Inwazyjne gatunki nierodzime (Wielka Brytania) – Traszka alpejska

W ramach naszej serii inwazyjnych gatunków nierodzimych, Elizabeth Kimber skupia się na traszce alpejskiej…

Traszka alpejska (Mesotriton alpestris) pochodzi z Europy Środkowej. Pierwsze osobniki zostały zarejestrowane w Newdigate, Surrey w latach 20-tych. Istnieje około 40 innych populacji w Wielkiej Brytanii, gdzie traszka alpejska się zadomowiła, na ogół w wyniku celowego wprowadzenia do ogrodów i parków.

Zidentyfikowanie &Ekologia
Dorosła traszka alpejska ma do 11 centymetrów długości i ciemny kolor; często występuje marmurkowy wzór i niebieski odcień. Brzuch traszki alpejskiej jest jaskrawo czerwony/pomarańczowy, z niewielką ilością plamek lub bez plamek. Wzdłuż boków i ogona obecne są ciemne plamy, a w sezonie rozrodczym u samców może pojawić się żółtawy grzebień z czarnymi plamkami lub pręgami. Kolory ciemnieją, gdy na lądzie, a skóra ma ziarnisty wygląd.

Traszka alpejska preferuje obszary zalesione i stawy z roślinnością, która nie ma populacji ryb obecnych. Są one aktywne w nocy, ale mogą być postrzegane w ciągu dnia, zwłaszcza w sezonie lęgowym lub po deszczu. Dorośli żywią się bezkręgowcami, podczas gdy larwy żywią się małymi bezkręgowcami wodnymi, takimi jak pchły wodne. Traszki alpejskie hibernują na lądzie, wychodząc z hibernacji wczesną wiosną na sezon rozrodczy.

Wpływ
Wiadomo, że traszka alpejska jest wektorem chytridiomikozy, która może być zagrożeniem dla rodzimych płazów. Zakażenia chytridiomikozą u rodzimych płazów dotykają osobników poprzez atakowanie ich szkieletu i skóry. Grzyb chytrid jest przenoszony przez wodę, więc może być przypadkowo rozprzestrzeniany pomiędzy zbiornikami wodnymi. W związku z tym, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby, konieczna jest dezynfekcja całego obuwia i sprzętu przed przejściem do innych zbiorników wodnych. Jak dotąd nie są znane ekonomiczne skutki traszki alpejskiej, ponieważ jej rozprzestrzenianie się bez pomocy jest powolne.

Legislacja
Legislacja, która próbuje kontrolować rozmieszczenie traszki alpejskiej obejmuje Załącznik 9 do Wildlife and Countryside Act, 1981 (z późniejszymi zmianami), który czyni nielegalnym rozprowadzanie lub pozwalanie na wypuszczanie traszki alpejskiej na wolność.

Środki kontroli
Populacja traszki alpejskiej jest stabilna lub wzrasta w Wielkiej Brytanii. Uważa się, że nowe zapisy wynikają ze zwiększonej świadomości społecznej w zakresie ochrony płazów. Gdyby populacja traszki alpejskiej miała negatywny wpływ na rodzime populacje płazów, można podjąć działania zmierzające do jej schwytania. Pierwsza próba schwytania w celu usunięcia populacji traszki alpejskiej została podjęta w Nowej Zelandii i okazuje się być skuteczna w pierwszym przypadku. Istnieją pewne problemy związane z potwierdzeniem nieobecności ze względu na charakter gatunku.

• Froglife TUTAJ.
• Non-Native Species Secretariat (NNSS) TUTAJ.
• Manaaki Whenua – Landcare Research; Emerging invasive threats: the alpine newt TUTAJ.

O autorze: Elizabeth Kimber pracuje dla ekologicznej firmy konsultingowej z siedzibą w Dorset (Lindsay Carrington Ecological Services Ltd). W ramach swojej pracy zarządza pracami ekologicznymi dla wielofazowego projektu. Prowadzi badania gatunków chronionych i posiada licencję nietoperza klasy 1 oraz licencję węża gładkiego i jaszczurki zwinki. Można się z nią skontaktować za pośrednictwem poczty elektronicznej: liz (at) ecological-services.co.uk.

.