Massachusetts 'New Alimony Law
By Laurie Israel, prawnik / mediator, Brookline, MA
Alimony jest wysoce naładowane słowo. Dyskusje o alimentach ogólnie dostać najsilniejsze reakcje zarówno od mężczyzn jak i kobiet podczas pracy na warunkach rozwodu. Wierzcie lub nie, ale jest to na ogół bardziej kontrowersyjne niż spory o opiekę nad dziećmi lub podział majątku.
Mężczyźni (typowa płeć dostawcy alimentów) są zrozumiale zaniepokojeni. Nie są już uprawnieni do otrzymywania miłości żony lub usług, ale nadal muszą płacić. Aby dodać obrazę do zranienia, czasami alimenty są płatne nawet wtedy, gdy żona zdecydowała się zakończyć małżeństwo. A mężczyźni ze zrozumiałych względów obawiają się negatywnego wpływu alimentów na przyszłą motywację żony do samodzielnego zarabiania na życie.
Z drugiej strony, zamężne kobiety często doświadczają znacznego zmniejszenia możliwości rozwoju swojej kariery zawodowej. Często też (na mocy wspólnej decyzji z mężem) za swój priorytet uznały dbanie o rodzinę, dom, dzieci i męża – bycie gospodynią domową. To dlatego niektórzy komentatorzy postrzegają małżeństwo jako partnerstwo gospodarcze, z prawem do alimentów jako zasadniczo płatność odsetek dochodów partnerstwa małżeńskiego.
To właśnie nietypowe przypadki przykuwają uwagę mediów. Słyszymy o dożywotnich alimentach płaconych „zdolnemu do pracy” małżonkowi po bardzo krótkim małżeństwie. Albo o człowieku, który jest chory i bez grosza, a mimo to musi płacić alimenty. Z drugiej strony, słyszymy o przypadkach, w których żona, której małżeństwo się zakończyło, nie ma perspektyw na karierę lub pracę i nie jest w stanie utrzymać się odpowiednio z powodu braku lub niewystarczającego wsparcia ze strony małżonka. Alimenty mogą być postrzegane jako dobra lub zła rzecz, w zależności od tego, czyja wola jest przeżarta.
Massachusetts 'dawne prawa alimentów. Dawniej, Massachusetts miał bardzo typowe prawa alimentów. Kwestia alimentów (podobnie jak kwestia podziału majątku) była bardzo oparta na faktach i pojęciu sprawiedliwości. Analizowano wiele czynników, wśród nich wiek, możliwość nabycia majątku w przyszłości, długość małżeństwa, wkład w małżeństwo (w tym jako gospodyni domowa), zachowanie i zdolność do zatrudnienia.
Nic w poprzednim statucie alimentacyjnym Massachusetts nie określało, kiedy alimenty powinny się skończyć. W rezultacie sędziowie w Massachusetts nie wierzyli, że statut daje im prawo do zarządzenia daty zakończenia w czasie, gdy zamówienie na alimenty jest ustalane. Innym czynnikiem prowadzącym do reformy alimentów była sprawa z 2009 roku, w której dość zaskakująco (dla większości prawników) Sąd odrzucił wniosek 66-letniego emerytowanego adwokata o zakończenie alimentów. https://ivkdlaw.com/alimony-pierce.asp
W efekcie przepisy dotyczące alimentów miały tendencję do bycia dość niejasnymi. Były one przedmiotem wielu sprzecznych orzeczeń sędziów, nawet w odniesieniu do tych samych wzorców faktycznych. Kiedy doradzaliśmy naszym klientom w kwestii alimentów, musieliśmy polegać na amorficznym zestawie decyzji w sprawie, niepotwierdzonych raportów od kolegów na temat niezgłoszonych przypadków, a także różnych wytycznych i oświadczeń od stowarzyszeń prawników i grup prawniczych. Krajobraz alimentów w Massachusetts skomplikowała zmiana z 2009 r. w orzeczeniu administracyjnym zawierającym wytyczne i arkusz kalkulacyjny określający kwoty alimentów na dziecko. W tej zmianie, pułap dochodu podlegającego alimentom na dziecko został znacznie zwiększony (w celu zapewnienia parytetu pomiędzy rodzicami pozostającymi w związku małżeńskim (gdzie możliwe było zasądzenie alimentów) i rodzicami nie pozostającymi w związku małżeńskim (gdzie rodzic nie może otrzymać alimentów od drugiego rodzica). W rezultacie radcy prawni nie wiedzieli już, jakie są zrozumiałe wytyczne dotyczące wysokości alimentów do zapłacenia.
Propozycje prowadzące do uchwalenia „An Act to Reform and Improve Alimony” (dalej „The Alimony Reform Act of 2011”, „The Alimony Reform Act” lub „Act”) dotyczyły określenia wysokości i czasu trwania alimentów. Wiele grup reprezentujących mężczyzn płacących alimenty było zaniepokojonych postrzeganą niesprawiedliwością istniejących przepisów i obciążeniami nakładanymi na płacących. Obawiano się również, w jakich okolicznościach istniejące nakazy alimentacyjne mogą być modyfikowane w ramach nowego systemu alimentacyjnego.
Ustawa o reformie systemu alimentacyjnego została przyjęta przez ustawodawcę w 2011 roku, z datą wejścia w życie 1 marca 2012 roku. (Niektóre z przepisów dotyczących modyfikacji istniejących nakazów alimentacyjnych mają późniejsze i różne daty wejścia w życie.)
Aby zapoznać się z ustawą, odwiedź stronę https://ivkdlaw.com/Massachusetts-Alimony-Reform-Act.asp
Oto kilka podstawowych elementów ustawy o reformie systemu alimentacyjnego:
Limity czasowe. Czas trwania alimentów na mocy ustawy zależy od długości trwania małżeństwa. Nie może być większa niż 50% długości małżeństwa, jeśli czas trwania był 5 lat lub mniej; 60%, jeśli 10 lat lub mniej, ale więcej niż 5 lat; 70%, jeśli 15 lat lub mniej, ale więcej niż 10 lat; i 80%, jeśli 20 lat lub mniej, ale więcej niż 15 lat. W małżeństwie, które trwa 20 lub więcej lat, sąd ma prawo zarządzić alimenty na „czas nieokreślony”, ale nie jest do tego zobowiązany. Odstępstwo od limitów czasowych może być dokonane, jeśli jest to wymagane „w interesie sprawiedliwości”. Te parametry durational są podobne do tych, które zostały zasugerowane w wytycznych wydanych przez American Academy of Matrimonial Lawyers, oraz orzeczeń sędziów Massachusetts.
Termination at Remarriage and Cohabitation. Zgodnie z ustawą, alimenty kończą się w momencie ponownego małżeństwa odbiorcy (chyba że strony wyraźnie postanowią inaczej). Należy zauważyć, że zakończenie małżeństwa po ponownym zawarciu związku małżeńskiego nie jest wymagane przez Internal Revenue Code (aby umożliwić odliczenie płatności alimentów), ani nie było wcześniej, ani nie jest obecnie wymagane przez prawo Massachusetts. Zgodnie z partnerskim poglądem na małżeństwo, rozwód tworzy interes dochodowy w (większych) zarobkach współmałżonka z powodu utraty możliwości (w niektórych przypadkach) ze strony drugiego współmałżonka. Utrata alimentów przy ponownym małżeństwie lub konkubinacie wydaje się być niesprawiedliwa jako zasada ogólna. Często sugerowałem ludziom negocjującym rozwody, że modyfikacja zasady wypowiedzenia blankietowego (takie alimenty zmniejszone o 50% po ponownym zawarciu małżeństwa) może być korzystna dla obu stron. Może to zachęcić do ponownego małżeństwa małżonka, którego ekonomiczne zabezpieczenie doprowadziłoby do podjęcia decyzji o nie zawieraniu ponownego małżeństwa. Ustawa przewiduje zawieszenie, zmniejszenie lub zakończenie alimentów w przypadku wspólnego zamieszkania małżonka otrzymującego alimenty z osobą prowadzącą wspólne gospodarstwo domowe po co najmniej 3 miesiącach wspólnego zamieszkiwania. Innymi słowy, kwota może zostać zmniejszona, ale nie całkowicie wyeliminowana. Może ona zostać przywrócona po zakończeniu wspólnego gospodarstwa domowego odbiorcy, ale w takim przypadku nie będzie wykraczać poza datę zakończenia pierwotnego zamówienia.
Zakończenie w pełnym wieku emerytalnym. W celu rozwiania wątpliwości podniesionych w sprawie Pierce, https://ivkdlaw.com/alimony-pierce.asp , w której emerytowany prawnik nie mógł przestać płacić alimentów:
Według ustawy (i dla zamówień alimentacyjnych po ustawie), alimenty kończą się, gdy płatnik osiąga pełny wiek emerytalny dla ubezpieczenia społecznego. (Zamówienia alimentacyjne „zakończą się”, gdy osoba osiągnie pełny wiek emerytalny.) Jest nieco niejasne, czy płatności mogą po prostu przestać (a odbiorca musiałby złożyć w sądzie, aby spróbować uzyskać przedłużenie), czy też płatnik nadal musi złożyć w sądzie, aby uzyskać nakaz sądowy, aby go zakończyć. Ustawa stanowi również, że „zdolność płatnika do pracy po osiągnięciu pełnego wieku emerytalnego nie może być powodem przedłużenia alimentów”. To, co nie mówi, to co się dzieje, jeśli płatnik rzeczywiście pracuje po wieku emerytalnym.
Sąd może odstąpić od zasady wypowiedzenia na podstawie istotnej zmiany okoliczności po wejściu zamówienia alimentów. W odniesieniu do zamówień alimentów przed ustawą, sama ustawa jest uważana za istotną zmianę okoliczności uzasadniających modyfikację czasu trwania, ale taki płatnik nie może złożyć wniosku o modyfikację do 1 marca 2013 r.
Kwota alimentów.
Wiele z poprzednich czynników prawnych są zawarte w określaniu kwoty do zapłaty (a także czas trwania) alimentów na mocy ustawy. Należą do nich długość małżeństwa, wiek stron, ekonomiczny i nieekonomiczny wkład w małżeństwo oraz zdolność każdej ze stron do utrzymania małżeńskiego stylu życia. Zwróć uwagę na słowo „każda” w tym ostatnim czynniku. Odbiorca nie powinien mieć prawa do wyższego stylu życia niż płatnik. (Ta koncepcja jest w rzeczywistości osadzona w orzecznictwie na mocy poprzedniego statutu Massachusetts.)
Koncepcja partnerstwa małżeńskiego po rozwodzie jest teraz nowo odzwierciedlona w nowym czynniku określanym jako „utracone możliwości ekonomiczne w wyniku małżeństwa”. Zatrudnienie i zdolność do zatrudnienia, „w tym zdolność do zatrudnienia poprzez rozsądną staranność i dodatkowe szkolenia, jeśli to konieczne”, nawiązując do wcześniejszej formy ustawy (H.B. 1785), jest teraz uwzględniona jako czynnik.
Jest niejasne, czy alimenty są nadal oparte na zasadzie touchstone – potrzeba i zdolność do zapłaty, czy też opiera się na teorii partnerstwa. Nowy statut mówi, że alimenty „generalnie” nie powinny przekraczać „potrzeb” odbiorcy lub 30 – 35 procent różnicy między dochodami brutto stron w momencie rozwodu. W rezultacie nie jest do końca jasne, co się dzieje, jeśli 30-35% różnicy jest większe niż „potrzeby”. Dochód podlegający alimentom na dziecko jest odliczany od dochodu brutto strony.
Wynik, gdy alimenty są dodawane do alimentów na dzieci zgodnie z 2009 Child Support Guidelines często powoduje mniejsze wsparcie dla małżonka z dziećmi, często nie do utrzymania kwoty wsparcia. Istnieją sposoby, że sąd może odstąpić od zamówienia alimentów na dzieci zgodnie z wytycznymi, jak również zamówienia alimentów w tych przypadkach, ale pisemne ustalenia, że odchylenie jest konieczne jest wymagane.
Istniejące zamówienia alimentów.
Przejście Ustawy nie działa jako istotna zmiana okoliczności w celu modyfikacji kwoty istniejących zamówień sprzed Ustawy, ale jest uważane za „zmianę okoliczności”, która może uprawnić byłego małżonka do zmiany czasu trwania alimentów w istniejącym zamówieniu (ale tylko w celu zmniejszenia, a nie zwiększenia, czasu trwania). Istnieje pewien etap czasu, w którym byli małżonkowie mogą złożyć wniosek, w zależności od tego, jak długo trwało małżeństwo. Poza tym, poprzednia zasada dotycząca modyfikacji (wymagana jest „istotna zmiana okoliczności”) zarówno w nakazach alimentacyjnych sprzed ustawy, jak i po niej, wydaje się mieć zastosowanie. Oznacza to, że małżonek, którego sytuacja zmienia się w czasie obowiązywania nakazu alimentacyjnego, ma szansę na zmianę nakazu.
Jeśli para początkowo uzgodniła, że warunki alimentacji w umowie o separacji nie podlegają modyfikacji (nazywa się to umową „przetrwałą” i często odbywa się to z obopólną korzyścią dla każdego z małżonków), czas trwania i kwota nie mogą być zmienione na mocy ustawy. Problem polega na tym, że wielu małżonków zgodziło się na przetrwałą umowę alimentacyjną przed uchwaleniem ustawy, nie wiedząc, że zasady alimentacji uległy zmianie. Osoby te są związane ze swoją poprzednią umową.
Massachusetts ponownie latarnią. Po wielu latach dyskusji, decyzji sądowych, teoretyzowania i niepewności, Massachusetts przyjęło teraz system alimentacyjny, który może działać lepiej, ma bardziej konkretne zasady. Może się okazać, że jest on bardziej sprawiedliwy dla obu stron. Only time and experience will tell.
As with its leadership in free public education, abolition of slavery, enactment of same-sex marriage laws and health care reform, in its thoughtful alimony reform, Massachusetts has once again has served as a progressive beacon to the country in its enactment of „An Act to Reform and Improve Alimony”.
© 2012 Laurie Israel.
- Autor
- Recent Posts
