Assam

Uwolnienie i odwodnienie

Assam, który ma kształt zbliżony do litery Y położonej na boku, jest krainą równin i dolin rzecznych. Stan ma trzy główne regiony fizyczne: dolinę rzeki Brahmaputra na północy, dolinę rzeki Barak (górna rzeka Surma) na południu oraz region pagórkowaty między Meghalaya (na zachodzie) a Nagaland i Manipur (na wschodzie) w południowo-środkowej części stanu. Spośród tych regionów dolina rzeki Brahmaputry jest największa. Według mitologii hinduistycznej Brahmaputra powstaje jako syn boga Brahmy ze świętego basenu znanego jako Brahmakund w sąsiednim Arunachal Pradesh. Rzeka wpływa do Assamu w pobliżu Sadiya na skrajnym północnym wschodzie i płynie na zachód przez całą długość Assamu przez prawie 450 mil (725 km), zanim skręci na południe i wpłynie na równiny Bangladeszu. Usiana niskimi, pojedynczymi wzgórzami i grzbietami, które wyrastają gwałtownie z równiny, dolina rzadko ma więcej niż 50 mil (80 km) szerokości i jest otoczona ze wszystkich stron, z wyjątkiem zachodniej, górami. Liczne strumienie i ruczaje, które spływają z sąsiednich wzgórz, wpadają do Brahmaputry. Chociaż tylko niewielka część doliny rzeki Barak leży w granicach Assamu, to jednak tworzy ona rozległy obszar nizinny, który jest ważny dla rolnictwa w południowym regionie stanu. Pod względem geologicznym doliny Brahmaputry i Baraku leżą na starożytnych osadach aluwialnych, które same w sobie obejmują różnorodne osady z okresu neogenu i paleogenu (tj. sprzed około 2,6 do 65 milionów lat). Wśród tych osadów znajdują się twarde piaskowce, miękkie i luźne piaski, zlepieńce, pokłady węgla, łupki, gliny piaszczyste i wapienie.

Południowo-środkowe wzgórza pomiędzy Meghalaya, Nagaland i Manipur obejmują Wzgórza Północne Cachar i stanowią część Płaskowyżu Meghalaya, który mógł być przedłużeniem Gondwany (starożytny masyw lądowy na półkuli południowej, który kiedyś grupował Amerykę Południową, Afrykę, Australię i część subkontynentu indyjskiego). Odizolowany od głównego płaskowyżu przez rozlewiska rzeki Kepili, wyżyny tam wykazuje nierówne topografii. Generalnie ma północne nachylenie, ze średnim wzniesieniem od około 1500 stóp (450 metrów) do około 3300 stóp (1000 metrów).

Prawie pomiędzy doliną Brahmaputry a południowo-centralnym regionem wzgórz są północne pasma, które rozciągają się na północny wschód od Dabaka (na wschód od Dispur) do Bokakhat we wschodnio-centralnym Assam. Wzgórza Rengma na południe od grzbietu mają średnią wysokość około 3 000 stóp (900 metrów). Ich najbardziej widocznym szczytem jest Chenghehishon (4 460 stóp).

Trzęsienia ziemi są częste w Assam. Wśród najcięższych są te zarejestrowane w 1897 roku, z Shillong Plateau jako epicentrum; w 1930 roku, z Dhuburi jako epicentrum; i w 1950 roku, z Zayu (Rima) w Tybecie na granicy Arunachal Pradesh jako epicentrum. Trzęsienie ziemi z 1950 roku jest uważane za jedno z najbardziej katastrofalnych w historii Azji Południowej. Spowodowało ono silne osunięcia ziemi, które zablokowały bieg wielu potoków górskich. Powodzie, które nastąpiły po pęknięciu tych trzęsień ziemi spowodowały więcej strat w ludziach i mieniu niż samo trzęsienie ziemi.