Aldrin

Synonimy i nazwy handlowe (częściowa lista):	Aldrec, Aldrex, Aldrex 30, Aldrite, Aldrosol, Altox, Compound 118, Drinox, Octalene, Seedrin
Wygląd:	Białe, bezwonne kryształy w stanie czystym; gatunki techniczne mają kolor od brązowego do ciemnobrązowego z łagodnym chemicznym zapachem.

Overview

Aldryna jest pestycydem stosowanym do kontroli owadów glebowych, takich jak termity, kukurydziana stonka korzeniowa, drutowce, ryżowy chwast wodny i pasikoniki. Jest ona szeroko stosowana do ochrony upraw takich jak kukurydza i ziemniaki, a także skutecznie chroni drewniane konstrukcje przed termitami.

Aldryna jest łatwo metabolizowana do dieldryny zarówno przez rośliny jak i zwierzęta. W rezultacie, pozostałości Aldryny są rzadko spotykane w żywności i zwierząt, a następnie tylko w małych ilościach. Silnie wiąże się z cząsteczkami gleby i jest bardzo odporna na wymywanie do wód gruntowych. Wolatilizacja jest ważnym mechanizmem utraty z gleby. Ze względu na swój trwały charakter i hydrofobowość, Aldryna jest znana z biokoncentracji, głównie jako produkty jej przemiany.

Aldryna jest zakazana w wielu krajach, w tym w Bułgarii, Ekwadorze, Finlandii, na Węgrzech, w Izraelu, Singapurze, Szwajcarii i Turcji. Jej użycie jest poważnie ograniczone w wielu krajach, w tym w Argentynie, Austrii, Kanadzie, Chile, UE, Japonii, Nowej Zelandii, Filipinach, USA i Wenezueli.

Użycie w Azji Południowo-Wschodniej

.

	Użyte lub znalezione w kraju?	Years of Usage	Regulatory Controls
Cambodia .			Zakazane w 1992 roku
Lao PDR	.		Zakazany w 1992 roku
Malezja	Tak	Tak .		Zakazany w 1994 roku
Tajlandia	Tak	Tak		Zakazany w 1988 roku
Indonezja				Nigdy nie zarejestrowany do użytku
Filipiny					. Zakazane w 1989 r.
Wietnam			Zakazane w 1992

(odniesienia do tabeli)

Skutki dla ludzi

Aldryna jest toksyczna dla ludzi; dawka śmiertelna aldryny dla dorosłego człowieka została oszacowana na około 5g, co odpowiada 83 mg/kg masy ciała. Oznaki i objawy zatrucia aldryną mogą obejmować ból głowy, zawroty głowy, nudności, ogólne złe samopoczucie i wymioty, a następnie drgawki mięśniowe, drgawki miokloniczne i konwulsje. Zawodowe narażenie na aldrynę, w połączeniu z dieldryną i endryną, było związane ze znacznym wzrostem zachorowań na raka wątroby i dróg żółciowych, chociaż badanie miało pewne ograniczenia, w tym brak ilościowych informacji o narażeniu. Istnieją ograniczone informacje, że cyklodieny, takie jak Aldryna, mogą wpływać na reakcje immunologiczne.

Ostra dawka doustna LD50 dla Aldryny u zwierząt laboratoryjnych mieści się w zakresie od 33 mg/kg masy ciała dla świnek morskich do 320 mg/kg masy ciała dla chomików. Wpływ na rozrodczość u szczurów zaobserwowano, gdy ciężarne samice otrzymały dawkę 1,0 mg/kg Aldryny podskórnie. U potomstwa wystąpiło zmniejszenie mediany efektywnego czasu wyrzynania się zębów siecznych i zwiększenie mediany efektywnego czasu opadania jąder. Nie ma, jak dotąd, dowodów na teratogenny potencjał Aldryny. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) stwierdziła, że nie ma wystarczających dowodów na rakotwórczość aldryny u ludzi i istnieją tylko ograniczone dowody u zwierząt doświadczalnych. Aldryna nie jest zatem klasyfikowana jako rakotwórcza u ludzi (IARC, Grupa 3).

Średnie dzienne spożycie Aldryny i Dieldryny przez ludzi zostało obliczone na 19 µg/osobę w Indiach i 0,55 µg/osobę w Wietnamie. Produkty mleczne, takie jak mleko i masło, oraz mięso zwierzęce są głównymi źródłami narażenia.

Wpływ na rośliny i zwierzęta

Aldryna ma niską fitotoksyczność z roślinami dotkniętymi tylko przez bardzo wysokie dawki stosowania. Toksyczność Aldryny dla organizmów wodnych jest dość zmienna, przy czym najbardziej wrażliwą grupą bezkręgowców są owady wodne. Wartości dawki 96-h LC50 wahają się od 1-200 µg/L dla owadów i od 2,2-53 µg/L dla ryb. Badania długoterminowe i badania biokoncentracji są przeprowadzane głównie przy użyciu dieldryny, głównego produktu przemiany aldryny. W badaniu modelowego ekosystemu, tylko 0,5% pierwotnej radioaktywnej Aldryny zostało zmagazynowane jako Aldryna w komarnicy (Gambusia affinis), organizmie na szczycie modelowego łańcucha pokarmowego.

Ostra toksyczność Aldryny dla gatunków ptaków waha się w zakresie od 6,6 mg/kg dla przepiórki bobwhite do 520 mg/kg dla kaczki krzyżówki. Uważa się, że ryż poddany działaniu aldryny był przyczyną śmierci ptactwa wodnego, ptaków brzegowych i wróblowatych wzdłuż teksańskiego wybrzeża Zatoki Perskiej, zarówno w wyniku bezpośredniego zatrucia przez spożycie ryżu poddanego działaniu aldryny, jak i pośrednio przez spożycie organizmów skażonych aldryną. Pozostałości aldryny zostały wykryte we wszystkich próbkach ofiar ptaków, jaj, padlinożerców, drapieżników, ryb, żab, bezkręgowców i gleby.

Jako że aldryna jest łatwo i szybko przekształcana w dieldrynę w środowisku, jej los jest ściśle związany z losem dieldryny. Aldryna jest łatwo metabolizowana do dieldryny zarówno u zwierząt, jak i roślin, dlatego pozostałości aldryny są rzadko obecne u zwierząt, a następnie tylko w bardzo małych ilościach. Pozostałości aldryny zostały wykryte w rybach w Egipcie, średnie stężenie wynosiło 8,8 µg/kg, a maksymalne stężenie 54,27 µg/kg.

Dalsze informacje:

• U.S. Agency for Toxic Substances and Disease Registry informacje na temat aldryny
• Health Canada Guidelines for Aldrin
• WHO Aldrin Guidelines for Drinking-water Quality

.