Tabletki nasenne: Medications to Help you Sleep

What You Should Know About Sleep Aids and Sleeping Pills
Whether you can’t fall asleep at night or you wake up after a few hours, you know how lousy you might feel the next day. Bezsenność może sprawić, że poczujesz się zmęczony, niezmotywowany i rozdrażniony. Podczas gdy okazjonalny słaby sen nie powinien mieć żadnych trwałych skutków, jeśli jesteś chronicznie pozbawiony snu, to może być inna historia.

Aby zwalczyć bezsenność, niektórzy ludzie zwracają się do środków wspomagających sen. Ale czy są one skuteczne i jak bezpieczne?

Dowiedz się o leczeniu bezsenności bez tabletek nasennych za pomocą Terapii Poznawczo-Behawioralnej dla Bezsenności (CBT-I).

Jak działają środki wspomagające zasypianie i tabletki nasenne

Środki wspomagające zasypianie, zwane również hipnotycznymi, mogą działać na różne sposoby. Niektóre leki nasenne wpływają na obszary mózgu, które kontrolują czujność. Inne środki nasenne zawierają leki stosowane w leczeniu czegoś innego niż bezsenność, ale powodują senność jako skutek uboczny.

Środki nasenne dostępne bez recepty często zawierają difenhydraminę, która jest stosowana w leczeniu objawów alergii. Jednym z efektów ubocznych difenhydraminy jest senność, dlatego jest ona stosowana w wielu popularnych środkach nasennych. Efekty uboczne bez recepty środków nasennych zawierających difenhydraminę obejmują suchość w ustach, zaparcia i nudności.

Precepta środki nasenne mogą być również opcją. Istnieją różne klasyfikacje leków nasennych na receptę, w tym benzodiazepiny. Benzodiazepiny są starszym typem leków nasennych, które celują w różne typy receptorów GABA w mózgu, które promują sen. Ale powinny być stosowane z ostrożnością, ponieważ mogą być uzależniające. Efekty uboczne, w tym zawroty głowy, osłabienie mięśni i nudności są możliwe.

Selektywne leki kwasu gamma-aminomasłowego są nowszą klasyfikacją środków nasennych. Leki te działają poprzez ukierunkowanie specyficznych receptorów GABA w mózgu, które odgrywają rolę w czujności lub senności. Ponieważ są one ukierunkowane tylko na określone receptory, zwykle powodują mniej skutków ubocznych niż benzodiazepiny i mają mniejsze ryzyko uzależnienia. Nadal jednak możliwe są łagodne efekty uboczne, takie jak problemy z pamięcią i dezorientacja. Niektóre z nich są takie same jak skutki uboczne melatoniny.

Wskazówki dotyczące bezpiecznego stosowania leków nasennych

Jeśli zdecydujesz się spróbować leków nasennych, ważne jest, aby podjąć pewne środki ostrożności. Nawet leki nasenne dostępne bez recepty mogą prowadzić do potencjalnych problemów, jeśli nie są przyjmowane prawidłowo. Rozważ następujące kwestie:

• Porozmawiaj ze swoim lekarzem. Przed podjęciem jakichkolwiek leków na sen, to najlepiej porozmawiać z lekarzem. Leki nasenne mogą wchodzić w interakcje z innymi przyjmowanymi lekami i powodować działania niepożądane. Lekarz może pomóc w ustaleniu, jaki rodzaj środka nasennego najlepiej sprawdzi się w danej sytuacji. Ponadto, lekarz może określić podstawową przyczynę bezsenności.
• Przeznacz wystarczająco dużo czasu na sen. Według Cleveland Clinic, jeśli używasz środka wspomagającego zasypianie, najlepiej jest poświęcić około ośmiu godzin na sen. Brak wystarczającej ilości czasu na sen może spowodować, że następnego dnia poczujesz się oszołomiony.
• Po raz pierwszy użyj środka wspomagającego zasypianie, gdy nie masz nic ważnego do zrobienia następnego dnia. Na przykład, jeśli masz rozmowę o pracę z samego rana, wypróbowanie środka nasennego na noc przed może nie być najlepszym rozwiązaniem. Nigdy nie wiadomo, jak zareagujesz na środek nasenny. Może on pozostawić uczucie nadmiernej senności następnego dnia.
• Rozważ zmiany behawioralne w leczeniu bezsenności. Aby uzyskać długoterminowe rozwiązanie problemu bezsenności, należy rozważyć alternatywy dla leków. Właściwa higiena snu, techniki relaksacyjne i zmiany stylu życia, które promują sen mogą być bardziej pomocne w dłuższej perspektywie niż leki.
• Unikaj długotrwałego stosowania. Większość ekspertów zgadza się, że środki wspomagające zasypianie nie powinny być stosowane w nieskończoność. Leki nasenne nie są przeznaczone do zastąpienia dobrych nawyków snu. Zamiast tego, mogą one być pomocne w przejściu przez okres bezsenności. O ile lekarz nie zaleci inaczej, nie należy polegać na środkach nasennych na dłuższą metę.
• Przyjmować tylko zgodnie z zaleceniami. Niezależnie od tego, czy przyjmujesz środki nasenne na receptę czy bez recepty, zażywaj je tylko zgodnie z zaleceniami. Ignorowanie zaleceń może prowadzić do niepożądanych skutków i prawdopodobnie uzależnienia od leku.

Przegląd leków nasennych

.

Nazwa leku nasennego	Pomaga w inicjacji snu	Pomaga w utrzymaniu snu
Eszopiklon (Lunesta)	✔	✔
Ramelteon (Rozerem)	✔
Temazepam (Restoril)	✔	✔	✔
Triazolam (Halcion)	✔
Zaleplon (Sonata)	✔
Zolpidem (Ambien)	✔
Suworeksant (Belsomra)	✔	✔

Źródła

Harvard Health Publications. Tabletki nasenne i naturalne środki wspomagające sen; Co jest najlepsze dla Ciebie? http://www.helpguide.org/articles/sleep/sleeping-pills-and-natural-sleep-aids.htm

University of Maryland Medical Center. Tabletki nasenne i bezsenność. http://ummidtown.org/programs/sleep/health/sleeping-pills-and-insomnia

Hypnotic – Sleeping Pills

Słowo „hipnotyczny” może oznaczać następujące elementy –

• Jako przymiotnik, oznacza stan hipnotyczny lub, wytwarzający lub odnoszący się do hipnozy.

• W odniesieniu do medycyny, odnosi się do leku wywołującego sen, lub, sytuacji, w której hipnoza może być przepisana. Może również oznaczać osobę, która jest albo pod hipnozą, albo otwarta na hipnozę.

Słowo 'hipnotyczny’ pochodzi od greckiego słowa 'Hypnos’, oznaczającego sen. Hypnotic” odnosi się również do leków soporacyjnych, inaczej zwanych środkami nasennymi: wchodzą one w zakres leków psychoaktywnych. Leki te są stosowane w celu wywołania snu; są również używane do znieczulenia chirurgicznego i w leczeniu bezsenności (bezsenności).

Ta grupa leków jest związana z lekami uspokajającymi. Słowo „hipnotyczny” zazwyczaj opisuje leki, których celem jest podtrzymanie, wydłużenie lub nawet zainicjowanie snu, podczas gdy słowo „uspokajający” jest używane jako słowo opisowe dla leków stosowanych w celu złagodzenia lub uspokojenia lęku.

Zbiorczo, ta grupa leków jest zazwyczaj określana jako leki uspokajająco-hipnotyczne, po prostu dlatego, że dwie funkcje opisane powyżej często się pokrywają; oprócz faktu, że ta grupa leków wytwarza efekty zależne od dawki, które mogą obejmować zakres od anksjolityczności do całkowitej utraty świadomości.

Bardzo często leki hipnotyczne są opisywane w przypadku zaburzeń snu, w tym bezsenności: w niektórych krajach ponad 95% osób cierpiących na bezsenność ma przepisywane leki hipnotyczne. Ponieważ leki hipnotyczne mogą wywoływać nawyk i ponieważ istnieje wiele czynników, które mogą zaburzać wzorzec snu danej osoby, zanim lekarz przepisze leki na poprawę snu, dość często zaleca się poprawę higieny snu, zmiany w środowisku zarówno przed, jak i w trakcie snu oraz unikanie substancji stymulujących (takich jak kofeina). Kiedy leki hipnotyczne zostały przepisane, powinny być stosowane przez najkrótszy możliwy okres czasu.

Typowo przepisywane hipnotyczne leki nasenne

Dzisiaj, przepisywane leki hipnotyczne są albo benzodiazepinami albo nie-benzodiazepinami. W roku 2010 10,8% osób z zaburzeniami snu miało przepisane lub brało benzodiazepiny, podczas gdy 13,7% brało nie-benzodiazepiny. Nawet jeśli barbiturany są nadal przepisywane w niektórych przypadkach, ta klasa leków nie jest powszechnie przepisywana przez większość praktyk.

Jeśli chodzi o dzieci, chyba że dziecko doświadcza lęków nocnych lub lunatykowania (somnambulizm), hipnotyki nie są zazwyczaj przepisywane. Osoby starsze są zazwyczaj bardziej wrażliwe na skutki uboczne w postaci zaburzeń poznawczych i zmęczenia w ciągu dnia, ale ustalono, że ryzyko stosowania leków hipnotycznych u osób starszych generalnie przewyższa korzyści.

Przeglądając literaturę dotyczącą leków Z i benzodiazepinowych leków hipnotycznych, stwierdzono, że istnieją działania niepożądane związane z tymi lekami, takie jak wypadki i uzależnienie. (Leki Z są stosowane w leczeniu bezsenności). Ustalono również, że idealnym leczeniem jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki przez możliwie najkrótszy okres terapeutyczny; odstawianie stopniowo w dążeniu do poprawy stanu zdrowia, bez wpływu na sen.

Neurohormon, melatonina, ma funkcję hipnotyczną i nie mieści się w wyżej wymienionych kategoriach.

Historia „hipnotycznych”

Hypnotica była klasą substancji wywołujących sen i leków testowanych w latach 90-tych XIX wieku, które później obejmowały Acetal, Uretan, Paraldehyd, Sulfonal, Methylal, Chloralurethan, Hypnon, Amylenhydrate i Ohloralamid lub Chloralimid.

W drugiej części XX wieku przeprowadzono więcej badań z wykorzystaniem leków w leczeniu bezsenności. Z powrotem w 1869 roku, psychiatryczne leczenie bezsenności obejmowało użycie wodzianu chloralu jako środka usypiającego. Następnie, na początku 1900 roku mieliśmy pojawienie się barbituranów, z substytucjami chemicznymi pozwalającymi na związki pochodne. I chociaż była to najbardziej skuteczna rodzina leków w tym czasie, co oznacza, że miał mniej skutków ubocznych i był mniej toksyczny, to było niebezpieczne w overdose.

Benzodiazepiny i Quinazolinones zostały wprowadzone w 1970s i zostały uznane za bezpieczniejsze alternatywy dla barbituranów; z benzodiazepiny pojawiające się w późnych 1970s jako bezpieczniejszy lek. Oczywiście, benzodiazepiny mają swoje wady, do których należy możliwość uzależnienia się od nich oraz fakt, że śmierć może nastąpić w wyniku przedawkowania – szczególnie, gdy są stosowane w połączeniu z innymi lekami depresyjnymi i/lub alkoholem. Ponadto, pytania zostały podniesione, czy benzodiazepiny zakłócają architekturę snu.

Najnowszy rozwój przychodzi z nie-benzodiazepinami, i chociaż jest oczywiste, że są one mniej toksyczne niż barbiturany, ich skuteczność w stosunku do benzodiazepin nie została jeszcze ustalona. Trudno byłoby to ustalić bez badań podłużnych, ale niektórzy psychiatrzy zalecają te leki, ponieważ uważają, że są tak samo silne, ale bez potencjału nadużywania.

Istnieją inne środki nasenne, które można uznać za leki uspokajająco-hipnotyczne, przy czym psychiatrzy często przepisują leki o działaniu uspokajającym. Niektóre przykłady obejmują kwetiapinę (lek przeciwpsychotyczny), klonidynę (często przepisywaną w celu regulacji ciśnienia krwi), mirtazapinę (lek przeciwdepresyjny) i difenhydraminę (dostępny bez recepty środek nasenny znany jako Benadryl, który jest lekiem przeciwhistaminowym). W niektórych przypadkach, na przykład, gdy pacjenci mają historię nadużywania substancji, leki snu off-label mogą być szczególnie przydatne, zwłaszcza gdy leczenie pierwszej linii jest uważane za niebezpieczne lub okazały się nieskuteczne.

About Barbiturates Sleep Aids

Barbiturates są leki: działają jako depresja ośrodkowego układu nerwowego i, jako takie, może produkować szeroki zakres efektów, od stosunkowo łagodnego uspokojenia do całkowitego znieczulenia. Są one również skuteczne jako leki hipnotyczne, anksjolityczne i przeciwdrgawkowe. Barbiturany mają działanie przeciwbólowe, ale ponieważ efekty te są dość słabe, oznacza to, że barbiturany nie mogą być stosowane w chirurgii, gdy inne środki przeciwbólowe są niedostępne. Ponadto, mają one zarówno fizyczną i psychologiczną odpowiedzialność uzależnienia. W dzisiejszych rutynowych praktyk medycznych, barbiturany zostały w dużej mierze zastąpione przez benzodiazepiny, w leczeniu bezsenności i lęku, na przykład, głównie dlatego, że jeśli chodzi o przedawkowanie, benzodiazepiny są znacznie mniej niebezpieczne. Barbiturany są pochodnymi kwasu barbiturowego, a dziś, barbiturany są nadal używane do padaczki, znieczulenia ogólnego i wspomaganego samobójstwa.

Dodatnia modulacja allosteryczna receptorów GABA jest uważana za główny mechanizm działania barbituranów. Przykłady obejmują Pentobarbital, Amobarbital, Phenobarbital, Sodium Thiopental i Secobarbital.

Chinazolinony

Chinazolinony to kolejna klasa leków zawierających rdzeń 4-chinazolinonowy, które działają jako hipnotyczne środki uspokajające. Co ciekawe, zaproponowano wykorzystanie tych leków w leczeniu nowotworów.

Przykłady leków z grupy chinazolinonów obejmują Diproqualone, Cloroqualone, Mebroqualone, Etaqualone (Aolan, Athinazone, Ethinazone), Methaqualone (Quaalude) i Mecloqualone (Nubarene, Casfen).

Benzodiazepiny

Benzodiazepiny mogą być bardzo pomocne w krótkoterminowym leczeniu bezsenności; jednakże, ze względu na ryzyko uzależnienia, nie zaleca się ich stosowania dłużej niż 2 do 4 tygodni. W rzeczywistości benzodiazepiny powinny być stosowane w najniższej skutecznej dawce i przyjmowane z przerwami. Leki te poprawiają problemy związane ze snem poprzez ograniczenie czuwania, skrócenie czasu przebywania w łóżku przed zaśnięciem i wydłużenie czasu snu. Bardzo podobnie jak alkohol, leki te pogarszają sen w dłuższej perspektywie, więc są zazwyczaj stosowane w leczeniu krótkoterminowej bezsenności: dotyczy to zarówno leków stosowanych samodzielnie, jak i przepisywanych na receptę. Benzodiazepiny z pewnością mogą usypiać ludzi poprzez hamowanie fazy I i II snu NREM; jednak podczas gdy dana osoba śpi, leki te zaburzają architekturę snu, co oznacza, że opóźniają czas zasypiania REM, skracają czas snu i zmniejszają ilość głębokiego snu wolnofalowego, który jest najważniejszą częścią snu, jeśli chodzi o nastrój i energię. Inne negatywne strony leków hipnotycznych, w tym benzodiazepin, obejmują bezsenność z odbicia, możliwą tolerancję na ich działanie, zmniejszoną ilość snu wolnofalowego i wycofanie, które może wystąpić w postaci bezsenności, wraz z przedłużonym okresem pobudzenia i niepokoju.

W większości krajów lista benzodiazepin zatwierdzonych do leczenia bezsenności jest dość podobna; jednak benzodiazepiny oficjalnie wyznaczone jako leki hipnotyczne pierwszego rzutu w leczeniu bezsenności w różnych krajach mogą się znacznie różnić.

Niektóre benzodiazepiny nie są zazwyczaj zalecane, a są to leki o dłuższym działaniu, takie jak Diazepam i Nitrazepam, ponieważ ich efekty rezydualne mogą utrzymywać się do następnego dnia. Nie wiadomo, czy leki Z, nowe nie-benzodiazepinowe leki hipnotyczne, są bardziej skuteczne niż krótko działające benzodiazepiny; jednak skuteczność tych dwóch grup leków jest bardzo podobna.

Agencja Badań nad Opieką Zdrowotną i Jakością Stanów Zjednoczonych stwierdziła, że pośrednie porównania sugerują, że efekty uboczne benzodiazepin mogą być około dwa razy częstsze niż efekty uboczne nie-benzodiazepin. Niektórzy eksperci sugerują, że leki niebenzodiazepinowe powinny być stosowane jako długoterminowe leczenie pierwszego rzutu w przypadku bezsenności. Z drugiej strony, NICE (United Kingdom National Institute for Health and Clinical Excellence) nie znalazł przekonujących dowodów na korzyść leków Z. W ich przeglądzie stwierdzono, że w badaniach klinicznych krótko działające leki Z były błędnie porównywane z benzodiazepinami (długo działającymi). W rzeczywistości nie przeprowadzono żadnych badań, w których porównywano leki Z (krótko działające) z odpowiednimi dawkami benzodiazepin (również krótko działających); dlatego też, w oparciu o ten fakt, NICE zalecił wybór leku hipnotycznego w oparciu o preferencje pacjenta i koszty.

W odniesieniu do starszych osób dorosłych, o ile inne metody leczenia nie okazały się nieskuteczne, ich bezsenność nie powinna być leczona benzodiazepinami, a jeśli leki te są stosowane, należy przeprowadzić dyskusję między lekarzem, samym pacjentem i jego opiekunem na temat zwiększonego ryzyka szkody. To zwiększone ryzyko obejmuje dowody na upadki i złamania biodra wśród starszych pacjentów oraz dwukrotnie częstsze występowanie wypadków drogowych u pacjentów, którzy prowadzą samochód.

Leki hipnotyczne niebenzodiazepinowe

Leki niebenzodiazepinowe są formą leku psychoaktywnego; w swojej naturze są bardzo „benzodiazepinopodobne”. Farmakodynamika nie-benzodiazepin jest prawie taka sama jak benzodiazepin i powoduje takie same skutki uboczne, korzyści i ryzyko. Jednak nie-benzodiazepiny mają zupełnie inną strukturę chemiczną, co oznacza, że na poziomie molekularnym nie są powiązane z benzodiazepinami. Przykłady obejmują Eszopiclone (Lunesta), Zopiclone (Imovane, Zimovane), Zolpidem, (Stilnox, Ambien, Stilnoct), i Zaleplon (Sonata).

Even though research on non-benzodiazepines is new, it’s also conflicting. Zespół badaczy dokonujących przeglądu tych leków zaleca ich stosowanie przez osoby, które mają problemy z zasypianiem, ale nie z utrzymaniem snu. Wynika to z minimalnego upośledzenia funkcjonowania w ciągu następnego dnia. Zauważyli oni, że leki te są bezpieczne; jednakże, więcej badań zostało wezwanych do długoterminowej skuteczności w leczeniu bezsenności. Another team of researchers suggested that tolerance may be slower to develop with non-benzodiazepines than with benzodiazepines; and this team was quite septical, saying they found little benefit over benzodiazepines.

Melatonin – an Over The Counter Sleep Aid

Among other functions, melatonin promotes sleep in diurnal mammals: melatonin is a hormone that’s produced in the brain, in the pineal gland. Hormon ten jest wydzielany w ciemności i przyćmionym świetle. Ze względu na swoje właściwości hipnotyczne, melatonina jest dostępna bez recepty w wielu krajach, a w innych na receptę. Wersja melatoniny o przedłużonym uwalnianiu, Circadin®, została zatwierdzona w Europie w 2007 r. do stosowania jako podstawowe leczenie bezsenności. Następnie, na początku XXI wieku, opracowano agonistów receptora melatoniny, którzy wiążą się z receptorami melatoniny i aktywują je. Ramelteon, TIK-301, Agomelatine i Tasimelteon były przepisywane na kilka zaburzeń snu. W Stanach Zjednoczonych Ramelteon (Rozerem®) został zatwierdzony do leczenia bezsenności w 2005 roku. W Europie agomelatyna (Thymanax®, Melitor® i Valdoxan®), stosowana głównie w leczeniu depresji, została zatwierdzona w 2009 roku. TIK-301 został zatwierdzony w Stanach Zjednoczonych w roku 2004, a Tasimelteon (Hetlioz®) został zatwierdzony 10 lat później dla osób całkowicie niewidomych, cierpiących na zaburzenia snu związane z rytmem okołodobowym, Non-24 Hour Sleep-Wake Disorder.

Leki przeciwhistaminowe

Termin lek przeciwhistaminowy powszechnie odnosi się do związków, które hamują działanie tylko receptora H1, a nie H2 itd. Klinicznie, niektóre alergie mogą być leczone przy użyciu antagonistów H1. Częstym skutkiem ubocznym leków przeciwhistaminowych jest uspokojenie, a niektórzy antagoniści H1, tacy jak doksylamina i difenhydramina (Benadryl) mogą być również stosowane w leczeniu bezsenności.

Leki przeciwdepresyjne

W porównaniu z benzodiazepinami, które obniżają jakość snu, niektóre leki przeciwdepresyjne mają działanie uspokajające; podczas gdy inne mogą w rzeczywistości zwiększać jakość snu.

Leki przeciwpsychotyczne

Poniżej podano kilka przykładów leków przeciwpsychotycznych, których efektem ubocznym jest sedacja:

• Pierwsza generacja: Chlorpromazyna
• Druga generacja: Olanzapine, Clozapine, Risperidone, Zotepine, and Quetiapine.

.