Axolemma

Aksolemma to błona komórkowa aksonu. Podobny termin aksoplazma odnosi się do cytoplazmy aksonu. Aksolemma jest odpowiedzialna za utrzymanie potencjału błonowego aksonu i zawiera kanały jonowe, przez które jony mogą gwałtownie przepływać. Kiedy tak się dzieje, napięcie wewnątrz aksonu zmienia się i może dojść do depolaryzacji lub hiperpolaryzacji błony. Odpowiednia depolaryzacja może prowadzić do powstania potencjału czynnościowego, który przemieszcza się w dół aksonu w sposób samonapędzający się, ponieważ więcej kanałów jonowych otwiera się w wyniku stymulacji napływem jonów dodatnich. Niemelinowany akson ma dużą pojemność, która ogranicza prędkość przewodzenia… Zwężony odcinek aksonu jest jednym z niewielu miejsc, w których jest dziesięć razy więcej błony komórek Schwanna niż aksolemmy, podczas gdy w innych odcinkach mają one równe rozmieszczenie.

Akson nerwu

Układ nerwowy

H2.00.06.1.00003

Terminologia anatomiczna

Aksolemma jest błoną bilipidową. W standardowych preparatach mikroskopu elektronowego struktura ta ma grubość około 8 nm. Aksolemma jest stabilizowana przez przylegającą część aksoplazmy, gdzie kora aksoplazmatyczna jest utworzona ze skondensowanej cytoszkieletowej macierzy mikrotrabekularnej. Szkielet tej struktury tworzy spektrum w układzie heksagonalnym lub pentagonalnym po wewnętrznej stronie błony komórkowej oraz aktyna poł±czona z transmembran±. Macierz metrykalna komórki jest związana przez białka transmembranowe, w tym β1-integrynę, z cytoszkieletem poprzez szkielet błonowy.

Jeśli aksolemma jest uszkodzona, staje się niezdolna do pełnienia swojej istotnej roli, jaką jest utrzymywanie gradientu stężenia jonów wewnątrz i na zewnątrz komórki. Kiedy jony przemieszczają się w dół gradientu stężeń do wnętrza komórki, mogą powodować szereg różnych procesów komórkowych, które mogą prowadzić do uszkodzenia lub śmierci komórki.

Aksolemma jest zaangażowana w zapobieganie nadpobudliwości aksonów istoty szarej.

.