Alloimmunizacja czerwonej krwi

Wszystka ludzka krew dzieli pewne podobieństwa. Wszyscy mamy czerwone krwinki, białe krwinki, płytki krwi i osocze, i wszyscy dziedziczymy jedną z czterech różnych grup krwi od naszych rodziców:

• A
• B
• AB
• O

Mimo tych wspólnych cech, krew każdej osoby ma pewne odrębne cechy przekazane nam przez geny obojga rodziców. Nasze czerwone krwinki, na przykład, mają odrębne markery zwane antygenami. Ta kombinacja markerów wyjaśnia, w jaki sposób organizm może odróżnić czerwone krwinki, które należą do nas, od tych, które do nas nie należą.

Jednym z tych markerów jest białko zwane czynnikiem RhD lub czynnikiem Rhesis. Niektórzy ludzie mają czynnik RhD, inni nie. Różnica ta jest tak ważna, że dzieli cztery grupy krwi na osiem – te, które go mają i te, które go nie mają.

Grupy krwi, które posiadają czynnik RhD nazywane są dodatnimi, a grupy krwi, które go nie posiadają, nazywane są ujemnymi. Bez względu na to, jaką masz grupę krwi, jesteś albo dodatni albo ujemny. (To rozszerza grupy krwi o: A pozytywna lub A negatywna, B pozytywna lub B negatywna, AB pozytywna lub AB negatywna oraz O pozytywna lub O negatywna). Większość ludzi jest RhD pozytywna.

Powód, dla którego te markery są tak ważne dla zdrowia jest taki, że są one związane z naszym naturalnym systemem odpornościowym, który alarmuje ciało do wszystkiego, co obce. Kiedy organizm jest narażony na działanie zarazków lub komórek, które różnią się od zdrowych tkanek naszego ciała, tworzone jest przeciwciało, które je zwalcza.

To może stać się problemem zdrowotnym podczas ciąży, jeśli ciało matki uważa jej nienarodzone dziecko za obce – co może się zdarzyć, gdy dziecko odziedziczy grupę krwi po ojcu, która różni się od grupy krwi matki. W takim przypadku kobieta w ciąży może wytworzyć przeciwciała przeciwko czerwonym krwinkom swojego dziecka – jest to stan znany jako alloimmunizacja czerwonokrwinkowa, która może wystąpić w przypadku RhD i szeregu innych antygenów.

• Szeroka niedokrwistość
• Zmniejszony poziom tlenu
• Płyny u nienarodzonego dziecka (hydrops fetalis)
• Niewydolność serca

W niektórych przypadkach może to nawet prowadzić do śmierci płodu. Na szczęście liczba zgonów płodu z powodu alloimmunizacji czerwonokrwinkowej znacznie się zmniejszyła, dzięki nowym metodom wykrywania i możliwościom leczenia.

Ciężarne kobiety z powikłaniami po alloimmunizacji czerwonokrwinkowej mogą uzyskać fachową opiekę od specjalistów medycyny matczyno-płodowej w Riley at IU Health. Nasi specjaliści posiadają umiejętności, doświadczenie i przeszkolenie, aby prowadzić przyszłe matki i ich dzieci od ciąży do porodu i dalej. Dotyczy to również opieki nad noworodkami, która może być potrzebna później. Nasz Oddział Intensywnej Terapii Noworodków (NICU) Poziomu 4 jest jedynym kompleksowym NICU w stanie Indiana – najwyższy poziom opieki nad noworodkami w stanie.

Odczulanie: The Body’s First Response to an Unfamiliar Antigen

Przy pierwszym zetknięciu się organizmu z nieznanym antygenem reakcja może być niewielka lub żadna. To jest nazywane uczuleniem. Kobiety najczęściej uczulają się na inną grupę krwi podczas ciąży lub po transfuzji krwi.

Uczulenie może również wystąpić naturalnie lub z innej przyczyny, takiej jak:

• Transfuzja krwi
• Poprzedni krwotok płodowo-matczyny po ciąży pozamacicznej (jednej poza macicą) lub aborcji
• Procedury takie jak amniopunkcja, pobieranie próbek kosmówki, lub łyżeczkowanie (D&C)- zabieg usunięcia tkanki z wnętrza macicy
• Wymiana igieł

Ale pierwsza reakcja może być niewielka, organizm może wytworzyć przeciwciała, które zaatakują bardziej agresywnie przy następnym wprowadzeniu tych obcych antygenów. To może powodować problemy dla późniejszych ciąż ponieważ przeciwciała są gotowe i czekają by zaatakować.

An Example of Alloimmunization: What Happens with the D Antigen

Jeśli przyszła matka jest RhD ujemna, ale ojciec i dziecko są RhD dodatni, uczulenie może wystąpić podczas jej pierwszej ciąży. Kiedy jej organizm ponownie zetknie się z antygenem RhD w późniejszej ciąży, przeciwciała, które rozwinęły się wcześniej mogą przekroczyć łożysko i zaatakować czerwone krwinki dziecka – stan znany jako choroba hemolityczna lub HDFN.

Gdy tak się stanie, płód może stać się lekko lub ciężko anemiczny i mieć niską liczbę krwi. Jest to istotne, ponieważ czerwone krwinki dostarczają tlen do odżywiania płodu. Serce nienarodzonego dziecka może pracować ciężej i stworzyć sytuację podobną do niewydolności serca u osoby dorosłej. W poważnych przypadkach, płód może gromadzić płyny – stan znany jako hydrops fetalis. Łącznie, efekty te mogą zagrażać życiu płodu

Diagnozowanie alloimmunizacji krwinek czerwonych

Wszystkie kobiety w ciąży mają prenatalne badania krwi w celu wykrycia alloimmunizacji jako część rutynowej opieki prenatalnej. Jeśli przeciwciała zostaną wykryte, przyszła mama może być monitorowana przez cały okres ciąży, aby sprawdzić czy nie doszło do zwiększonej produkcji przeciwciał. Ojcowie również mogą być badani w celu sprawdzenia, czy mają te same antygeny co płód. Na przykład, jeśli matka jest RhD ujemna, badanie ojca może wykazać, że jest on RhD dodatni, co może skutkować RhD dodatnim płodem.

Więcej badań może być wymaganych do monitorowania płodu, w tym ultrasonograficzne pobieranie próbek krwi płodu, pobieranie próbek kosmówki (CVS) lub amniopunkcja. Różne rodzaje badań ultrasonograficznych mogą być wykonywane w celu sprawdzenia nienarodzonego dziecka pod kątem oznak wodogłowia (nagromadzenie płynów, które sugeruje ciężką niedokrwistość płodu) oraz w celu zmierzenia przepływu krwi płodu. Na przykład badanie dopplerowskie tętnicy środkowej mózgu (MCA) pozwala zmierzyć szybkość przepływu krwi przez mózg dziecka od około 18 tygodnia, i może być powtarzane co jeden do dwóch tygodni. Jeśli krew przepływa zbyt szybko, poważna anemia jest bardziej prawdopodobna. Łącznie, badania te mogą pomóc lekarzom w podjęciu decyzji, jak podejść do leczenia przyszłej mamy i jej nienarodzonego dziecka.

.