Le Bon Marché
Sklep z nowościami o nazwie Au Bon Marché został założony w Paryżu w 1838 roku, aby sprzedawać koronki, wstążki, prześcieradła, materace, guziki, parasolki i inne różne towary. Początkowo miał cztery działy, dwunastu pracowników i powierzchnię trzystu metrów kwadratowych. Przedsiębiorca Aristide Boucicaut został wspólnikiem w 1852 roku i zmienił plan marketingowy, wprowadzając stałe ceny i gwarancje, które umożliwiały wymianę i zwrot pieniędzy, reklamę i znacznie większy wybór towarów. Stosowanie stałych cen zastąpiło system targowania się o ceny, wówczas powszechnie stosowany w sklepach z artykułami suchymi. Roczny dochód sklepu wzrósł z 500.000 franków w 1852 roku do pięciu milionów w 1860 roku. W 1869 roku wybudował znacznie większy budynek przy rue de Sèvres 24 na Lewym Brzegu, a w 1872 roku ponownie powiększył sklep, korzystając z pomocy firmy inżynierskiej Gustave’a Eiffela, twórcy wieży Eiffla. Dochód wzrósł z dwudziestu milionów franków w 1870 roku do 72 milionów w chwili śmierci Boucicauta w 1877 roku, kiedy to zarządzanie sklepem kontynuowała jego żona, Marguerite Boucicaut. Powierzchnia sklepu wzrosła z trzystu metrów kwadratowych w 1838 roku do pięćdziesięciu tysięcy, a liczba pracowników z dwunastu w 1838 roku do 1788 w 1879 roku. Boucicaut słynął ze swoich innowacji marketingowych: czytelni dla mężów, podczas gdy ich żony robiły zakupy, szerokiej reklamy w gazetach, rozrywki dla dzieci i sześciu milionów katalogów wysyłanych do klientów. Do 1880 roku połowa pracowników to kobiety; niezamężne pracownice mieszkały w dormitoriach na górnych piętrach.
Architektura sklepu była bardzo innowacyjna jak na swoje czasy; sklep z 1869 roku został zbudowany przez architekta Louisa-Auguste Boileau. Alexandre Laplanche ozdobił Boileau techniką żelazną. Louis-Charles Boileau, jego syn, kontynuował prace nad sklepem w latach 70-tych XIX wieku, konsultując się z firmą Gustave’a Eiffela w sprawie części jego konstrukcji. Louis-Hippolyte Boileau, wnuk Louis-Auguste Boileau, pracował nad rozbudową sklepu w latach dwudziestych.
Budynek zainspirował projekt sklepu Bon Marche w Sydney, zaprojektowany przez Arthura Andersona, a także centrum handlowe Galerias Pacifico w Buenos Aires, pierwotnie nazwane Argentine Bon Marché.
.