Axis Mundi: Sacred Sites Where Heaven Meets Earth

Co mają ze sobą wspólnego góra Fuji w kulturze japońskiej, Kopuła Skały na Górze Świątynnej, Mekka w islamie i Czarne Wzgórza dla Siuksów? Wszystkie one są przykładami wiary w axis mundi – postrzegane centrum świata, gdzie niebo i ziemia są połączone. Koncepcja ta znana jest również pod innymi nazwami, w tym „drzewo świata”, „filar świata” i „oś kosmiczna”.

Od czasów starożytnych, wiele kultur utrzymywało pogląd o swojej ojczyźnie jako centrum świata, ponieważ było to centrum ich znanego wszechświata. Najlepszym przykładem ilustrującym to przekonanie jest cywilizacja chińska. W języku chińskim Chiny znane są jako 中国, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „Państwo Środka”. W podobny sposób starożytni Egipcjanie postrzegali swoją ziemię jako centrum świata, którym rządził Porządek, podczas gdy Chaos panował na ziemiach poza ich granicami.

• Nordycka legenda o Drzewie Świata – Yggdrasil
• Droga Królewska Króla Świata i Starożytne Centrum Ziemi
• Święty Kamień Omphalos, Nawigacja Świata i Komunikator Bogów

Mapy z czasów średniowiecza umieszczały Jerozolimę w centrum ziemi. ( Public Domain )

Where Heaven and Earth Meet

Within this realm at the center of the world there is a specific spot where Heaven and Earth has been believed to be connected, or the distance between them has been seen as the smallest. Miejsce to, znane również jako axis mundi, często przypisywano podwyższonemu miejscu, takiemu jak góra, ze względu na jej symboliczne wzniesienie się ku niebu. W przypadku cywilizacji chińskiej, na przykład, za axis mundi uważa się mitologiczną górę Kunlun, która w taoizmie uważana jest za „górę w środku świata”.

Festiwal brzoskwiń Królowej Matki Zachodu, obraz chińskiej dynastii Ming z początku XVII wieku. (PericlesofAthens/ CC BY SA 2.0 ) Jest to mitologiczne wydarzenie tradycyjnie występujące na axis mundi – górze Kunlun.

Jako inny przykład, w hinduizmie, Mount Meru w Indiach, i Mount Kailash w Tybecie są zarówno uważane za axis mundi, ze względu na postrzeganą bliskość między niebem i ziemią. Istnienie wielu centrów nie jest wcale uważane za sprzeczność. Na przykład starożytni Grecy byli przekonani, że owal ziemi (znany jako „omphalos”) istniał w kilku miejscach, najbardziej w Delfach. Ponadto, wierzyli oni również w kosmiczne drzewo świata, jak również w górę Olimp jako miejsce zamieszkania ich bogów.

Lustracja hinduskiego znaczenia góry Kailash. Przedstawia świętą rodzinę Shivy i Ganeshy. Z XVIII w. ( Public Domain )

Creating Ways to Diminish the Distance

W niektórych kulturach, axis mundi jest reprezentowana nie przez naturalne cechy, ale przez te stworzone przez człowieka. Starożytni Babilończycy i Sumerowie, na przykład, zbudowali piramidy schodkowe znane jako „zigguraty”, o których mówi się, że służyły jako sztuczne góry. W niektórych przypadkach axis mundi, będąc naturalnym obiektem, może być reprezentowana przez obiekt stworzony przez człowieka. Na przykład słynny Angkor Wat w Kambodży został zaprojektowany przez Khmerów tak, by symbolizował górę Meru. Mówi się, że ta święta góra jest również odzwierciedlona w projekcie stup (struktura przypominająca kopiec, zwykle budowana w celu przechowywania relikwii Buddy lub innych świętych buddyjskich) w Buddyzmie.