond de brief die je postte van de jongedame die aanvankelijk moeite had met daten erg goed. Uiteindelijk realiseerde ze zich dat ze het leuk vond om single te zijn en allerlei soorten mensen te ontmoeten en van ze te houden. Zijn sommige mensen gewoon niet te daten (excuseer mijn verzonnen woord)? Ik begin te denken dat ik al zo lang single ben dat ik niet meer aantrekkelijk ben voor mannen, en mannen zijn niet aantrekkelijk voor mij. Zucht. Als ik naar mijn ‘matches’ kijk, heb ik gewoon … geen enthousiasme, geen animo om profielen te controleren, enz. – T

Dear T: Wanneer ik vrouwen coach over single zijn, zal ik vaak een gesprek hebben dat ongeveer zo begint:

“Dus ik heb deze man gezien …” Lange pauze, verdrietige zucht. “Hij is echt heel aardig.”

Ze doen leuke dingen samen, films, musea. En het is zo fijn om iemand mee te nemen naar bruiloften en familie-evenementen – hun ouders vinden het goed!

Hoe langer deze vrouwen praten, hoe treuriger ze klinken.

Ze zijn gewoon niet in hun mannen. En daarvoor voelen ze zich diep schuldig. Ze hebben in hun hoofd gestampt gekregen dat fatsoen het enige is wat ze in een partner zouden moeten vragen – dat passie, verbinding en een goed gesprek luxeartikelen zijn die vrouwen van hun leeftijd zich niet kunnen veroorloven.

Hier wordt dit gesprek verwarrend. Er was een tijd dat dit waarschijnlijk waar was. Voordat vrouwen op eigen benen konden staan, stelden ze lagere eisen aan hun echtgenoten. Heeft hij een baan? Is hij een aardige vent? Kan hij goed met woede omgaan? Blijft hij in de buurt nadat de kinderen zijn geboren? Gedurende het grootste deel van de menselijke geschiedenis, waren dit de primaire normen die een vrouw gebruikte om haar keuze te maken – als ze een keuze had.

Vrouwen stellen nu hogere eisen, en dat is geweldig. Maar het is niet altijd gemakkelijk. Zodra je de eisen van hartstochtelijke liefde en verbinding toevoegt, realiseer je je al snel dat je die persoon niet altijd tegenkomt op je 23e, of zelfs niet per se op je 33e of 43e.

Dus doe je je best. Je gaat online, probeert mensen te ontmoeten op feestjes, etc. Als je je vaak “meh” voelt, komt dat waarschijnlijk omdat de meeste mensen die je ontmoet waarschijnlijk geen goede match voor je zijn. Dat betekent niet dat er iets mis is met jou; het is moeilijk om een goede match te vinden.

Hier is de hamvraag: Voel je je onenthousiast over alles in je leven, of alleen de online profielen die je ziet? Buiten daten, zijn er dingen die je interesseren en bezighouden? Heb je vrienden die je leuk vindt? Zijn er activiteiten waar je van geniet?

Als je merkt dat je nergens enthousiast over kunt worden, dan lijd je misschien aan een milde depressie en raad ik je aan om met je dokter of therapeut te praten. Dit is niet per se een groot probleem. Een paar jaar geleden ging ik door een fase waarin niets me interessant of plezierig leek. Dat duurde ongeveer een week, en toen was ik zonder aanwijsbare reden weer de oude.

Maar als er dingen in je leven zijn waar je enthousiast over bent: je werk, je nichtjes, ultimate frisbee, Game of Thrones, wat dan ook. Dan denk ik dat je je ongeïnspireerd voelt omdat je geen potentiële partners ontmoet die je inspireren.

Vrouwen zijn geconditioneerd om te geloven dat het niet alleen onze taak is om begeerlijk te zijn; het is ook onze taak om te verlangen naar iedereen die in ons geïnteresseerd is. Maar het menselijk hart lijkt niet zo te werken. Een persoon kan aan al onze “eisen” voldoen en alles goed doen, maar soms ontbreekt er gewoon een X-factor. Soms wil je voor iemand vallen en je valt gewoon… niet.

Ik heb me het grootste deel van mijn twintiger en dertiger jaren afgevraagd wat er mis met me was dat ik mezelf er niet toe kon zetten om opgewonden te raken van een heleboel heel goede mannen. Er was niets mis met deze mannen, maar als ik over ze sprak, klonk ik net als mijn coachklanten: schuldig en verdrietig.

Toen ontmoette ik mijn man, die echt een aardige vent is. Maar hij is ook veel meer dan dat: Hij is mijn beste vriend, een persoon die, tien jaar later, ik hou van tijd doorbrengen met elke dag.

We kunnen debatteren over de verdiensten en risico’s van het uitstellen voor dit soort verbinding, maar mijn gevoel is dat vrouwen zoals wij niet echt een keuze hebben. Instemming, hoe verleidelijk of redelijk het soms ook lijkt, is gewoon geen optie.

Toch kan het de moeite waard zijn om een kans te wagen bij sommige van de mannen achter deze profielen. Veel mensen komen er niet erg goed uit in een online bericht, dus overweeg het risico te nemen om ze persoonlijk te ontmoeten – of op zijn minst door te bellen. Als je eerste instinct juist is en je ziet ze niet zitten, geen probleem – complimenteer jezelf met je goede intuïtie en laat ze vrij om mensen te vinden die hen wel zullen aanbidden. Als je het mis hebt en ze blijken veel leuker te zijn dan verwacht, geweldig!

Dus nee, ik denk niet dat je undateable bent. Ik denk dat je een moderne vrouw bent die hoge eisen stelt, en ik stel voor dat je je daaraan houdt.